Tíminn - 21.03.1990, Blaðsíða 6
6 Tíminn
Miðvikudagur 21. mars 1990
Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMViNNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarféiögin í Reykjavik
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gfslason
Aðstoöarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Eggert Skúlason
Auglýsingastjóri: Steingrlmur Gíslason
Skrifstofun Lyngháls 9, 110 Reykjavík. Sími: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldsímar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttstjórar 686306, íþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning
ogumbrot:TæknideildTímans. Prentun: Blaðaprent h.f.
Mánaðaráskrift f kr. 1000,-, verð (lausasölu I 90,- kr og 110,- kr. um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Að loknu Búnaöarþingi
Búnaðarþing var haldið í Reykjavík dagana 5.-15.
þ.m. að báðum meðtöldum. Þingið starfaði því 11
daga sem er næststysta þinghald Búnaðarfélags ís-
lands frá upphafi að talið er. Aðeins þingið í fyrra var
einum degi styttra.
Ekki sýnist nein ástæða til að leggja sérstaklega út af
því þótt starfstími búnaðarþings styttist. Slíkt má
flokka undir eðlilegar skipulagsbreytingar, sem mjög
eru til umræðu í félagssamtökum bændastéttar og
landbúnaðarins. Sérstök nefnd vinnur að því að end-
urskoða félagskerfi landbúnaðarins og er þess að
vænta að hún skili áliti sem fyrst. Innan bændastéttar
almennt og meðal forystumanna hennar er fullur
skilningur á því að slík endurskoðun félagslega kerf-
isins sé tímabær, en það er hins vegar réttmæt krafa að
sú endurskoðun fari fram með sem víðtækustu sam-
starfi þeirra sem hér eiga hlut að máli. Þótt búnaðar-
þing hafí að þessu sinni rætt þessi mál ítarlega sem oft
áður að undanfomu, var ekki gerð um það önnur
ályktun en sú að hvetja til þess að endurskoðunar-
nefndin lyki störfum, sem telja verður eðlilegt á þessu
stigi máls.
Fram kom í þingslitaræðu formanns Búnaðarfélags
Islands, Hjartar E. Þórarinssonar, að alls hefði búnað-
arþingið fjattað um 40 mál þá ellefu daga sem það sat
og sent frá sér 25 ályktanir um ýmisleg efini sem
snerta hagsmuni landbúnaðarins. Þegar þess er gætt
að búnaðarþing er eins konar ráðgefandi fulltrúasam-
koma gagnvart ríkisstjóm og Alþingi um landbúnað-
armál skipta ályktanir þingsins máli í almennri stjóm-
málaumræðu í landinu. Ályktunum þingsins er í raun
beint til stjómmálaflokka, ekki síður en ríkisstjómar
og Alþingis.
En að sjálfsögðu eiga mörg þeirra mála sem búnað-
arþing fjallar um erindi til alls almennings. Þar má
m.a. nefna umræður og álit þingfulltrúa að því er
varðar umhverfísmál, uppgræðslu og gróðurvemd.
Þessi mál em viðurkennd sem brýnt þjóðfélagslegt
viðfangsefni. Áhugi á þeim fer vaxandi meðal þjóðar-
innar og ekki að efa að margir vilja leggja þeim lið
I þessu sambandi má það ekki gleymast að landbún-
aðurinn á mikið undir skynsamlegri landnýtingu
ásamt öðmm atvinnuvegum, sem einnig þurfa á land-
rými að halda og ástæða til að leggja áherslu á að um-
hverfismál í nútímaþjóðfélagi hljóta að vera sam-
starfsverkefni margra áhuga- og hagsmunaaðila.
I ályktun og umfjöllun búnaðarþings kom skýrt fram
vilji forystumanna í landbúnaði að leggja sitt af mörk-
um til umhverfis- og gróðurvemdarmála, m.a. með
því að taka undir það sjónarmið að afmarka beri upp-
blásturssvæði í landinu skýrt og greinilega og miða að
því að græða þessi svæði upp á næstu árum. Bændur
em samkvæmt eðli atvinnu sinnar og hagsmuna rækt-
unannenn. Milli þeirra og áhugafólks um uppgræðslu
og gróðurvemd þarf að vera gott samstarf og fullur
trúnaður. Búnaðarþing hefur sýnt vilja sinn til þess að
þjóðin gangi sameinuð til verka í gróðurvemdarmál-
um.
GARRI
Kristín í báðum herbúðum
IJtanaökomandi fólki gæti virst
sem engino endír ætli að verða á
raunum þeirra reykvískra pólit-
ikusa sem kenna sig við það svæöi
hins póiitíska Utrófs, sem er
vinstra megin við miðju. Þó virð-
ast forkólfar Alþýðubandaiagsins
geta skilgreint þessi vandræði að
miklu leyti í burtu og nota til þess
hárnákvæmar aðferðir skóla-
spekinnar og eflaust hefur líka
komið við sðgu sú grein rðk-
semdafærslu sem nú cr farið að
kalla „trektarlógíu" eftir að
kunnur visindamaður úr Álþýðu-
bandalaginu kom fram i sjón-
varpsþætti um hyalamál hér um
árið. I Þjóðviljanum í gær er aðal-
frétt dagsins um væntanlegar
borgarstjórnarkosningar undir
aðalfyrirsðgninni „Kristín i báð-
um herbúðum*. Óneitanlega
þóttu Garra þetta mikil tiðindi
enda hefð komin á það í borgar-
stjórnarmálum þegar vísað er til
tveggja herbúða stríðandi afla í
Reykjavík að tala annars vegar
um meirihluta ðtaldsins og hins
vegar ura herbúðir minnihluta-
flokkanna. Að Kristin værí í báð-
um, er mikil frétt. Hins vegar
reyndist málið ððruvisi vaxið en
Garri taldí í fyrstu. f huga „mál-
gagns sósíalisma, þjóðfrelsis og
verkalýðshreyfingar,“ eru innan-
flokksmálin orðin svo þrúgandi
að höfuðandstæður í borgar-
stjórnarkosningunum eru nú hin
nýstofnuðu samtðk „Nýs vett-
vangs“ annars vegar og svo fram-
boð Alþýðubandalagsins hins
vegar - og Krístin er í BÁÐUM
HERBÚÐUM.
Fréttin í Þjóðvilja segir síðan frá
því að Kristín Á. Ólafsdóttir
borgarfulltrúi Alþýðubandalags-
ins ætli að starfa áfram í Alþýðu-
bandalaginu i Reykjavik og vera
lika í framboði á Hsta sem býður
Hnekkjumfámennisveldinu í Reykjavík
fram gegn Alþýðubandalaginu.
Formaður Alþýðubandalagsins i
Rcykjavik, Stefanía Traustadóttir
segir að ef hún væri Kristín Á. ól-
afsdóttir myndi hún hætta i Al-
þýðubandalaginu. En þvi miður
er Stefanía ekki Kristín og þess
vegna sýnist Garra að komið sé
upp hið versta mál i fiokknum.
Formaður Alþýðubandalagsins
alls, Ólafur Ragnar, vill ekki ræða
um framboðsmálin í Rcykjavik
við Þjóðviljann í gær, en Kristín,
sem er í báðum berbúðunum, er
kunnur stuðningsmaður Ólafs
þegar hún er í herbúðum Alþýðu-
bandalagsins. Hins vegar er vara-
formaöurinn Steingrimur J. ekki
með miklar áhyggjur af þessu
máli og gæti þess vegna verði
sammála Jóni Múla þegar hann
sagði um það fólk sem flykktist
frá Austur - Þýskalandi vikurnar
áður en umbylting Nýs Vettvangs
þar í landi hófst: „Farið hefur fé
betra“.
„Leiðir ókveðinna einstaklinga
og flokksins hafa skiiið í þessari
lotu og það snýr meira að þessum
einstaklingum hvort þeir vilja
vera flokksmenn áfram. Hver
ræður sínum næturstað í þessum
efnum. Málið væri alvarlegra ef
Birting sem félag hefði gengið til
liðs við Nýjan Vettvang,“ segir
Steingrimur J. í Þjóðviljanum.
Vera má aö Birting sem félag hafi
ekki gengið til liðs við Nýjan vett-
vang, en ef marka má orð Sigur-
jóns Péturssonar, borgarfulltrúa
Alþýðubandalags, sem ásamt
Kristínu í báðum herbúöunum,
ritar grein í leiðaraopnu Þjóðvilj-
ans í gær, mætti ætla að þeir séu
fáir eftir í Alþýðubandalagsfélag-
inu Birtingu, sem ekki eru jafn-
framt félagar í Nýjum vettvangi.
Borgarfulltrúinn Sigurjón segir
m.a. þetta um Nýjan vettvang:
„Flest bendir til að það eina við
þetta nýja framboð sé nafnið. Á
stofnfundi Flokksins
( þ.e. Nýs vettvangs, innsk.
Garra) mátti sjá mörg kunnugleg
andlit fyrir okkur Alþýðubanda-
lagsmenn, forysta Birtings, félags
sem kallar sig Alþýðubandalags-
félag virðist næstum í heilu lagi
hafa gengið til liðs við nýja flokk-
inn.“
Þeir Steingrímur og Sigurjón
hafa þannig í sameiningu varpað
nokkuð skýru Ijósi á þessi fram-
boðsmál Alþýðubandalagsins.
Birting er félag innan Alþýðu-
bandalagsius og sem félag styður
það framboð Alþýðubandalagsins
í Reykjavík. Hins vegar eru nær
allir sem eru meðlimir ( Birtingu
cinstaklingar og sem slíkir gjör-
samlega óbundnir stefnu félagsins
og styðja þess vegna annað fram-
boð en framboð Alþýðubanda-
lagsins, þ.e. Nýjan vettvang. Þess
vegna er í rauninni engin mótsögn
fólgin i því að einstaklingurinn
Kristín sé i öðrum herbúðunum
en Birtingarmeðlimurinn Kristín,
eða „birtingarmynd“ einstak-
lingsins Kristínar sé i hinum her-
búðunum. Ergó: Það er einhver
misskilningur að framboðsmálin
hjá Alþýöubandalaginu séu i
ólestri. Hver var svo að segja að
ekkert væri hægt að læra af guðs-
sönnunum miðalda?
Garri
Neyðarástand í leynum
Ríkisútvarpið telur sig vera mikil-
vægt öryggistæki og geta komið að-
vörunum og Ieiðbeiningum til þjóð-
arinnar með skilvirkum hætti þegar
þörf er á. Veðurstofan á að gegna
einhveiju slíku hlutverki líka, en
óneitanlega ríkir meiri nákvæmni í
veðurfarslýsingum gærdagsins en
spádómum morgundagsins. Þær
veðurspár sem flestir taka eftir gilda
21. klukkustund og hálfri betur frá
þeim tíma sem þær eru sagðar. En
misbrestur vill verða á að lýsa veðri
svo sem eins og næstu 10 tímana. í
sjónvarpinu er það veðrið annað
kvöld sem gildir en ekki veðurlag í
fyrramálið.
Allt er þetta gott og blessað, en ofl
vitagagnslaust þegar á reynir.
I gærmorgun sagði Ríkisútvarpið
frá veðri og færð i öllum fréttatím-
um frá kl. sjö. Fyrir hádegi var enn
fært milli Akureyrar og Húsavíkur
og um eitthvað á Vestfjörðum. Hell-
isheiði var að verða ófær litlum bíl-
um. Nokkrum sinnum varaði Vega-
gerðin við að Sandvíkurheiði væri
að teppast og myndi líklega verða
ófær þegar liði á daginn.
Böm fyrir austan fjall voru vömð
við að leggja út í að fara í skóla.
„Efri byggöir“
Það liðu allt að 5 tímar frá því að
Ríkisútvarpið varaði við vesnandi
færð á Brekknaheiði þar til fréttir
bárast af því í hádegisfréttum, að
björgunarsveitir í Hafnarfirði og
Mosfellsbæ væm að reyna að bjarga
fólki í starvitlausu veðri á tepptum
vegum og götum á höfuðborgar-
svæðinu og næsta nágrenni. Þá vom
allar leiðir til og frá lokaðar vegna
skafrennings og árekstra en ekki sá
út úr augum í veðrahamnum.
Um það leyti sem veðrinu var að
slota beindi Reykjavíkurlögreglan
því til fólks að „efri byggðir borgar-
innar“ væm ófærar og baðst undan
að taka við hjálparbeiðnum fólks
sem var í nauðum statt.
í „efri byggðum borgarinnar“ var
ástandið þannig að upp úr kl. 8.00
komust fjórhjóladrifnir jeppar ekki
leiðar sinnar áfallalaust, hvað þá
aðrir bílar.
Rokið og skafrenningskófið var
slíkt að ekki sá út úr augum og
strætisvagnaferðir á flestum leiðum
riðluðist eða stönsuðu með öllu í
nokkrar klukkustundir.
I hádegisfféttum kom Ríkisútvarp-
ið því loks til skila að kannski væri
ekki rétt að lítil böm á höfuðborgar-
svæðinu væm mikið á ferð milli
heimilis og skóla.
Meira að segja ætluðu skólamir
ekki að refsa bömunum sérstaklega
fyrir að fara ekki út í manndráps-
hríðina til að læra um Tanzaníu.
Um náttúmfar eigin lands þarf eng-
inn að frétta neitt.
Á heiðarbrún
Nú má segja með nokkmm rétti, að
menn eigi sjálfir að sjá hvemig viðr-
ar úti fyrir glugganum eða bílrúð-
unni. En á títtnefndum landshluta
em mörg veðursvæði og era t.d.
„effi byggðir borgarinnar" á heiðar-
brún, en sú vitneskja er ekki almenn
og skipuleggendur byggða em
snjallari í flestum greinum örðum
en að þekkja landslag og veðra-
brigði em öllum ókunn nema lög-
reglunni sem frábiður sér að aðstoða
hrakningsfólk í „effi byggðum.“
I þéttbýli hagar víðast svo til að
ekki sér til veðurs og útsýnið úr eld-
húsglugganum býður ekki upp á ná-
kvæma veðurfarsgreiningu. Því er
vitneskja hinna víðsýnni vel þegin
þegar allra veðra er von, eða jafnvel
að fá upplýsingar um að mann-
skaðaveður sé skollin á og flestar
leiðir í vinnu eða skóla lokaðar
vegna fannfergis og veðurofsa.
En á sama tíma og tugþúsundir
manna, kvenna og bama hröktust
um á leið í vinnu og skóla komst
Ríkisútvarpið næst veðurlýsingum á
höfuðborgarsvæðinu að vara menn
á litlum bílum við að leggja á Hell-
isheiði. Reynda var hún kolófær og
Þrengslin sömuleiðis þegar viðvar-
anir bámst.
Auðvitað var sjálfsagt og eðlilegt
að Ríkisútvarpið varaði menn við að
leggja á Sandvíkurheiði og
Brekknaheiði þegar veðrahamaur-
inn stefndi á norðausturhomið.
Á sama tíma veit samt Veðurstofan
ekkert um fárviðri á höfuðborgar-
svæðinu og Ríkisútvarp og upplýs-
ingamiðlar Vegagerðar ekki heldur
um að hjáparsveitir era að bjarga
fólki í nauðum og lögreglan getur
ekki sinnt neyðarbeiðnum um að-
stoð.
Island er áreiðanlega eina landið í
heiminum þar sem rekið er bæði
viðamikil útvarpsstöð og fúllkomin
veðurstofa þar sem aldrei þarf að
sinna sérþörfum nær tveimur þriðju
hlutum þjóðarinnar hvað upplýsing-
ar um veður og færð varðar.
Svo stæra svona stofnanir sig af að
vera öryggistæki.
OÓ