Tíminn - 08.06.1991, Síða 10

18
HELGIN
Laugardagur 8. júní 1991
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
Leitin aö
Það er ekki óvenjulegt að menn, sem ásakaðir hafa verið fyrir glæpi,
reyni að semja um að fá mildari dóm gegn þvf að gefa upplýsingar
um aðra glæpamenn. En sagan, sem rannsóknarlögreglumaður
nokkur í Kansas City fékk að heyra, var af óvenjulegra taginu, væg-
ast sagt.
Fljótlega eftir handtöku reyndi hinn grunaði að semja. Þegar hann
var spurður hvað hann hefði að bjóða í slíkum samningum, var
svarið stutt og laggott:
Avery-fjölskyldan var myrt af því aö guð fyrirskipaði það. Eða var það af þvi að „spámaðurinn" skuldaði þeim
10.000 dollara?
„Hvað segið þið um fimm morð?“
„Hvar?" spurði lögreglumaðurinn,
fullur efasemda.
„Ekki hér,“ svaraði sá grunaði.
„Hvenær?"
„Snemma á síðastliðnu ári.“
Þetta samtal átti sér stað þann 3.
janúar 1990 og rannsóknarlögreglu-
maðurinn reyndi að muna hvort
hann hefði heyrt af fimm óleystum
morðmálum.
„Þetta gagnar þér ekkert ef þú ert
bara að reyna að gabba okkur," sagði
lögreglumaðurinn.
„Þessar upplýsingar hef ég frá fyrstu
hendi," sagði sakbomingurinn. „Það
veit enginn að þetta fólk hafi verið
myrt, nema ég og örfáir aðrir.“
,Áttir þú hlut að máli?“
„Ég held nú síður,“ var svarið.
,Állt í lagi,“ sagði lögreglumaður-
inn, „ég get að vísu ekki samið við
þig, en ef þetta er rétt hjá þér er ég
sannfærður um að saksóknari er
reiðubúinn að semja."
Ótrúleg firásögn
„En hver er saga þessa máls?“
Sakbomingur hóf nú sögu sína með
því að skýra frá því að hann hefði hitt
vinkonu sína, sem hefði verið í upp-
námi vegna þess að hún vissi að fimm
manna fjölskylda hefði verið myrt
með köldu blóði. Hún þorði ekki að
leita á náðir lögreglunnar af ótta við
að hún yrði talin aðili að morðunum.
Einnig var hún hrædd um að morð-
inginn dræpi hana líka ef hún færi til
lögreglunnar og skýrði frá því sem
hún vissi.
„Komdu nú með einhver nöfn, tíma-
setningar og staði," hvatti lögreglu-
maðurinn uppljóstrarann, sem þó
þurfti varla hvatningar við.
„Ég er ekki viss hvað nöfnin varðar,"
sagði sakbomingurinn, „en hún sagði
mér að þetta hefði gerst á bóndabýli
skammt frá Kirtland í Ohio. Þetta var
nokkurs konar „kommúna" þar sem
bjó hópur af einhvers konar ofsatrú-
arfólki. Mig minnir að aðalgaurinn á
staðnum héti Lundgren og hann hafi
drepið þessa fjölskyldu í einhvers
konar mannfómarathöfn. Ég held að
hún hafi sagt að þetta hafi gerst í apr-
íl síðastliðnum."
„Einhveíjar nánari upplýsingar?“
spurði lögreglumaðurinn.
„Hún var verulega miður sín og ég
spurði hana ekki nánar, en ég er alveg
handviss um að þetta hefur gerst,“
svaraði sá grunaði.
„Heldurðu að hún sé reiðubúin til að
segja frá?“ sagði lögreglumaðurinn.
„Eg efast um það. Hún er skelfingu
lostin. Kannski þorir hún að tala ef þú
nærð morðingjunum," svaraði sá
grunaði. „Ég vil síður að hún viti að
ég hafi kjaftað frá.“
„Við athugum málið og sjáum svo
ti!,“ sagði lögreglumaðurinn.
Haft var samband við Dennis Yar-
borough, lögreglustjóra í Kirtland,
sem er landbúnaðarhérað í Cleveland
í Ohio. Hann var spurður hvort hann
vissi til þess að fimm manna fjöl-
skylda hefði verið myrt á sveitabæ þar
í grennd í apríl síðastliðnum.
Yarborough kvaðst engar fregnir
hafehaftafslíku.
Þekkti hann einhvem að nafni
Lundgren sem stjómaði einhvers
konar ofsatrúarsöfnuði?
Yarborough lögreglustjóri kannaðist
við nafnið. Hann sagði að ýmiss kon-
ar vandræði hefðu verið í sambandi
við Lundgren og málið hefði verið
rannsakað.
Jeffrey Lundgren, 39 ára, hafði verið
predikari hjá Endurreistum söfnuði
síðari daga heilagra (ESSDH) í Kans-
as City. Fyrir um það bil fimm ámm
hafði hann komið til Kirtland sem
leiðbeinandi við musteri safnaðarins
sem Joseph Smith stofnaði árið 1836.
Smith hafði orðið þar eftir þegar hluti
safnaðarins undir stjóm Brighams
Young hafði haldið til Salt Lake City
til að stofna þar söfnuð sinn sem yfir-
leitt gengur undir nafninu mormón-
ar. Meðiimir ESSDH em ekki mor-
mónar, þrátt fyrir þessu sögulegu
tengsl.
Á meðan Lundgren starfaði sem
leiðbeinandi við söfnuðinn tók hann
að predika alveg nýja stefhu sem gekk
út á það að endurkoma Jesú Krists
yrði fljótlega og þá myndi hann tor-
tíma öllum sem ekki leituðu skjóls í
musterinu í Kirtland.
Þegar forvígismenn safhaðarins
fréttu af þessu sviptu þeir Lundgren
embættinu og ráku hann úr söfnuð-
inum.
Hann settist þá að á bóndabæ í ná-
grenninu. Hann lýsti því yfir að hann
væri „spámaður guðs" og safnaði um
sig 29 manna söfnuði — fólki sem
hann hafði kynnst þegar hann starf-
aði sem predikari í Kansas City.
Rannsóknin á athöfnum hans hófst
þegar lögreglunni barst til eyma að
Lundgren, sem barist hafði í Víetnam,
væri búinn að koma sér upp safni af
hríðskotavopnum. Að sögn var hann
að kenna karlmönnunum í söfnuðin-
um árásartækni og hafði í hyggju að
taka musteri ESSDH með valdi. Áætl-
un hans var sögð vera sú að þvinga
forvígismenn safnaðarins til að gang-
ast undir þá trú hans að Jesús Kristur
væri væntanlegur til jarðarinnar og
þá yrði öllum tortímt sem ekki væru í
musterinu.
Yarborough lögreglustjóri lét Lund-
gren vita að lögreglan fylgdist náið
með söfnuðinum og varaði hann við
því að beita ofbeldi. Einnig komst
hann að því að Lundgren beitti fylgis-
menn sína hörðum aga og aðeins
karlmennimir máttu tala eða hafa
frumkvæði að nokkrum hlut Konur
og böm urðu að þegja nema á þau
væri yrt og urðu að hlýða öllum skip-
unum skilyrðislaust
Síðan sagði Yarborough við lög-
reglumanninn frá Kansas City: „Það
var því miður ekki mikið sem við gát-
um gert þá, en ég hafði samband við
Vopnaeftirlit ríkisins og Alríkislög-
regluna og lét vita af því að gmnur
léki á að Lundgren hefði ólögleg vopn
undir höndum og að mannréttindi
kynnu að vera brotin í nafhi safnaðar-
ins.“
Blóðugur feríll
Alríkislögreglan fékk þegar mikinn
áhuga á málinu, því oft hafði borið á
ofbeldi meðal klofningssöfnuða frá
mormónum. Það hafði byrjað þegar
klofningurinn varð milli Josephs
Smith og Brighams Young. Síðustu
ár hafði oft komið til deilna vegna
reglnanna um fjölkvæni, en mor-
mónar höfðu lagt blátt bann við því
árið 1890.
Einn af klofningssöfnuðunum, sem
kallaðist Kirkja lambs guðs, fluttist til
Sonora í Mexíkó þar sem meðlimir
gátu stundað Qölkvæni. Valdabarátta
kom síðar upp á milli tveggja sona
stofnanda safhaðarins og Ervil LeBar-
on var ákærður fyrir að hafa látið
myrða Joel bróður sinn.
Engar kæmr vom lagðar fram þegar
dr. Rulon Allred var myrtur í Utah, en
hann var formaður enn eins safnaðar-
brotsins. Ervil LeBaron var dæmdur í
lífstíðarfangelsi fyrir morðið á bróður
sínum og lést í fangelsi árið 1981.
Meðan á fangavistinni stóð skrifaði
hann bók sem var kennslubók í blóð-
hefndum.
Skömmu eftir að Allred var myrtur
var hin 24 ára gamla Brenda Lafferty
myrt ásamt 15 mánaða dóttur sinni í
Utah.
Lögreglan hafði komist að því að 36
ára gamall eiginmaður Brendu, Dan,
og 42 ára gamall bróðir hans höfðu
lagt stund á fjölkvæni. Brenda hafði
fengið aðvömn frá söfnuðinum um
að ef hún skildi ekki við mann sinn og
flytti úr fjölkvænishúshaldinu yrði
hún bannfærð og hún og eiginmaður
hennar yrðu „dæmd í víti".
Síðar náðust eiginmaður Brendu og
mágur, vom dæmdir fyrir morðin og
sendir í fangelsi.
Næsta ofbeldisverk átti sér stað í
Mexíkó þegar Daniel Ben Jordan varð
fyrir skoti á veiðum. Hann hafði verið
meðlimur í Kirkju lambs guðs og
einn af helstu aðstoðarmönnum Er-
vils LeBaron og var sterklega gmnað-
ur um aðild að morðinu á Joel LeBar-
on.
Lögreglan var sannfærð um að um
slysaskot hefði ekki verið að ræða.
Jordan hafði verið skotinn tvisvar af
stuttu færi. Tvö skot í höfuðið var ein
af reglum LeBarons í bókinni um
blóðhefndir.
Mark Chynoweth, aðstoðarmaður
LeBarons, bróðir einnar af konum
hans og ennfremur tengdasonur, var
gmnaður um að hafa átt aðild að
morðinu á dr. Rubin Allred. Hann og
bróðir hans fluttu til Houston og
opnuðu þar umboðsverslun.
Mánudaginn 27. júní 1988 var
hringt til verslunarinnar og látið vita
að húsgögn væm til sölu vegna flutn-
Ef smákrimmi
heföi ekki þurft aö semja viö löaregluna heföu moröin á
fimm manna fjölskyldu, þar afþremur ungum stúlkum,
líklega aldrei komist upp.