Tíminn - 21.11.1992, Blaðsíða 22

22 Tíminn
Laugardagur 21. nóvember 1992
FUNDIR OG FÉLAGSSTÖRF
22. flokksþing
framsóknarmanna
22. Ilokksþing framsóknarmanna verður haldiö á Hótel Sögu, Reykjavlk, dagana
27.-29. nóvember 1992. Um rétt til setu á flokksþingi segir I lögum flokksins eftirfar-
andi:
.7. grein.
Á flokksþingi framsóknarmanna eiga sæti kjömir fulltnjar flokksfélaga. Hvert flokks-
félag hefur rétt til að senda einn fulltrúa á flokksþing fyrir hverja byrjaða þrjá tugi fé-
lagsmanna. Fulltrúar skulu þó aldrei vera færri en 1 fyrir hvert sveitarfélag á félags-
svæðinu. Jafnmargir varamenn skulu kjömir.
8. grein.
Á flokksþinginu eiga einnig sæti miðstjóm, framkvæmdastjórn, þingflokkur, formenn
flokksfélaga og stjórnir LFK, SUF og kjördæmissambanda."
Dagskrá þingsins verður auglýst síðar. Framsóknarflokkurinn
Miðstjórnarfundur SUF
verður haldinn fimmtudaginn 26. nóvember n.k. kl. 19.00 I Hafnarstræti 20. Dagskrá
verður auglýst siðar. Framkvæmdastjóm
Aðalfundur Framsóknarfé-
lags Njarðvíkur
verður haldinn miðvikudaginn 25. nóvember kl. 20.30 I Framsóknarhúsinu við Hafn-
argötu. Stjómin
Félagsvist á Hvolsvelli
Spilað verður á sunnudagskvöldum 29. nóvember, 13. desember og 10. januar.
Auk kvöldverðlauna verða ein heildarverðlaun: Dagsferö fyrir 2 með Flugleiðum til
Kulusuk.
3 hæstu kvöld gilda. Framsóknarfélag Rangárvallasýslu
Landsstjórn LFK
Fundur með aðal- og varamönnum verður á Hótel Sögu, 3. hæð (austurhluta),
fimmtudaginn 26. nóvember kl. 20.30.
Rætt um flokksþingiö og vetrarstarfið. Framkvæmdastjóm LFK
Reykjavík — Létt spjall á
laugardegi
Laugardaginn 21. nóvember n.k. kl.
10.30-12.00 að Hafnarstræti 20, 3. hæð,
koma Finnur Ingólfsson alþingismaður og
Sigrún Magnúsdóttir borgarfulltrúi og
ræða um komandi flokksþing.
Fulltrúar á flokksþingi eru sérstaklega
hvattir til þess að mæta.
Stjórn fulltrúaráðsins
FUF Seltjarnarnesi
Aðalfundur verður haldinn þriðjudaginn 24. nóvember kl. 20.30 að Melabraut 5
(jaröhæö), Seltjamamesi.
Stjómin
Aöalfundur
Fulltrúaráðs Framsóknarfélaganna I Keflavik verður haldinn mánudaginn 23. nóv-
ember I Framsóknarhúsinu við Hafnargötu kl. 20.30.
Stjórn Fulltrúaráósins
Akranes — Bæjarmál
Fundur veröur haldinn I Framsóknarhúsinu laugardaginn 21. nóvember kl. 10.30.
Farið veröur yfir þau mál, sem efst eru á baugi i bæjarstjórn. Morgunkaffi og með-
læti á staðnum.
Bæjarfulltrúamir
Kópavogur — Nágrannar
Spiluð verður framsóknarvist að Digranesvegi 12 sunnudaginn 22. nóvember kl.
15.00.
Kaffiveitingar og góð verölaun. Freyja, félag framsóknarkvenna
Borgarnes —
Breyttur opnunartími
Frá og með 1. október verður opið hús I Framsóknarhúsinu að Brákarbraut 1 á
þriöjudögum frá kl. 20.30 til 21.30, en ekki á mánudagskvöldum eins og verið hefur
undanfarin ár.
Bæjarfulltrúar flokksins munu verða til viötals á þessum tíma og ennfremur eru allir,
sem vilja ræða bæjarmálin og landsmálin, velkomnir. Að sjálfsögðu verður hellt á
könnuna eftir þörfum.
Framsóknarfélag Borgamess.
SUF
SUF boðar til fundar um flokksmál, laugardaginn 21. nóvember kl. 13 1 Hafnarstræti
20. Á fundinum verða kynnt drög að ályktun um flokksmál, sem SUF hefur verið fal-
ið að annast fyrir komandi flokksþing. Guömundur Bjarnason mætir á fundinn og
ræðir flokksstarfið.
Reykjanes
Skrifstofa Kjördæmissambandsins að Digranesvegi 12, Kópavogi er opin mánudaga
og miövikudaga kl. 17.00-19.00, simi 43222. K.F.R.
Konur á
flokksþingi
Ásta R. Jóhannesdóttir og Áslaug Brynj-
ólfsdóttir munu segja frá Alþjóölegri
kvennaráðstefnu, sem haldin var I Dublin
á s.l. sumri. Fundurinn verður 27. nóv-
ember á 2. hæð á Hótel Sögu í A-sal kl.
18.30.
Léttur kvöldverður stendur til boða.
Osvífmn áróður
banka- og pen-
ingavaldsins
Þeim er mjög í mun Seðlabanka-
mönnum síðustu daga að koma
skoðunum sínum á framfæri í fjöl-
miðlum. í Morgunblaðinu sl. viku
má lesa greinar eftir Nordal, Birgi
ísleif og Guðmund Magnússon.
Áhugamál þeirra allra
er að halda vöxtum há-
um og gengi föstu.
Einmitt þetta tvennt
er að koma atvinnu-
vegunum á heljar-
þröm.
Það er um þennan áróður sem
annan að honum er valt að treysta.
Þeir, sem nokkurn kunnugleika
hafa af viðskiptalífinu og reynslu,
hafa hlotið að sjá gegnum blekking-
arveftnn. Bankamálaráðherrann
Jón Sigurðsson er sammála þeim
þremenningum. Hann hefir látið til
sín heyra í sömu viku, bæði í ræðu
og riti, og gengur hinum langtum
lengra í rangfærslum. Hér skal litið
á fáein atriði sem á góma hafa borið,
enda þótt mér sé lítt um það gefið
að skrifa í blöð. Ég fæ ekki orða
bundist.
Jóhannes Nordal segir efnahags-
legar forsendur þurfa að vera fyrir
lækkun vaxta. Það er hlutverk hans
sem seðlabankastjóra að skapa slík-
ar forsendur. Vöxtum er miðstýrt í
öllum iðnríkjum heims með virkri
samvinnu þeirra, sem ráða peninga-
málum og ríkisfjármálum. Slík
samvinna, sem er ekki fyrir hendi
hér, er í því fólgin að halda skamm-
tímavöxtum innan hóflegra marka.
Það er gert með stjórn peninga-
framboðsins. Skammtímavextir
móta vexti af langtímalánum, sem
eru yfirleitt breytilegir erlendis.
Hinir síðarnefndu fylgja því ekki
„aðstæðum á markaðnum", eins og
Jóhannes gefur í skyn. Þetta „mark-
aðs-málæði“ bankamanna og við-
skiptaráðherrans er ekki aðeins vill-
andi, heldur ósmekklegt.
Jón Sigurðsson þrástagast á þeirri
firru að háir vextir hafi komið verð-
bólgunni niður. Þetta eru einhver
freklegustu ósannindi sem nokkur
frammámaður hefir leyft sér að
mæla. Staðreyndin er að verðbóta-
þáttur vaxta og okurháir raunvextir
skrúfuðu upp verðbólguna allan 9.
áratuginn. Skuldir útvegs, fyrir-
tækja og heimila margfölduðust á
tímabilinu. Fjöldagjaldþrot hafa
orðið og hrun blasir við. Launþegar
fórnuðu hagsmunum sínum með
þjóðarsátt til að bjarga því sem
bjargað varð. En slíkt er ekki mögu-
Iegt aftur og aftur.
Ekkert getur fengið
hjól atvinnuveganna
til að snúast á ný, eins
og málum er komið,
nema gengislækkun
krónunnar, sem er raunar þegar
fallin. Þetta vita þeir, sem í eldlín-
unni standa, sbr. ágætt viðtal við
Sigurð Garðarsson, fiskverkanda í
Njarðvík, í Morgunblaðinu 18. þ.m.
Allir vita að unnt er, ef vilji er fyrir
hendi, að lækka gengi án þess að
kjör lágtekjufólks séu skert.
En hvers vegna eru þessir banka-
herrar, sem ég hefi nefnt, á móti
gengislækkun? Eina haldbæra skýr-
ingin er sú að þeir bíða eftir frjáls-
um gjaldeyrisviðskiptum í byrjun
næsta árs, svo að fjármagnseigend-
ur þurfi ekki að greiða fleiri krónur
fyrir pundið og dollarann, þegar
þeir fara að flytja peninga sína úr
landi og braska með þá erlendis.
Sjálfstæður atvinnurekandi
r
Sigurjón Olafsson
bóndi ú Stóru-Borg í Grímsnesi
Fæddur 3. júlí 1927
Dáinn 8. nóvember 1992
Sem lítil stelpa naut ég ásamt
frændsystkinum mínum þeirra for-
réttinda að fá að fara í sveit til
ömmu minnar, Ragnheiðar Böðv-
arsdóttur á Minni-Borg í Grímsnesi.
Ég var stundum send út að Stóru-
Borg til að sækja mjólk og trítlaði
fústega yfir túnið með brúsann, því
alltaf var gaman að koma þangað.
Þegar amma spilaði við messur í
Stóru-Borgarkirkju fylgdi ég henni
og notaði tækifærið til þess að gá
hvort ég sæi einhverja af strákunum
óteljandi, sem þar bjuggu, en þeir
létu oftast lítið á sér bera.
Á ungiingsárunum var ég símad-
ama á Minni-Borg og þá kynntist ég
nágrönnunum, Svanlaugu og Sig-
urjóni, betur. Gamli, góði mjólkur-
brúsinn kom sér vel sem átylla til að
fara og kíkja á fyrrnefnda Stóru-
Borgarstráka og sennilega þótti
ýmsum nóg um mjólkurþambið
sumarið ‘68. Sigurjón var hress og
viðræðugóður og við frænkurnar
fengum létt skot frá honum, þegar
við birtumst með brúsann.
Nokkrum árum síðar hófum við
Hjörtur svo búskap á Minni-Borg
hjá Ragnheiði ömmu. Við vorum
kornung, eiginlega bara unglingar,
en okkur fannst við auðvitað full-
orðin, nýgift með barn og full af
bjartsýni. Grímsnesingar tóku okk-
ur ákaflega vel, sendu okkur kálfa og
lömb í brúðkaupsgjöf og Sigurjón
og Svana færðu okkur kelfda kvígu
fyrsta haustið.
í frumbýlingsbasli kom sér vel að
eiga góða granna og allir reyndust
þeir okkur fjarska vel. Oftast var þó
leitað til Sigurjóns á Stóru-Borg,
enda styst að fara þangað. Ég minn-
ist þess ekki að hafa nokkurn tíma
þuríft að fara bónleið til búðar. Hann
Iánaði okkur vélarnar sínar, tvö
sumur hirtum við öll okkar hey með
heyhleðsluvagni og heyblásara frá
honum og aldrei var talað um borg-
un. Hann setti kalk í doðakýrnar áð-
ur en við lærðum að gera það sjálf,
hann setti undir okkur hest í smala-
mennskur og lengi mætti áfram
r
MINNING
V J
telja. Ekki síst var það ómetanlegt
fyrir mig, þegar Hjörtur fór til sjós á
veturna, að eiga slíkan hauk í homi.
Þegar við hjónin komum aftur að
Minni-Borg eftir nokkurra ára dvöl
erlendis, endurtók sagan sig og eig-
inlega skil ég ekki hve óþreytandi
Sigurjón var að hjálpa okkur. Eitt
sinn eyddi hann mörgum dýrmæt-
um klukkustundum á góðum þurrk-
degi í að reyna að stilla afgamla
bindivél, sem við höfðum komist yf-
ir. Bindivél var reyndar öfugmæli,
þetta var „slítivél". Þessi greiðvikni
hans var ekki bundin eingöngu við
okkur Hjört, aðrir ábúendur á
Minni-Borg hafa fyrr og síðar notið
hennar.
Sjálfur var Sigurjón duglegur
bóndi, sem komst vel af. Hann naut
dyggrar aðstoðar konu sinnar og
barna, enda getur nærri áð allir
urðu að leggja hönd á plóg á svo
barnmörgu heimili. Þótt í mörg
horn væri að líta í búskapnum, hafði
Sigurjón ávallt tíma til að spjalla við
gesti. Alltaf var boðið í kaffi og í eld-
húsinu voru málin rædd af kappi.
Landsmálapólitíkin og „innansveit-
arkrónikan" var algengt umræðu-
efni, en hin seinni ár var það ætt-
fræðin sem átti hug hans allan.
Hann Iagði töluverða vinnu í að afla
sér upplýsinga um það efni og sótti
söfn til að grúska í gömlum kirkju-
bókum. Hann rakti ættir mínar
langt aftur í aldir og tengdi mig öll-
um helstu höfðingjum landsins, það
gerði hann sennilega við alla hina
líka.
Fyrir nokkrum árum nam Sigurjón
land austur undir Eyjafjöllum, það-
an sem hann var ættaður. Hann
komst yfir dágott hús, sem hann
flutti þangað austur og kallaði í
gamni elliheimilið. Með dyggilegri
aðstoð sona sinna lagfærði hann bú-
staðinn og átti þar marga ánægju-
stund. Þar hélt hann upp á sextugs-
afmælið sitt fyrir rúmum 5 árum og
við Hjörtur skruppum í afmæliskaff-
ið. Ég sauð saman fáeinar vísur á
leiðinni og vona að með þeim hafi
mér tekist að láta í ljós hve mikils
við mátum alla greiðvikni þessara
góðu granna.
Það er ekki hægt að minnast Sigur-
jóns án þess að geta hennar Svönu,
sem hefur staðið við hlið hans í 45
ár. Flestum er ljós hlutur hennar í
lífsverki þeirra hjónanna, því þrek-
virki að koma 10 börnum til manns.
Hún hefur á sinn hljóðláta hátt
gengið til verka, lengst af án margra
þeirra þæginda sem við yngri kon-
urnar teljum sjálfsagt að njóta.
Verkin lofa meistarann og systkinin
frá Stóru-Borg hafa erft dugnað for-
eldra sinna og komist vel af.
Nú að leiðarlokum skulu enn ítrek-
aðar þakkir frá okkur Hirti og
ömmu Ragnheiði fyrir alla aðstoð og
hjálpsemi við Minni-Borgarheimilið
fyrr og síðar. Þótt Sigurjón verði
ekki á sínum gamla stað í eldhús-
króknum á Stóru-Borg næst þegar
við lítum inn, þykist ég vita að hann
fylgist með úr fjarlægð og líti til
með sínum.
Blessuð sé minning hans.
Unnur Halldórsdóttir