Tíminn - 25.02.1993, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Fimmtudagur 25. febrúar 1993
Jon Agnar Eggertsson
Fæddur 5. janúar 1946
Dáinn 11. febrúar 1993
í dag er kvaddur einn ötulasti og
traustasti verkalýðsforustumaður
landsins, Jón Agnar Eggertsson,
aðeins 47 ára gamall. Andlát hans
er mikið áfall. Við vissum að Jón
barðist síðustu árin við illkynja
sjúkdóm, sem lagðist með ofur-
þunga á hann. En svo oft hafði
hann unnið baráttuna við vágest-
inn að í lengstu lög trúðum við
því og vonuðum að hin mikla
bjartsýni hans og þrautseigja
væru dauðanum sterkari; menn-
irnir álykta, en Guð ræður.
Jón Agnar var fæddur að Bjargi í
Borgarnesi hinn 5. janúar 1946,
sonur merkishjónanna Aðalheið-
ar Jónsdóttur og Eggerts Guð-
mundssonar, er þar bjuggu í ára-
tugi og komu víða við til góðra
verka í uppbyggingu Borgarnes-
bæjar. Eggert faðir Jóns lést 1979,
en Aðalheiður lifir son sinn. Jón
Agnar var yngstur fimm systkina.
Jón Agnar var ekki gamall þegar
samborgarar hans fóru að treysta
honum fyrir ýmsum trúnaðar-
störfum. Og þrátt fyrir að Jón
væri að eðlisfari hlédrægur og svo
langt frá því að ota sér fram, þá
fundu menn að Jón var eldhugi
sem átti sér hugsjónir og hafði vit
og vilja til að framkvæma þær,
aldrei með brambolti og hávaða
heldur elju, yfirvegun og fyrst og
fremst næmum skilningi og
þekkingu á kjörum fólksins í
kringum hann.
Hann sýndi það með lífi sínu og
starfi að það þarf ekki langar og
háværar ræður til að ná árangri á
sviði félagsmála. Málflutningur
Jóns Agnars vakti hvarvetna at-
hygli fyrir hógværð og rökfestu,
en hnitmiðuð markmið leyndu
sér aldrei í máli hans. Hann var
sannur í öllu sem hann tók sér
fyrir hendur, sagði fátt en fram-
kvæmdi þess meira.
Fyrir Framsóknarflokkinn vann
hann mikið og óeigingjarnt starf
bæði sem miðstjórnarmaður til
margra ára og fulltrúi flokksins á
ýmsum vettvangi, einkum á sviði
verkalýðsmála. Hann var hrepps-
nefndarmaður í Borgarnesi á ár-
unum 1974-1986 fyrir Framsókn-
arflokkinn og þar sem annars
staðar munaði um verkin hans.
Hann hafði mikið persónulegt
fylgi, sem skilaði sér jafnan þegar
talið var upp úr kjörkössunum.
Sama ár og hann 28 ára gamall
tók sæti í hreppsnefnd var hann
kjörinn formaður Verkalýðsfélags
Borgarness og gegndi því starfi til
dauðadags.
Jón Agnar var enginn venjulegur
foringi í verkalýðsfélagi, enda
sýna verkin merkin. Hann byggði
upp öflugt félagsstarf þannig að
hús Verkalýðsfélagsins, sem hann
hafði forgöngu um að félagið
eignaðist, Félagsbær, iðar af lífi og
starfi alla daga. Jákvæður baráttu-
vilji Jóns Agnars sveif yfir vötnum
og sífellt voru nýjar og nýjar hug-
myndir að vakna; stofnað var til
nýrra uppbyggjandi námskeiða
sem komið gætu umbjóðendum
hans til góða. Hann byggði upp
fastar hefðir varðandi 1. maí há-
tfðarhöld í Borgarnesi, þar sem
þátttaka er langt umfram það sem
menn eiga að venjast. Þar fléttaði
hann á snilldarlegan hátt saman
menningarviðburðum og verka-
lýðsbaráttu. Hin almenna þátt-
taka í hátíðarhöldum dagsins er
fyrst og fremst að þakka þeim ein-
staka hæfileika Jóns Agnars að fá
fólk til að vinna með sér.
Það var ekki aðeins á heimaslóð
sem Jón Agnar vann. Hann
gegndi mörgum veigamiklum
störfum fyrir Alþýðusamband ís-
lands og var þar sem annars stað-
ar virtur og vel látinn. Hann var
einn af frumkvöðlum útgáfu hér-
aðsfréttablaðsins Borgfirðings,
sem komið hefur út allt frá árinu
1987 og er einstaklega myndar-
legt blað. Eitt síðasta verk hans
var að fara yfir nýútkomið blað og
leggja drög að því næsta. Þá var
hann orðinn mjög veikur. En elj-
an og áhuginn entust honum til
síðustu stundar.
Neytendamál lét hann mikið til
sín taka og bryddaði upp á nýj-
ungum varðandi samvinnu neyt-
endafélagsins og verkalýðsfélags í
Borgarnesi, sem síðan var for-
skrift fyrir starfsemi annarra
verkalýðsfélaga.
Ég hef aðeins talið fátt eitt upp af
verkum Jóns Agnars, en hann hef-
ur komið víða við og hvarvetna
skilur hann eftir sig störf sem
varða veginn til framtíðar. Ég,
sem þessar línur rita, ræddi oft
við Jón um erfið viðfangsefni. Ég
fór alltaf bjartsýnni af hans fundi.
Það var mannbætandi að vera í
návist hans. Hann var ráðhollur
og réttsýnn. Ég heyrði hann aldr-
ei leggja slæmt orð til nokkurs
manns, en umburðarlyndi hans
var ávallt viðbrugðið. Þegar ég
hugsa til hans verður mér minn-
isstæðust ró hans og festa. Þessir
tveir eðliskostir gerðu honum
kleift að sigra hverja þrautina eft-
ir aðra.
Síðastliðin 10 ár hefur hann átt
traustan lífsförunaut, Ragnheiði
Jóhannsdóttur kennara. Saman
eignuðust þau tvo sólargeisla,
Eggert Sólberg 8 ára og Magnús
Elvar 6 ára. Það er erfitt fyrir svo
unga drengi að skilja hvers vegna
pabbi fær ekki lengur að vera hjá
þeim, en þeir eiga fagrar minn-
ingar um góðan föður. Þegar ég
mætti Jóni Agnari nýorðnum föð-
ur í fyrsta sinn, þá sá ég hann kát-
astan. Hann geislaði af hamingju
og þrátt fyrir það, að hann hafi oft
staðið frammi fyrir margs konar
viðurkenningum fyrir störf sín,
kom ekkert í staðinn fyrir þá
miklu hamingju að eiga góða
konu og mannvænlega syni.
Ég hef fylgst með því úr fjarlægð
hversu vel Ragnheiður hefur
reynst manni sínum í langri og
strangri baráttu við erfiðan sjúk-
dóm. Hún stóð ávallt sem klettur.
Henni og drengjunum sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur, einnig aldraðri móður og
systkinum.
Gott mannorð er gulli betra.
Mannorð Jóns Agnars var gott.
Hann átti traust og virðingu sam-
ferðamanna sinna. Framsóknar-
menn á Vesturlandi þakka Jóni
Agnari öll hans störf, góða leið-
sögn og þau jákvæðu áhrif sem frá
honum streymdu. Megi líf hans
og störf vera öðrum hvatning til
góðra verka.
Guð styðji og styrki ástvini hans
alla.
Ingibjörg Pálmadóttir
Jón Agnar Eggertsson, formaður
Verkalýðsfélags Borgarness, er
látinn, aðeins 47 ára að aldri.
Fráfall Jóns Agnars, eins og hann
var jafnan nefndur, svona langt
um aldur fram, er mikill mann-
skaði. Því vissulega væntu menn
allir þeir er þekktu hann og störf
hans, honum lengra lífs.
Ég ætla ekki að rekja lífs- og
starfsferil Jóns. Það vona ég að
einhver færari mér geri. Jón var
sonur hjónanna á Bjargi í Borgar-
nesi, þeirraAðalheiðar Jónsdóttur
og Éggerts Guðmundssonar. Þau
hjónin voru mikið félagshyggju-
fólk. Jón mun því hafa drukkið í
sig samvinnu- og félagsandann,
sem nær allt hans líf snérist um,
með móðurmjólkinni.
Jón var ungur kosinn formaður
Verkalýðsfélags Borgamess og
gegndi því starfi til dauðadags.
Mér er óhætt að fullyrða að hann
breytti starfsháttum verkalýðsfé-
lagsins og hóf það á hærra svið.
Hann lét sig ekki aðeins varða
launamálin, heldur einnig margt
annað varðandi vinnandi fólk.
Hann beitti sér fyrir fræðslufúnd-
um, meðal annars um neytenda-
mál, verðlagsmál, aðstöðu á
vinnustöðum og margt fleira.
Undirritaður var kaupfélagsstjóri
í Borgamesi í 20 ár. Nær allan
þann tíma var Jón í forsvari fyrir
verkalýðsfélagið, lengst af sem
formaður. óhjákvæmilega þurft-
um við annað slagið að takast á
um launa- og kjaramál. Vomm
við þá eins og sagt er sitthvoru
megin við borðið. Þó að fyrir
kæmi að allmikill þungi væri í
umræðunum, skildum við jafnan
í vinsemd. Og svo mikils trausts
naut Jón hjá verkalýðsfélaginu að
aldrei kom fyrir að verkalýðsfélag-
ið felldi samninga sem Jón Agnar
hafði gert við okkur í kaupfélag-
inu.
Ég kynntist einnig annarri hlið á
Jóni, því í 8 ár sátum við saman í
sveitarstjóm í Borgamesi. Hann
sat þar einu kjörtímabili lengur
en ég, eða samtals 12 ár. í sveitar-
stjóminni reyndist Jón vera sami
trausti samstarfsaðilinn sem ann-
arsstaðar. Um það bar öllum sam-
an. Einatt naut Jón trausts og
álits allra sem til hans þekktu. Ég
er þakklátur fyrir að hafa kynnst
og átt samstarf við svo góðan
dreng sem Jón Agnar. Svo mun
vera um marga fleiri.
Jón var yngstur fimm systkina að
Bjargi. Guðrún systir hans er for-
stöðumaður bókhaldssviðs hjá
Kaupfélagi Borgfirðinga og býr á
Bjargi ásamt aldraðri móður
sinni, Aðalheiði. Hin systkinin
em búsett í Reykjavík. Eggert á
Bjargi er látinn fyrir mörgum ár-
um.
Þessi fáu orð verða ekki miklu
fleiri en orðið er. Ég vil aðeins
þakka Jóni Agnari fyrir gott og
snurðulaust samstarf þau 20 ár
sem við áttum saman að sælda í
Borgarnesi.
Eg og Anna kona mín sam-
hryggjumst með fjölskyldunni frá
Bjargi í Borgarnesi. Sérstaklega
aldraðri móður og eftirlifandi
ágætri eiginkonu, Ragnheiði Jó-
hannsdóttur, og tveim sonum
þeirra.
Ólafur Sverrisson
Kveðja frá stjórn Verkalýðsfélags
Borgamess
Jón Agnar Eggertsson, formaður
Verkalýðsfélags Borgamess, lést á
Landakotsspítala í Reykjavík 11.
febrúar síðastliðinn.
Jón Agnar var fæddur á Bjargi 5.
janúar 1946. Foreldrar hans vom
Eggert Guðmundsson frá Eyri í
Flókadal og Aðalheiður Lilja Jóns-
dóttir frá Arnarfelli í Þingvalla-
sveit. Jón var yngstur fimm systk-
ina. Kona Jóns var Ragnheiður
Jóhannsdóttir frá Sauðárkróki.
Þau eignuðust tvo syni, Eggert
Sólberg og Magnús Elvar.
Jón Agnar gekk í Verkalýðsfélag
Borgarness 1961. Hann var vara-
maður í trúnaðarráði árin 1964
og 1965, vararitari 1966 og ritari
1967 til 1973. Árið 1973 verður
hann varaformaður og síðan for-
maður Verkalýðsfélagsins frá
1974 og gegndi hann því embætti
til dauðadags.
Jón Agnar kom víða við í félags-
málum. Hann átti meðal annars
sæti fyrir Framsóknarflokkinn í
hreppsnefnd Borgarneshrepps á
ámnum 1974 til 1986 og var for-
maður Krabbameinsfélags Borg-
arfjarðar frá 1990. Einnig átti
hann stóran þátt í að koma á sam-
starfi milli Neytendafélags Borg-
arfjarðar og Verkalýðsfélags Borg-
amess, sem síðar varð fyrirmynd
að slíku samstarfi annars staðar.
Hann var einnig um tíma formað-
ur Alþýðusambands Vesturlands.
Jón Agnar gegndi fjölda trúnað-
arstarfa fyrir Alþýðusamband ís-
lands. Hann átti fyrst sæti á ASÍ-
þingi 1972 og var þá kosinn vara-
maður í sambandsstjórn. Á þing-
inu 1976 var hann fyrst kosinn í
miðstjóm sambandsins og átti
sæti þar síðan. Hann var gjaldkeri
ASÍ um árabil og átti sæti í fjöl-
mörgum nefndum á vettvangi AI-
þýðusambandsins og var jafn-
framt fulltrúi þess í ýmsum
stjómskipuðum nefndum. Nú
síðast var hann fulltrúi ASÍ í
nefnd félagsmálaráðuneytisins til
að undirbúa ár fjölskyldunnar
1994.
Jón Agnar var einn af aðalhvata-
mönnum þess að hleypa héraðs-
fréttablaðinu Borgfirðingi af
stokkunum og sat í ritnefnd
blaðsins frá upphafi. Hann var
umsjónarmaður verkalýðssíð-
unnar alla tíð.
Samband hans og samkomulag
við stjórnarmenn var ætíð gott.
Þó að stundum hvessti í samskipt-
um manna, lægði þá storma jafn-
an eins fljótt og þeir risu. Það
/-------------------------N
samræmdist ekki lundarfari Jóns
að standa í illdeilum eða þrefi um
liðna atburði eða málefni.
Eitt orð lýsir Jóni Agnari betur
en margar lofræður. Orðið mann-
vinur. Hann sinnti starfi sínu sem
formaður Verkalýðsfélags Borgar-
ness af mannlegu innsæi og hlýju.
Þeir eru ófáir sem eiga honum
margt að þakka. Fólk leitaði til
hans, ekki aðeins með vandamál
sem tengdust verkalýðsmálum,
heldur ekki síður vandamál sem
voru persónulegs eðlis. Segja má
að Jón hafi verið allt í senn: sál-
fræðingur, læknir, lögfræðingur
og prestur. Enda eyddi hann mikl-
um tíma í að leysa úr persónuleg-
um vanda þeirra sem leituðu til
hans.
Það var þungt áfall fyrir okkur að
fregna fráfall félaga og vinar, Jóns
Agnars Eggertssonar. Þrátt fyrir
alvarleg veikindi hans gerðum við
alltaf ráð fyrir því að hann kæmi
aftur til starfa. Það verður erfitt að
fýlla sæti slfks manns. Það er mik-
ill missir að Jóni fyrir Verkalýðsfé-
lag Borgarness og verkalýðshreyf-
inguna alla. Við söknum hans.
Um leið og við þökkum fyrir að
hafa fengið að njóta þess að starfa
með Jóni, vottum við aðstandend-
um hans okkar dýpstu samúð.
Ragnheiður og synimir, Eggert
Sólberg og Magnús Elvar, við
þökkum ykkur fyrir þá þolinmæði
sem þið sýnduð erilsömu starfi
Jóns fyrir Verkalýðsfélagið. Aðal-
heiður, þú varst ætíð með upp-
dekkað borð með kræsingum
þegar við komum með Jóni heim
að Bjargi í hvers konar erindum
meðan hann bjó enn þar. Fyrir
ykkur er missirinn mestur. Jón
var ungur maður í blóma lífsins.
Engin orð fá tjáð þær tilfinningar
sem hræra okkar hryggu hjörtu.
Með hinstu kveðju frá okkur, fé-
lögum Jóns í stjórn Verkalýðsfé-
lags Borgamess.
*
í dag er kvaddur hinstu kveðju
Jón Agnar Eggertsson frá Bjargi í
Borgarnesi.
Margra mánaða hetjulegri bar-
áttu við illvígan sjúkdóm er nú
lokið. Fram til þess síðasta horfði
hann fram á veginn og gerði ráð
fyrir að vinna sigur eins og áður í
baráttunni, lét veikindin ekki
buga sig fyrr en í fulla hnefana.
,J4eðan líf er, er von“ hefðu getað
verið kjörorð hans.
Eftir stendur nú minningin um
góðan dreng, ósérhlífinn og ötul-
an, er helgaði krafta sína þrot-
lausri baráttu fyrir bættum kjör-
um verkafólks í Borgarnesi og ná-
grenni. Frá unga aldri var hann
einnig mjög virkur í hvers konar
félagsmálastarfsemi. Af störfum
hans nutu margir góðs, í heima-
byggð, héraðinu öllu og á lands-
vísu, þar sem honum voru fljót-
lega falin margvísleg trúnaðar-
störf.
Of langt mál yrði að telja þau öll,
en hér skal dvalið við störf hans á
vettvangi stjómmála. Jón fór ekki
leynt með skoðanir sínar og varði
mörgum stundum í þágu Fram-
sóknarflokksins.
Hann sat 12 ár sem fulltrúi
flokksins í hreppsnefnd Borgar-
neshrepps og ávallt í meirihluta.
Úr því sæti vék hann að eigin ósk,
en hélt áfram að vinna flokknum
og bæjarfélaginu allt það gagn
sem hann vissi best.
Fyrir þau miklu og góðu störf
skal nú þakkað og þeirra minnst
með virðingu.
Ekki er hægt að minnast Jóns
Agnars án þess að fram komi, hve
stóran þátt hann átti f að efla
þekkingu og útbreiða menningu
hvers konar meðal samferða-
manna sinna. Ég leyfi mér að full-
yrða, að fá stéttarfélög á landinu
hafa staðið fyrir eins mörgum
námskeiðum, fræðslufundum,
ferðalögum og fleiru af líkum
toga, og Verkalýðsfélag Borgar-
ness. Því helgaði hann starfsdag
sinn allan og var formaður þess
frá 1974 til dauðadags.
Að frumkvæði Jóns var m.a
stofnaður fyrir 10 árum síðan
samkór í Borgarnesi, sem enn lif-
ir og starfar. Fyrir það framtak eru
nú fluttar kærar þakkir frá félög-
um í Kveldúlfskómum.
Já, spor félagsmálamannsins og
verkalýðsforingjans liggja víða og
vandfyllt er það skarð, sem dauð-
inn hefur nú höggvið í raðir okk-
ar Borgnesinga. Blessuð sé minn-
ing Jóns Agnars.
Sár harmur er kveðinn að fjöl-
skyldu Jóns, eiginkonu, ungum
sonum, aldraðri móður og systk-
inum. Þeim em sendar hlýjar
samúðarkveðjur með ósk um
styrk og blessun á sorgarstundu.
Sú er hin mikla blessun best
allra þeirra er meira megna
en murminn fylla og sínu gegna,
að þegar þeir deyja, þá er hún mest.
Hversem vinnur landi og lýð,
treysta skal, að öll hans iðja
allt hið góða nái styðja
þess fyrir hönd, er hóf hann stríð.
Síst vil ég tala um svefn við þig.
Þreyttum anda erþœgt að blunda
og þannig bíða saelli fimda.
Það kemur ekki mál við mig.
Flýtþér, vinur, í fegri heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans,
Ijúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa Guðs um geim.
(Jónas Haligrímsson)
F.h. Framsóknarfélags Borgar-
ness,
Kristín Halldórsdóttir
Nú er fallinn frá, langt fyrir aldur
fram, maður sem helgaði líf sitt