Tíminn - 01.07.1993, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 1. júlí 1993
Tíminn 7
Magnús Guömundsson meö eitt verk sitt. í skápnum bak viö hann gefur á aö llta
nytjalist eftir Hjördísi Guðmundsdóttur.
ur, en við vonum að þetta fari að
glæðast," segir Valgerður.
Það er vinsælt að læra förðun í dag
og þær Anna Lóa Sigurjónsdóttir
og Þóra Ólafsdóttir lögðu stund á
fagið í „Förðunarskóla Línu Rutar“.
Þær settu nýlega á stofn fyrirtæk-
ið „Listförðun Þóru og Önnu“ á
Skólavörðustígnum. Þeir sem
framhjá ganga geta fylgst með
verkinu og er það óalgengt hér á
landi. Þóra segir viðskiptavinina
ekki kippa sér upp við slíkt.
„Við förðum mikið fyrir brúðkaup
og tískuljósmyndir, en það er líka
vinsælt að láta farða sig fyrir
steggja- og gæsapartý. Um daginn
förðuðum við karlmann, sem var að
fara að gifta sig daginn eftir, og
máluðum hann eins og konu,“ seg-
ir Þóra og er skemmt við minning-
una. „Við höfum lítið auglýst starf-
semina, en hún er fljót að spyrjast
út og við höfum haft nóg að gera."
Sé haldið niður Bankastrætið og
niður í miðbæinn finnast gallerí til
dæmis bæði í Austurstrætinu og
við Austurvöll og svo hafa lista-
mennimir Elín Magnúsdóttir,
Snorri Guðmundsson og Unnur
Óttarsdóttir nýverið opnað vinnu-
stofur sínar fyrir almenningi í kjall-
ara Hlaðvarpans. Húsnæðið er
stundum nefnt „Undir pilsfaldin-
um“, því á hæðinni fyrir ofan bjóða
fjölmargar listakonur verk sín til
sölu.
Skólavörðustígur — handverksstígurinn mikli:
Af gullsmiðum,
hestum og spök-
um mönnum
Skólavörðustígurinn í Reykjavík er að verða athvarf handverics-
manna bæjarins, en undanfarín misseri hafa fjölmargir listamenn
og hönnuðir sett þar upp bæði vinnustofur og verslanir.
Upphaf stígsins er rakið til þess
þegar Skólavarðan var endurreist
og var hann hugsaður sem
skemmtigöngustígur. Til að spara
viðhald máttu hestar ekki fara þar
um.
Þótt margt hafi breyst í tímans rás,
eru hestar enn sjaldséðir á Skóla-
vörðustígnum, en aftur á móti em
gullsmiðir fyrirferðarmiklir þar.
Einn af þeim er Halldór Sigurðs-
son, sem rekið hefur verslun að
Skólavörðustíg 2 í um það bil 50 ár.
Þar hefúr hann vinnustofu og selur
jafnframt gripi eftir aðra gullsmiði.
Gullsmiðjan og listmunahúsið
„Ófeigur" er að Skólavörðustíg 5 og
hefur Ófeigur Bjömsson haft þar
aðsetur í tæpt ár. Hann gerir skart-
gripi, skúlptúra og flytur einnig inn
gripi. Vinnustofu hefur hann á
neðri hæðinni, en sýningarsal á
þeirri efri.
í „G 15“ er Þorbergur Halldórsson
gullsmiður með verkstæði og að
öllu jöfnu líka með galleri.
Efst gullsmiðanna við Skólavörðu-
stíg trónir Katrin Didriksen. Hún
er með galleríið „Katrín gullsmið-
ur“ að Skólavörðustíg 17b.
Hún segir besta tímann í sölu vera
að renna í garð, en ferðamenn og þá
sérstaklega ráðstefriufólk hefúr ver-
ið duglegt að versla við hana. Ekki
spillir að við galleríið er önnur
tveggja minjagripaverslana við stíg-
inn, sem ferðamenn stoppa gjaman
við á leið upp að Hallgrímskirkju.
En það em fleiri en gullsmiðir við
Skólavörðustíginn. Feðgamir Helgi
Sigurðsson og Grétar Helgason em
með úrverkstæði sem og verslun að
Skólavörðustíg 3. Beint á móti
þeim hefur Komelíus Jónsson selt
úr og sinnt viðgerðum síðan árið
1950.
„Gallerí 11“ er við Skólavörðustíg
4a og eilitlu ofar er galleríið „Hjá
þeim“, þar sem leirskáldin Magnús
Guðmundsson og Hjördís Guð-
mundsdóttir hafa nýlega hreiðrað
um sig.
„Við seljum eingöngu leirlistar-
vömr sem við gemm sjálf," segir
Magnús. „Við höfum vinnustofúr í
bílskúmnum okkar og skiptumst á
um að vera hér í versluninni."
Halldór segir þau Hjördísi hafa
viljað staðsetja galleríið í miðbæn-
um og svo vel hist á að þetta hús-
næði hefði verið laust. Þau em
Texti: Gerður Kristný
Myndir: Ámi Bjama
bjartsýn á viðskiptin og ætla að
reka verslunina a.m.k. í eitt ár til að
sjá hver viðbrögðin verða.
Mokka er með lífseigari kaffihús-
um í bænum og þar hanga listaverk
gjaman á veggjunum, gestum til
yndisauka.
Bjami Þórðarson vinnur skraut-
gripi í birki í galleríi sem ber nafh
hans. Þar hefur hann einnig vinnu-
stofu.
Tvær verslanir við Skólavörðustíg-
inn sjá um að listamennina þrjóti
hvorki tól né liti við sköpunina, en
Anna Lóa Sigurjónsdóttir (til vinstri)
og Þóra Ólafsdóttir kvarta ekki yfir at-
hafnaieysi.
þær heita báðar „Litir og föndur".
„Spaks manns spjarir" er fataversl-
un í eigu fatahönnuðanna Valgerð-
ar Torfadóttur, Bjargar Ingadóttur
og Evu Vilhelmsdóttur.
Þar selja þær stöllur föt sem þær
hafa hannað sjálfar, ásamt skart-
gripum.
Valgerður segir að þær hafi ekki
viljað vera með verslunina á Lauga-
veginum innan um allar hinar
tískuverslanimar, en þó kosið að
vera nálægt miðbænum. Þær tóku
húsnæðinu á Skólavörðustígnum
fegins hendi og ekki spillti fyrir að
beggja megin við það em hand-
verksmenn með verslanir.
„Það var orðið þreytandi að fá við-
skiptavinina heim til sín og því
ákváðum við að fara út f verslunar-
rekstur. Enn sem komið er hefúr
verslunin verið mjög róleg hjá okk-
Valgerður Torfadóttir og Björg inga-
dóttir vinstra megin f verstuninni
„Spaks manns spjarir".