Tíminn - 05.08.1993, Side 8

8 Tíminn
Fimmtudagur 5. ágúst 1993
Gissur Jörundur Kristinsson
Fsddur 17. júlí 1931
Díinn 28. júlí 1993
Gissur Jörundur Krístinsson varð
bráðkvaddur hinn 28. jútí síðastlið-
inn og vil ég hér minnast hans sem
vinar og samstarfsmanns með örfá-
um orðum.
Gissur Jörundur fæddist í Reykja-
vík. Foreldrar hans voru Kristinn
Guðmundur Guðbjartsson, vélstjóri
í Reykjavík, og Salvör Gissurardótt-
ir, húsmóðir og organisti. Gissur
átti ættir að rekja í Ölfusið og norð-
ur á Homstrandir, en faðir hans
Kristinn var sonur Guðbrands
bónda á Sléttu í Aðalvík Péturssonar
Eldjámssonar. Móðir hans var
Kristjana Kristjánsdóttir, dóttir
Kristjáns Eldjámssonar bónda á
Sútarastöðum í Grunnavík. Móðir
Gissurar, Salvör, var dóttir Gissurar
Gottskálkssonar, bónda á Hvoli í
Ölfusi, og konu hans Jórunnar
Snorradóttur frá Þórustöðum í ölf-
usi.
Gissur bjó fyrstu æviár sín hjá for-
eldrum sínum á Laufásveginum í
Reykjavík, en aðeins fimm ára gam-
all missti hann móður sína úr berkl-
um. Gissur fluttist þá ásamt systur
sinni Lilju til móðurforeldra sinna
að Hvoli í ölfúsi og var þar til átta
ára aldurs, er hann fluttist aftur til
föður síns til Reykjavíkur og hóf þar
skólagöngu, fyrst í barnaskóla og
síðar í gagnfræðaskóla Austurbæjar.
Að því námi loknu stundaði Gissur
nám í tvo vetur við Menntaskólann á
Akureyri. Næstu árin var Gissur á
búi föður síns að Hurðarbaki í Kjós,
en stundaði auk þess ýmis störf til
sjós og lands, m.a. á vélbátnum Jóni
Þorlákssyni, sem feðir hans átti hlut
í.
Gissur kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Ástu Hannesdóttur, þann 11.
október 1952. Ásta er frá Undirfelli í
Vatnsdal, fædd 11. júlí 1926, kennari
að mennt, dóttir Hannesar Pálsson-
ar og Hólmfríðar Jónsdóttur.
Böm þeina eru: dr. Hannes Hólm-
steinn, dósent við Háskóla íslands;
Salvör Kristjana, lektor við Kenn-
araháskóla íslands, gift Magnúsi H.
Gíslasyni rafinagnsverkfræðingi;
Krístinn Dagur, verslunarmaður í
Kópavogi; og Guðrún Stella, skóla-
stjóri að Holti í önundarfirði, unn-
usti hennar er Jóhann Hannibalsson
bóndi á Hanhóli við Bolungavík.
Ásta og Gissur bjuggu sín fyrstu
fimm hjúskaparár hjá föður Gissur-
ar að Oðinsgötu 25, en fluttu árið
1957 í eigin íbúð að Laugamesvegi
100, þar sem þau bjuggu til ársins
1970 er þau festu kaup á húsi í smíð-
um við Hjallabrekku 13 í Kópavogi.
Þau unnu sfðan næstu árin að því að
innrétta og fúllklára húsið og um-
hverfi þess og gerðu nánast allt sem
til þurfti sjálf, eins og títt var á þeim
tíma.
Gissur vann um ævina hin ýmsu
störf sem til féllu, var skrifstofu-
maður á Keflavíkurflugvelli árin
1952 og 1953, starfsmaður Regins
h/f á Homafirði 1954 og fram á árið
1955. Skipaður eftirlitsmaður með
sérleyfishöfum 1955 og gegndi því
starfi til ársins 1963, er hann stofn-
aði eigin innflutningsfyrirtæki,
Gróttu h/f, sem hann rak í rúm sex
ár. Gissur lauk námi í húsasmíði frá
Iðnskólanum í Reykjavík 1973, en á
námsámnum vann hann hjá Hurða-
iðjunni í Kópavogi. Síðan lá leiðin í
Sigölduvirkjun, þar sem hann var
verkstjóri árin 1974 til 1976, vann
síðan sem trésmiður við hafnargerð
á Grundartanga og við Hitaveitu
Suðumesja til 1979, þegar hann er
ráðinn til nýbyggingar og endurbóta
á gömlum húsum, m.a. á Bernhöfts-
torfunni.
Eftir sveitarstjómarkosningamar
1978 var Gissur kosinn í stjórn
verkamannabústaðanna í Kópavogi
og má segja að þar hefjist starf hans
fyrir félagslega húsnæðiskerfið í
bænum, en þrem ámm síðar eða ár-
ið 1981 er hann ráðinn forstöðu-
maður stjómar Verkamannabústað-
anna í Kópavogi, sem síðar varð
húsnæðisnefnd Kópavogs, og því
starfi gegndi hann af sérstökum
áhuga og alúð til dauðadags.
Kynni okkar Gissurar hefjast ekki
að ráði fyrr en ég kem til starfa hjá
Kópavogsbæ fyrir rúmum þrem ár-
um, en fyrir þann tíma sem við höf-
um unnið saman hef ég ýmislegt að
þakka. Meðal starfsmanna Kópa-
vogsbæjar var Gissur afburðamaður
hvað snerti þekkingu á félagslega
húsnæðiskerfinu og öllu sem að því
lauL Það gefur því auga leið að ýmis
ráð þurftu bæði ég og aðrir bæjar-
fulltrúar til hans að sækja þegar
menn fjölluðu um félagslega íbúða-
kerfið og var þá sama hvort um var
að ræða stefnumörkun, rekstur eða
stofnkostnað, hann var vel upplýst-
ur um öll slík atriði og brennandi af
áhuga um þessi mál sem honum
hafði verið trúað fyrir.
Ekki svo að skilja að menn séu allt-
af sammála um jafn fiölþættan og
flókinn málafiokk, enda hafði Gissur
fastmótaðar skoðanir á pólitíkinni,
en hann gætti þess jafnan að að-
skilja stjómmálin og stjómsýsluna.
Hann var líka að mörgu leyti áhuga-
maður um húsnæðismálin ekki sfð-
ur en fagmaður og embættismaður.
Ég hygg að allir sem til þekkja séu
sammála um að Gissur hafi náð frá-
bæmm árangri sem forstöðumaður
við uppbyggingu félagslegra íbúða í
Kópavogi. Honum tókst það sem all-
ir sækjast eftir á þessum vettvangi,
að byggja vandaðar og fallegar íbúð-
ir á lægra verði en flestir aðrir.
Sem farsæll forstöðumaður félags-
lega húsnæðiskerfisins í Kópavogi
hefúr Gissur eflaust notið verð-
mætrar reynslu af fyrri störfum, svo
sem smíðum, skrifstofustörfum og
rekstrarstjórnun við eigið fyrirtæki.
Eitt vil ég þó sérstaklega nefna, sem
lék í höndunum á honum, en það
vom tölvumar. Gissur var mikill
N
Systir m(n
Guðbjörg Sveinsdóttir
sfðast til heimllls að Vlstheimilinu Seljahlfð
veröur jarösungin frá Bústaðakirkju föstudaginn 6. ágúst kl. 13.30.
Karl Svelnsson
_______________I_________________________________________/
Afmælis- og minningargreinar
Þeim, sem óska birtingar á afmælis- og/eða minningargreinum
í blaðinu, er bent á, að þær þurfa að berast a.m.k. tveimur
dögum fyrir birtingardag. Þœrþurfa að vera vélritaðar.
áhugamaður um tölvur og hafði á
námskeiðum og með sjálfsnámi afl-
að sér víðtækrar þekkingar á því
sviði. Hann fylgdist stöðugt með
nýjungum í innlendum og erlend-
um blöðum og tímaritum og miðl-
aði okkur hinum af þekkingu sinni.
Ég var einn af þeim sem notuðu
sams konar tölvu og hann, var óspar
á að leita ráða hjá honum og var
jafrian vel tekið. Ég var ekki einn um
það, því Gissur var vel þekktur hjá
tölvuáhugamönnum víða á landinu
og fiölmargir nýttu sér kunnáttu
hans og greiðvikni. Gissur var jafn-
an liðfár á skrifstofu og leysti málin
með löngum vinnutíma og miklum
afköstum, en samt tel ég að fæmi
hans á tölvuna hafi mestu ráðið um
það hvað hann kom miklu í verk.
Hann gerði sér grein fyrir því að
enginn nær árangri í nútíma fiár-
mála- og stjómunarstörfum, nema
kunna góð skil á þessum hjálpar-
tækjum.
Persónulega vil ég þakka Gissuri
góðan félagsskap, trúnað og vináttu
þennan tíma sem við unnum saman.
Hann var þannig skapi farinn að all-
ir aldurshópar og ekki síst ungir
menn undu vel félagsskap við hann
og gætti þessa greinilega hjá starfs-
mönnum Kópavogsbæjar, þar sem
hann fór fremstur í flokki hóps sem
ástundaði líkamsrækt og holla
hreyfingu, en gætti þess jafnframt
að glatt væri á hjalla við öll möguleg
tækifæri. Þannig minnumst við
Gissurar m.a. fyrir að hafa haft for-
göngu um og verið þátttakandi í
margskonar gamanmálum og uppá-
komum á hinum ýmsu skemmtun-
um starfsmanna, árshátíðum,
skemmtiferðum og síðast en ekki
síst í hinni daglegu önn.
Ég sendi vinkonu minni Ástu
Hannesdóttur mínar innilegustu
samúðarkveðjur, bömum og bama-
börnum þeirra hjóna og öðrum
þeim sem nú syrgja látinn vin. Við
eigum öll minninguna um góðan
dreng.
Sigurður Geirdal
Fregnir um andlát manna á besta
aldri koma ávallt við kvikuna. Ekki
síst þegar um er að ræða samferða-
menn sem söknuður er að vegna
starfa í þágu góðs málstaðar. Maður
fyllist tómleika um stund og spyr án
þess að fá svör: Hvers vegna hann?
Svona snemma? Þannig varð mér
innanbrjósts þegar ég heyrði andlát
félaga Gissurar Jörundar Kristins-
sonar sem lést, langt um aldur fram,
28. júlí sl.
Kynni okkar Gissurar hófust í lok
áttunda áratugarins þegar leiðir
lágu saman í Alþýðubandalaginu í
Kópavogi. Var hann fyrirferðarmik-
ill í starfi og reyndist ráðhollur í
meira lagi þegar við hófum að vinna
betur og nánar saman. Ekki var
maður þó alltaf sammála Gissuri um
alla hluti í fyrstu. Velti hann gjaman
upp nýjum hliðum á málum, sem til
umræðu voru, og spurði spuminga
sem fengu mannskapinn til að íhuga
nýja fleti og leita nýrra lausna.
Þannig man ég Gissur best í pólit-
ísku starfi og fyrir þann skerf hans
vil ég þakka að leiðarlokum.
Gissur Jörundur var borinn og
barnfæddur Reykvíkingur, kominn
af bænda- og sjómannaættum frá
Hornströndum og úr Ölfusinu.
Hann kvæntist Ástu Hannesdóttur
haustið 1952 og bjuggu þau í
Reykjavík uns þau fluttu í Kópavog-
inn árið 1970. Þar festu þau rætur
og reistu sér og fiómm börnum gott
og menningarlegt heimili.
Gissur Jömndur lagði gjörva hönd
á ýmsa hluti í atvinnulífinu, en síð-
ustu árin starfaði hann sem fram-
kvæmdastjóri Verkamannabústað-
anna í Kópavogi, síðar Húsnæðis-
nefndar Kópavogs. Þar nýttist
menntun hans og reynsla sér afar
vel, en ekki síður lífsviðhorf hans
þar sem umhyggjan fyrir þeim sem
minna máttu sín var í fyrirrúmi. Fór
Gissur vel með þá sjóði, sem honum
var trúað fyrir, og náði árangri í hag-
ræðingu við byggingu íbúðanna
sem vakti athygli víða um land.
Á sínum yngri árum starfaði Gissur
Jömndur með Æskulýðsfylkingu
Sósíalistaflokksins og síðar í Alþýðu-
bandalaginu. Hann var virkur í fé-
lagsstarfinu heima fyrir, sat um ára-
bil í stjóm Alþýðubandalagsins í
Kópavogi, skipaði ýmsar nefndir í
stjómkerfi Kópavogskaupstaðar fyr-
ir félag sitt, síðast sem varamaður í
byggingamefnd. Þá sat hann á kjör-
dæmisþingum og landsfundum AI-
þýðubandalagsins um langt árabil.
Það er að sönnu raun þegar menn á
góðum aldri em hrifnir burt úr ann-
ríki dagsins. Hvað Gissur Jömnd
varðaði hillti innan fárra ára undir
verklok á vinnumarkaði og ég veit
að hann hlakkaði til að helga sig
óskiptur áhugamálum sem sífellt
spmttu fram. Alþýðubandalagið í
Kópavogi naut að nokkm þessara
áhugamála hans, því það var fyrir
tilverknað Gissurar að félagið eign-
aðist tölvubúnað, sem hefur komið
að góðum notum í útgáfu- og kynn-
ingarstarfi þess.
Ég vil, fyrir hönd félagshyggjufólks
í Kópavogi, þakka Gissuri Jömndi
Kristinssyni góða liðveislu í gegnum
árin, um leið og ég votta Ástu Hann-
esdóttur og fiölskyldu hennar okkar
dýpstu samúð.
Valþór Hlöðversson
VETRARÓLYMPÍ U -
LEIKARNIR í NOREGI
Það hefir ýmislegt gengið á og
meira á eftir að gerast í sambandi við
frímerki og frímerkjasöfnun annars-
vegar og Vetrarólympfuleikana í
Lillehammer hinsvegar. Það em
þegar komin út frfmerki með fána-
myndum í sambandi við leikana. Á
meðfylgjandi mynd má sjá að þau
komu fyrst út þann 9. október 1992.
Næsta frímerkjaútgáfa kemur svo út
þann 27. nóvember 1993. Þriðja út-
gáfan verður svo gefin út þann 12.
febrúar 1994 og svo verður loks mik-
il frímerkjasýning f sambandi við
leikana frá 31. janúar til 27. febrúar
1994. Þessi frímerkjasýning í rétt
tæpan mánuð er víst með því allra
lengsta sem þekkist nú á tímum. Þar
verður hinsvegar mikið af sérsöfn-
um Ólympíufrímerkja, sem vafalaust
verður mikill fengur af að sjá fyrir þá
sem safna því sérefni.
Auk þessara frímerkjaútgáfa, sem
hér hafa verið taldar upp og myndir
eru af, eru svo 13 mismunandi sér-
stimplar vegna ýmissa atvika er
varða Ólympíuleikana. Þar er sér út-
gáfústimpill fyrir hverja frímerkja-
útgáfú, eða þrír, og svo sérstakur
stimpill á frfmerkjasýningunni. Þá
verða sérstimplar við opnun hinna
ýmsu mannvirkja og við ýmsar
keppnir sem fara fram fyrir leikana.
Sérstakt boðhlaup verður með
kyndilinn og hefst það í Morgedal
þann 27. nóvember 1993. Þá verður
kyndillinn í Tromsö, kemur þangað
með flugi síðdegis á gamlársdag. Þá
verður hlaupið með hann af flugvell-
inum inn í bæinn. Þar verður haldið
upp á fiögur tilefni á miðnætti:
Hin ýmsu frímerki, sem gefin hafa ver-
iö út og veröa gefin út af tilefni Vetrar-
ólympíuleikanna f Lillehammer. Hinir
ýmsu útgáfudagar eru skráöir hjá frf-
merkjunum.
Ólympíuárið fyrir vetrarólympíu-
leikana 1994 í Lillehammer hefst þá
er klukkan fer að halla í eitt.
Hið opinbera menningarprógram
Vetrarólympíuleikanna hefst í
Tromsö á miðnætti þessa nótt með
miklu húllumhæ.
Borgin TYomsö verður 200 ára árið
1994, svo að afmælisárið hefst þama
á þessari sömu stundu.
Loks verður Griegárið blásið af, eða
því lokið á þessu sama miðnætti, en
það hefir staðið yfir með hátíðahöld-
um og frímerkjaútgáfum allt þetta
ár.
Af þessu má sjá að Tromsöbúum
gefst margfalt tækifæri til að
skemmta sér um næstu áramót.
Kyndillinn mun koma við á 23 póst-
húsum á vegferð sinni um Noreg
þveran og endilangan. Á öllum þess-
um pósthúsum verður svo hægt að
kaupa sérstimpluðu Ólympíufrí-
merkin, sem gefin hafa verið út af
tilefninu. Þá má svona rétt geta þess
í framhjáhlaupi að norska póst-
stjórnin hefir selt 50 þúsund sérsöfn
af Ólympíumerkjunum, sem hvert
um sig kostar nokkur hundruð
krónur og mappan ein fyrir blöðin
kostar 220,00 NOK.
Það hefir ekki verið tilkynnt nein
frfmerkjaútgáfa frá fslands hálfu af
tilefni þessara Ólympíuleika, en ef til
vill verður eitthvað að finna í næsta
árs útgáfuáætlun, því að væntanlega
taka íslenskir skíðagarpar þátt í þess-
um leikum eins og venjulega.
Það sem mér vekur spum er svo
hvort ekki slík ósköp í sölu og mark-
aðssetningu, sem þama hafa átt sér
stað, geti skemmt fyrir söfnun lands-
ins og frímerkja þess. Þá væri illa
farið, því að Noregur hefir verið eitt
af þessum löndum sem halda fullri
virðingu meðal safnaranna vegna
þess að þar er öll útgáfustarfsemi
enn í slíku hófi að það er ánægjulegt
að safna frímerkjum landsins.
Látum þessar hugrenningar nægja
og vonum að frændum okkar takist
vel með bæði leikana og frímerkjaút-
gáfuna. Þá er vel.
Sigurður H. Þorsteinsson