Tíminn - 13.05.1995, Síða 6

6
Laugardagur 13. maí 1995
Siguröur Haraldsson, hrossarœktandi og eigandi Rauöhettu, hœst dœmdu kynbótamerarinnar á Landsmóti íslenskra
hestamanna síöasta sumar og handhafi Tímabikarsins:
Ræktar bæði hæfileika-
Sigur&ur Haraldsson, fyrrum
bóndi á Kirkjubæ, hrossarækt-
andi og eigandi 15 vetra
hryssu, Raubhettu, sem varb
hæst dæmda kynbótahrossib á
Landsmóti hestamanna á
Hellu síbastlibib sumar, fékk á
dögunum afhentan Tímabik-
arinn, sem er farandbikar og
ætlunin er ab afhenda eiganda
hæst dæmda kynbótahrossins
ár hvert.
Sigurbur, sem er 76 ára ab
aldri, er ættabur undan Eyja-
fjöllum. Hann lærbi húsasmíbi í
Reykjavík og bjó þar á árunum
1940-1950. A árunum þar á eftir
stundabi hann sína ibn í Rang-
árvallasýslu um tíma, ábur en
hann gerbist rábsmabur á Hói-
um í Hjaltadal árib 1960. Sjö ár-
um síbar festi hann kaup. á
Kirkjubæjarbúinu og flutti subur
yfir heibar. Hrossarækt hefur
ekki verib hans abalstarf, því
samhliöa því var hann skóla-
stjóri heimavistarskólans á
Strönd og kennari vib skólann
eftir aö hann var fluttur til Hellu
og sameinaöur öðrum. Hann
kenndi vib skólann þar til hann
lét af störfum vegna aldurs.
Fluttur frá Kirkjubæ
Sigurður býr ekki lengur á
Kirkjubæ, en reksturinn er í
höndum tveggja sona hans. Þeir
búa þó ekki á býlinu eins og er,
og er það leigt fólki sem sér um
hiröingu saubfjár og hesta. Sig-
uröur hefur þó fjóra reiðhesta
hjá sér, sem hann notar til út-
reiöa. Hann hefur þó síöustu tvö
árin ekki getað stundaö þaö sem
skyldi, vegna veikinda sem upp
komu fyrir tveimur árum.
Siguröur á sjö syni, þar af eru
tveir þeirra löngu orönir lands-
kunnir sem skemmtikraftar, en
það eru þeir Halli og Laddi.
Tíminn ræddi viö hann um
Rauöhettu, upphafiö aö Raub-
hettuævintýrinu, hrossarækt al-
mennt og margt fleira.
Raubhettuævlntýrib
— Hvenœr hefst Rauðhettuœv-
intýríð?
„Þetta byrjar hjá mér árib
1967, þegar ég keypti Kirkjubæj-
arbúiö og sama ár fæddist Þátt-
ur, sem er faðir Rauðhettu. Mób-
irin fæddist síðar."
— Hvaðan kemur Rauðhetta?
„Ættir Kirkjubæjarhrossanna
má rekja víöa. Upphaflega þegar
búið var sett saman, voru keypt
hross víba ab, ab vísu ab stórum
hluta úr Skagafirði, en einnig frá
ýmsum öðrum stöðum. Þetta
miöaðist þó allt við ab setja
saman rauðblesóttan stofn og
þaö voru keyptar rauðblesóttar
hryssur víöa aö. Þá voru keyptir
stóöhestar, annar frá Svaðastöö-
um í Skagafiröi og hinn frá
Hjaltabakka á Blönduósi. Svona
byrjaöi þetta fyrir um 50 árum.
Skagafjörðurinn er nú svona
miðpunkturinn í þessu öllu
saman og langflest komu hross-
in frá Svaðastöðum, en tilgang-
urinn var þó ekki aö rækta
Svaöastaöahross. Þab var bara

„Ja, hverju er um ab kenna?
Þab eru margar ástæbur fyrir því.
Á þeim tímum hafa þær ekki
verib nægilega undirbúnar undir
sýningu og/eba ekki komið
nógu skýrt fram þab sem ég tel
að þær hafi til aö bera."
— Hvernig líður manni eins og
þér, sem hefur staðið í hrossarœkt
í áratugi, að standa frammi fyrir
þúsundum manna og taka við við-
urkenningu eins og þeirri sem
Rauðhetta fékk á landsmótinu?
„Mér líöur ákaflega vel að fá
þessa viburkenningu. Þab er
ólýsanleg tilfinning ab fá vibur-
kenningu fyrir sitt starf og fyrir
gripinn sinn. Það er aftur á móti
ekkert skemmtileg tilfinning ef
maður sýnir gripinn, sem maður
hefur mikið álit á, og hann
Sigurður Haraidsson ásamt konu
sinni, Evelíne Haraldsson. Sigurður
heldur á mynd af börnum sínum
níu, sem hann á frá fyrra hjóna-
bandi. Sigurður segir gjarnan að
hann hafi um œvina rœktab tvo
stofna: rauðblesóttan hrossastofn,
Kirkjubcejarhrossin, og hins vegar
stofn skemmtilegra drengja og
stúlkna, börn sín.
Tímamynd C S
Hér er Sigurður staddur að Kirkjubœ og vitjar hrossa sinna. Til vinstri á myndinni má sjá Glúm, sem er sonur Raubhettu og reiðhestur Sigurðar. Fyrir aft-
an Sigurð má síðan sjá Öngul, sem er gamall graðhestur í eigu Sigurðar. Vmamynd cs
tilgangurinn að rækta raubbles-
óttan stofn."
Sá strax hvab í henni
bjó
— Æska Rauðhettu. Sástu strax
hvað í hetmi bjó?
„Já, þab tel ég ab ég hafi séb.
Hún gaf sig strax skýrt fram sem
folald og trippi. Síban fór yngsti
sonur minn og tamdi hana á
Hvanneyri og hún kom ákaflega
fljótt til í tamningu. Þab má því
segja ab þab hafi verib augljóst í
upphafi ab hún hafbi ákaflega
mikla kosti. Raubhetta var einn-
ig fallegt trippi, vel gerö, ákaf-
lega hreingeng, áhugasöm og
sýnilega strax með allan gang."
— Attu fleiri Rauðhethtr í fómm
þínum?
„Já, þaö tel ég. Rauöhetta varö
hæst á landsmótinu síöastliðið
sumar, en á fyrri mótum fannst
mér aö hún ætti betra skilið en
niðurstööur á þeim mótum gáfu
til kynna. Þaö er einnig önnur
hryssa sem ég tel aö eigi frysta
innistæðu, sem hún aö vísu fær
líklega aldrei vegna aldurs, en
þaö er Hilling. Ég tel aö hún hafi
aldrei fengið þann dóm sem ég
tel hana eiga. Hún er ekkert síöri
en Rauöhetta. Staðreyndin er sú
að hryssur undan Þætti voru
ákaflega jafngóbar. Hann gaf í
raun og veru betri hryssur en
hesta, svo undarlega sem þab
kann ab sýnast."
Af hverju ekki betri
árangur?
— Hverju er um að kenna að
þessar hryssur náðu ekki lengra,
þangað til Rauðhetta náði þessum
árangri á landsmótinu?
kemst ekkert áfram. Ef manni
finnst að gripurinn eigi meira
skilið og meira inni, þá er þaö
alveg jafn leiðinleg tilfinning. Ég
segi ekki aö slíkar stundir hafi
verið margar, en ég nefni aftur
þessar tvær hryssur: Rauöhettu,
þangaö til í fyrra, og Hillingu,
sem líklega fær aldrei þá viður-
kenningu sem ég tel að hún eigi
skilib. Þab skal þó tekib fram ab
þetta eru mínar tilfinningar og
mínar skobanir og þab getur ver-
ib ab þetta líti öbruvísi út í ann-
arra augum."