Réttur - 01.03.1937, Blaðsíða 44

— Eftir atvikum geta vinir Spánar unað við þessar
málalyktir. Verði hafnbanninu framfylgt undan-
bragðalaust, þá er ekki vafi á því, að spánsku þjóð-
inni mun takast, hversu afskipt sem hún er gerð með
þessum tillögum, að reka landráðaliðið að fullu og
öllu af höndum sér.
B. Fr.
Halldór Kiljan Laxness;
Fuiuliit Indíalönd.
Son Himinsins, keisarann í Kína, dreymdi einhverja
nótt að langt til vesturs lægi mikil og fögur lönd,
auðug að gulli, gimsteinum og fílabeini, heimsins
fegurstu og auðugustu lönd; þau voru byggð vitr-
um mönnum. Hann kallaði saman hirð sína, settist
í öndugi, lagði lófann á enni sitt og sagði: Mig
dreymdi draum.
Síðan sagði hann þeim draum sinn. Og er hann
h’afði sagt þeim draum sinn, þá lofaði hann hverjum
þeim hirðmanni, sem fyndi þetta draumaland, tign
og heiðri utan enda og fullkominni velþóknun Sonar
Himinsins.
En hvort hirðmennirnir voru heldur of veiktrúa á
drauma Sonar Himinsins eða of ánægðir í þeim emb-
ættum, sem þeir þegar gegndu og þeim virðingum
sem þeir þegar nutu, til þess að þeir vildu leggja sig
í hættur vegna draumalanda í óvissunni, þá er eitt
víst, að enginn hinna lofsverðu mandarína sinnti
orðum keisarans, nema Sjang Kí En'. Hann lagði nið-
ur embætti sín heima fyrir, kvaddi Son Himinsins í
einrúmi og hélt af stað til vesturs, einsamall.
Hann ferðaðist til vesturs yfir mörg lönd, sem lágu
öll undir Son Himinsins, en þar kom að lokum að
44