Réttur - 01.03.1937, Blaðsíða 45

hann var staddur í ókunnu landi þar sem ríkti annar
konungur, óskyld tunga, ólíkar venjur. Þetta var
ríki Húna, sem nefnt er á kínversku Hí Vong Nú.
Þeir drukku vín úr hauskúpum.
Menn höfðu þá trú í landi Húna, að þegar vestar
drægi, tæki við ófærur miklar og þar næst endi heims,
en vildu drepa Sjang Kí En, því það var siður'þeirra
ao drepa alla Kínverja, sem þeir gátu hönd á fest.
* En konungurinn átti sér dóttur eina, og segir sagan
að slík hafi skjótlega orðið samskipti gests og kon-
ungsdóttur, að henni þótti betra að Sjang Kí En væri
eigi drepinn, en konungi að hann hlypizt eigi á brott
úr ríki Húna úr því sem komið var. Er nú ekki að
orðlengja það, nema konungur gefur Sjang Kí En
dóttur sína og með henni allt ríki Húna. Er nú Sjang
Kí En orðinn einvaldur konungur Húna.
Svo segir í fornum bókum, að Sjang Kí En hafi
stjórnað Hí Vong Nú af snilld og prýði um tíu ára
skeið. Hann var elskaður af þegnum sínum og virtur
af konu sinni, drottningunni, sem ól honum á hverju
ári nýjan son. Aldrei stóð ríki Húna með meiri
blóma.
En þegar tíu ár voru liðin, þá er svo sagt, að Sjang
Kí En vaknar í rekkju sinni um nótt. Hann man þá
snögglega eftir því að Sonur Himinsins hafði sent
hann erinda til vesturs að finna ný lönd auðug að
gulli, gimsteinum og fílabeini, og verður litið á sof-
andi drottninguna í rekkjunni við hlið sér, móður
hinna tíu sveina, og spyr: Hver ert þú?
Hann reis þegar úr rekkju, dró skó á fætur sér
og gekk hljóðlega út úr svefnhúsinu í myrkri nætur-
innar og stendur einn á opnu torginu fyrir framan
höll sína í næturhregginu. Síðan hélt hann af stað
eftir þjóðveginum til vesturs, en þegar vegi þraut
stefndi hann út í óbyggðirnar. Hann ferðaðist marga
mánuði samfleytt yfir fjalllendi þau, sem nú eru
kölluð Norður-Tíbet, síðan yfir eyðimörkina Ghobí
45