Morgunblaðið - 03.05.2006, Síða 36

36 MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sigríður Arn-finnsdóttir
fæddist á Vestra-
Miðfelli á Hvalfjarð-
arströnd 20. júní
1922. Hún lést að
heimili sínu,
Hraunbæ 170, 18.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Arnfinn-
ur Scheving Björns-
son skipasmiður og
Ragnheiður Jónas-
dóttir húsmóðir.
Systkini Sigríðar
eru níu, Björn Scheving, f. 1918, d.
1990, Guðrún Lára, f. 1919, Guð-
rún Aðalheiður, f. 1921, Ásdís, f.
1924, d. 2004, Jónas Scheving, f.
1925, Grétar Scheving, f. 1927, d.
1927, Arnfinnur Scheving, f. 1929,
Margrét, f. 1930 og Ragnar Schev-
ing, f. 1932, d. 1992. Æskuár sín
vann Sigríður á heimili sínu en fór
snemma í kaupavinnu og vann síð-
ar við ýmiss konar þjónustustörf,
m.a.: á Ferstiklu, í Breiðfirðinga-
búð og Skíðaskálanum í Hveradöl-
um.
Hún gerðist ráðskona í Skraut-
hólum á Kjalarnesi og kvæntist
1956 bóndanum og ekkjumannin-
um Tryggva Stefánssyni, f. 1898,
d. 1982. Börn þeirra eru: A) Grét-
ar, prófessor og deildarformaður í
vélaverkfræði við WPI í Banda-
ríkjunum, f. 1956, kvæntur Jónu
Elfu Jónsdóttur myndlistarmanni,
f. 1956, börn þeirra Unnur Ósk
tölvunarfræðingur, f. 1978, og Jón
Tómas tölvunarfræðingur, f. 1984.
B) Stefán, hótelstjóri og skógar-
bóndi að Þórisstöðum á Svalbarðs-
strönd, f. 1957,
kvæntur Ingu Mar-
gréti Árnadóttur
kennara, f. 1958,
synir þeirra eru
Tryggvi Sturla,
nemi í lífefnafræði
við HÍ, f. 1982, Árni
Steinar nemi í ferða-
málafræðum við HÍ,
f. 1984, Þórir Steinn
grunnskólanemi, f.
1992, og Arnaldur
Starri grunnskóla-
nemi, f. 1996, dóttir
Ingu er Jóhanna
Seljan Þóroddsdóttir, f. 1978, í
sambúð með Kjartani Vilbergs-
syni, f. 1975, þeirra dóttir Álfheið-
ur Ida, f. 2004. C) Ragnheiður,
leikkona og framkvæmdastjóri
Rithöfundasambands Íslands, f.
1958, gift Jóni J. Hjartarsyni, leik-
ara og rithöfundi, f. 1942, börn
þeirra eru Hjörtur Jóhann Jónsson
nemi, f. 1985 og Sigríður Láretta
menntaskólanemi, f. 1988. Dætur
Jóns eru Helga Braga leikkona, f.
1964, og Ingveldur Ýr óperusöng-
kona, f. 1966. Börn Tryggva frá
fyrra hjónabandi og stjúpbörn Sig-
ríðar eru: Ásta, f. 1923, Gunnar, f.
1924, d. 1984, Láretta, f. 1926, d.
1993, Svanhvít, f. 1927, Jón Leví, f.
1937 og Erla, f. 1945. Sigríður var
bóndi og húsmóðir í Skrauthólum
á Kjalarnesi en flutti eftir lát
Tryggva í Hraunbæ 170 og bjó þar
síðustu tuttugu árin. Útför Sigríð-
ar verður gerð frá Fella- og Hóla-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.
Jarðsett verður í Brautarholts-
kirkjugarði.
Sigríður Arnfinnsdóttir, tengda-
móðir mín, andaðist heima hjá sér
hinn 18. apríl. Hún hlaut hægt andlát,
sofnaði útaf í rúmi sínu, yfir ásjónu
hennar var friður og ró. Hún þurfti
ekki að líða kvöl og þjáningu. Vissu-
lega hafði hún verið veil undanfarið
og þurft alloft að leggjast inn á
sjúkrahús, en ævinlega reis hún upp
aftur og gjarnan fylgdi henni hressi-
legur gustur eftir hverja spítalavist
þó að hægar færi með aldrinum.
Undir það síðasta var hún það
spræk að hún hafði lagt drög að veiði-
ferð í Hvammsvík og ætlaði að mæta
veitandi á svæðið með vinkonum sín-
um, Aðalbjörgu og Elínu, í byrjun
maí. Veiðiskapur var henni ástríða og
ánægjulegasta tómstund sem hún
stundaði alla tíð í ám og vötnum vítt
og breitt um landið.
Að veiðiskapnum slepptum var
prjón hennar helsta dægradvöl. Þær
eru óteljandi flíkurnar sem hún
prjónaði og gaf vinum og vandamönn-
um, peysur, sokkar, vettlingar. Allt
var það unnið af elju, með glöðu geði
og af mikilli væntumþykju.
Í samskiptum okkar Sigríðar í vel á
þriðja áratug, hljóp aldrei snuðra á
þráðinn. Strax og hún vissi að við
Ragnheiður, dóttir hennar, ætluðum
að eigast, varð ég hluti af hennar reg-
istri og ég naut sannarlega vináttu
hennar og umhyggju með margvís-
legum hætti. Henni þótti ég að vísu
skussi í veiðiskap, en sætti sig við það
hundsbit. Hún var óþreytandi við
hvers konar aðstoð, barnapössun,
bakstur og annað stúss, hvenær sem
þörf var á. Nú er þeirri veislu lokið,
lítið eftir annað en þakka fyrir sig.
Sigríður var einu sinni minnt á,
þegar börnin hennar sköruðu fram úr
í námi, hvað hún væri montin af þeim.
Og hún svaraði af sínum alkunna
hvatleika: – Já ég er stolt af börnun-
um mínum og ég má líka vel vera það!
Börn hennar þrjú, Grétar, Stefán
og Ragnheiður, hlutu mikla hvatn-
ingu í æsku til þess að menntast, hafa
enda öll farið í framhaldsnám og farn-
ast vel í því sem þau hafa tekið sér
fyrir hendur. Áhersla hennar á
menntun helgaðist í og með af því að
hún fór sjálf á mis við skólanám líkt
og fleiri af hennar kynslóð, fyrir utan
venjulega barnafræðslu.
Hún fæddist og ólst upp á Vestra-
Miðfelli á Hvalfjarðarströnd. Arn-
finnur, faðir hennar, var af Arnardal-
sætt, vestra. Hann vann lengstaf sem
skipasmiður og hjólaði gjarnan til
vinnu sinnar niður á Skaga. Ragn-
heiður, móðir hennar, var Borgfirð-
ingur í húð og hár. Hennar hlutverk
var að annast börn og bú.
Sigríður var að loknu barnaskóla-
prófi send um tíma til prestsins í
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd til lær-
dóms, því hún þótti sérstaklega nám-
fús og greind, en sú námsdvöl varð
skammvinn. Það var þörf fyrir vinnu-
kraft heima fyrir. Upp frá því var
hennar skóli starf við margvíslega
iðju, einkum framleiðslustörf og
sveitastörf.
Snemma á sjötta áratugnum gerð-
ist hún ráðskona hjá Tryggva Stef-
ánssyni bónda í Skrauthólum á Kjal-
arnesi. Úr því varð ráðahagur sem
varð þeim til mikillar gæfu. Tryggvi
var þá ekkjumaður með sex börn, sem
flest voru farin að heiman, en tvö þau
yngstu, Jón og Erla, voru enn ung að
árum. Saman eignuðust þau svo þrjú
börn sem áður getur. Eftir að Sigríð-
ur flutti á Kjalarnesið og fór að halda
þar bú með Tryggva bónda varð hún
Sigga í Skrauthólum.
Þó að Tryggvi væri miðaldra mað-
ur þegar hann kvæntist Siggu, var
hann vel á sig kominn, framfarasinn-
aður, tileinkaði sér nýungar, byggði
upp og bætti jörðina. Sigga sá um
ýmsar tæknihliðar búskaparins. Hún
var lagin við mjaltavélar og sá um
samgöngutækin, keyrði bílana, fyrst
Landrover-jeppa, síðan keypti hún
sjálf smærri og þurftarminni fara-
tæki, eftir því sem vegir urðu greið-
færari.
Eitt var mjög sérstætt í búskap
þeirra hjóna. Það var búið innan bús-
ins. Sigga rak sitt sjálfstæða hænsna-
bú fyrir eigin reikning. Hún kom upp
hagkvæmu og persónulegu sölukerfi í
Reykjavík og hafði fullan ráðstöfun-
arrétt yfir þeim fjármunum sem
þannig öfluðust. Vitaskuld notaði hún
það fé sér og sínum til hagsbóta. En
þetta fyrirkomulag sýnir vel það sjálf-
stæði sem Sigga sýndi í öllu sínu lífi.
Hún vildi vera sjálfs sín herra og var
það. Tryggvi lét sér þetta vel líka,
enda var hann frjálslyndur í hugsun,
greindur vel, víðlesinn og jókst víð-
sýni fremur en hitt eftir því sem árin
liðu. Sigga í Skrauthólum var kraft-
mikil kona. Hún var veiðikló, hljóp
upp um öll holt og hæðir eftir veiði-
bjöllueggjum. Haft var á orði að hún
hefði á tímabili útrýmt af Kjalarnes-
inu þeim vágesti og vargi í véum sem
veiðibjallan þykir. Hún var hraðvirk
við hvað sem hún sýslaði, en kastaði
þó hvergi til höndum.
Eftir að hún eignaðist barnabörnin
urðu þau hennar líf og yndi og stoltið
var ekki minna af þeim en börnunum.
Hún hafði einatt af þeim jöfnum
höndum áhyggjur og ánægju, hvar
sem þau dvöldu og fóru um heiminn.
Hún hafði líka mikil og góð samskipti
við systkini sín og þeirra börn. Það
samband var hispurslaust og litað af
ævilangri tryggð.
Þó að Sigga hefði jafnan hugann við
fjölskyldu og venslamenn, myndaði
hún eigi að síður góð tengsl við fjölda
fólks. Hún var ekki alltaf mjúka
manneskjan í samskiptum, gat verið
hryssingsleg og hrjúf, en þeir sem
tengdust henni vinaböndum fundu þá
hlýju sem einatt undir bjó. Margir
sem henni kynntust héldu við hana
tryggð til hinstu stundar og sú vænt-
umþykja var gagnkvæm.
Okkur aðstandendur hennar lang-
ar að geta sérstaklega Sigrúnar,
grannkonu hennar og fjölskyldu í
Hraunbæ 170. Þau voru einlægir vinir
hennar og henni mikil stoð. Dagrún,
dóttir Jóns stjúpsonar hennar, var
einnig hennar helsta hjálparhella og
vinkona síðustu árin. Sigga vann um
árabil hjá Gunnillu Skaftason, tann-
lækni. Milli þeirra myndaðist vinátta,
sem hélst alla tíð og væntumþykja.
Tryggð Gunnillu og hennar fjölskyldu
var mikils virði fyrir Siggu. Oliver og
Sigrún sem voru nágrannar hennar
um tíma, sýndu henni einnig mikla
tryggð og hún þeim. Öllu þessu fólki
þökkum við, aðstandendur Sigríðar,
fyrir alla hlýju og gæsku í hennar
garð.
Nú, þegar þessari vegferð lýkur lýt
ég höfði og lofa Guð fyrir velgjörðir
allar úr gjöfulli hendi Sigríðar Arn-
finnsdóttur. Veri hún kært kvödd.
Jón Hjartarson.
Kveðja frá stjúpsyni.
Hér er þreytt fallin að foldu,
forkur til góðra verka.
Sofðu í mjúkri moldu
með kostina mikla og sterka.
Við áttum saman langa leið
með ljósi og skugga.
Þín að verði gatan greið
gamla mun vini hugga
Úrræði jafnan mörg þú áttir
ef úr þurfti að leysa vanda.
Þig kveðja allir ættingar sáttir,
eftir þó hnuggnir standa.
Því að kvöldi er hvíldin við hæfi
kærkominn ró og friður.
Liðin er annasöm ævi,
ekki hittumst við oftar, því miður.
Jón Leví Tryggvason.
SIGRÍÐUR
ARNFINNSDÓTTIR
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÓHANNA GUÐBJÖRG JÓHANNSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum laugardaginn 22. apríl.
Jarðsungið verður frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
4. maí kl. 13.00.
Jórunn Lilja Andrésdóttir,
Magnús Ingi Sigmundsson, Jocelyn Barro Jarocan,
Eva María Magnúsdóttir,
Jóhanna Agnes Magnúsdóttir,
Snædís Margrét Magnúsdóttir,
Sigmundur Tómas Magnússon.
Okkar kæra
GUÐBJÖRG HULD MAGNÚSDÓTTIR
frá Dölum, Fáskrúðsfirði,
síðar Bakka í Kelduhverfi,
andaðist á Hrafnistu í Reykjavík laugardaginn
29. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Björg Gunnlaugsdóttir, Sverrir Ólafsson,
Erla Óskarsdóttir,
Magnús Gunnlaugsson, Ríkey Einarsdóttir,
Aðalbjörg Gunnlaugsdóttir, Stefán Óskarsson,
Hulda Gunnlaugsdóttir, Gunnar Einarsson,
Hildur Gunnlaugsdóttir, Páll Steinþórsson,
Valdís Gunnlaugsdóttir, Vignir Sveinsson
og fjölskyldur.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANN ÞORGILSSON
frá Ólafsvík,
lést á dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri, föstudaginn
28. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Magnús Jóhannsson, Lovísa Guðmundsdóttir,
Þorgils Jóhannsson,
Brynja Jóhannsdóttir, Þorsteinn Magnússon,
Viðar Jóhannsson, Anna Linda Arnardóttir,
Bjarni Jóhannsson, Ingibjörg Þ. Sveinbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og dóttir,
MARGRÉT VALLÝ JÓHANNSDÓTTIR,
Bragagötu 36,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
mánudaginn 1. maí.
Páll Magnússon,
Hlynur Sigursveinsson,
Elísabet Sigursveinsdóttir,
Bjarki Sigursveinsson,
Friðrikka Óskarsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
SIGURÐUR G.H. INGASON
fv. póstrekstrarstjóri,
Hvassaleiti 58,
andaðist sunnudaginn 30. apríl sl.
Erna Jónsdóttir,
Skúli Már Sigurðsson, Sigrún Einarsdóttir,
Gísli Jón Sigurðsson, Þorbjörg Jónsdóttir,
Örn Sigurðsson, Una Guðlaug Haraldsdóttir.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður,
tengdamóður og ömmu,
LÁRU JAKOBSDÓTTUR,
Syðri-Reykjum,
Biskupstungum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnun-
ar Suðurlands.
Grímur Þór Gretarsson, Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Sigurður Ólafur Gretarsson, Selma Sigrún Gunnarsdóttir,
Guðmundur Hrafn Gretarsson, Þórey Svanfríður Þórisdóttir,
Ingibjörg Ragnheiður Gretarsdóttir, Sigurgeir Guðjónsson,
Dagný Rut Gretarsdóttir, Einar Guðmundsson
og barnabörn.