Morgunblaðið - 14.05.2006, Page 63

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. MAÍ 2006 63
MINNINGAR
Helluhrauni 10, 220 Hf.,
sími 565 2566,
www.englasteinar.is
Englasteinar
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SÆDÍS SIGURBJÖRG KARLSDÓTTIR
frá Bóndastöðum,
Hjaltastaðaþinghá,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju þriðju-
daginn 16. maí kl. 13:00.
Hörður Rögnvaldsson,
Margrét Elísabet Harðardóttir, Andrés Þórarinsson,
Ingibjörg Harðardóttir, Ólafur Tryggvi Mathiesen,
Katrín Rögn Harðardóttir, Jón Þór Daníelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir og afi,
HALLDÓR ERLINGUR ÁGÚSTSSON
vélstjóri,
Ljósheimum 20,
sem lést fimmtudaginn 4. maí verður jarðsunginn
frá Langholtskirkju miðvikudaginn 17. maí
kl. 11.00.
Sigurjón Ólafur Halldórsson,
Linda Björg Halldórsdóttir,
Kristín Ásta Halldórsdóttir, Pétur Eyvindsson,
Diljá Catherine Þiðriksdóttir.
✝ Erlingur Skúla-son fæddist á
Landspítalanum í
Reykjavík 21. jan-
úar 1960. Hann lést
á Spáni 3. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar Erlings eru
Guðný Ósk Einars-
dóttir og Skúli
Gíslason. Eina syst-
ur átti Erlingur,
hún fæddist og dó
óskírð 1958. Hálf-
bræður hans að föð-
ur eru Garðar, f.
1963 og Gísli, f. 1965 og að móður
Brynjar Ragnarsson, f. 1966.
Stjúpsystir Erlings er Guðrún
Andrea Guðmundsdóttir, f. 1956.
Erlingur á tvö
börn, Ellý Ósk, f.
1982, sonur hennar
er Kristófer Stein-
arsson, og Guðmund
Ómar, f. 1985.
Erlingur bjó í
Reykjavík til 9 ára
aldurs, þá flutti
hann til Hafnar-
fjarðar og bjó þar til
í lok árs 2005. Hann
flutti þá til Spánar
og þar lést hann eft-
ir stutta sjúkdóms-
legu 3. febrúar.
Erlingur varð stúdent frá Flens-
borgarskóla jólin 1999.
Erlingur var jarðsunginn frá
Víðistaðakirkju 23. febrúar.
Elsku pabbi.
Ég er búin að ætla að skrifa þér
lengi, en einhvern veginn ekki haft
það í mér. Það var ekki fyrr en
Svenni hringdi í mig og sagði mér að
hann og nokkrir skólafélaga þinna
ætluðu að skrifa þér. Hann hvatti
mig til að skrifa þér líka, og ég ákvað
að slá til.
En afskaplega þykir mér vænt um
að hann skuli hafa hringt í mig.
Það er svo margt sem kemur upp í
hugann þegar það kemur að því að
setjast niður og líta yfir farinn veg.
Eins og þegar við fórum að styrkja
samband okkar, en það hafði verið
lítið og brösótt þar sem þú varst á
sjónum svo lengi, en fljótlega eftir að
þú komst í land fórum við að rækta
samband okkar. Og árið 2000 vorum
við einkar dugleg að hittast. Ég var
orðin ófrísk, og var heima á daginn,
og þú varst að vinna rétt hjá og varst
rosalega duglegur að kíkja í kaffi og
mat. Mér er sérstaklega minnisstætt
eitt skiptið þegar þú varst í mat. Við
elduðum slátur og kartöflumús og
bjuggum okkur svo til rófustöppu
með. Þetta var æðisleg kvöldstund.
Við sátum svo bara í rólegheitunum
langt fram á kvöld og horfðum á
imbann og kjöftuðum saman.
Ég fór svo aftur í skólann þarna
um haustið 2000, en þá varstu hjá
mér flest kvöld. Þú fékkst það verk-
efni að kenna mér stærðfræði, en það
hefur ekki verið á hvers manns færi
undanfarin ár. En þetta gekk afskap-
lega vel hjá okkur, og þú náðir að
kveikja upp í áhuganum sem hafði
vantað þessi síðustu skólaár. Mér
gekk bara vel í stærðfræði, en það vil
ég þakka þér, elsku pabbi. Ég hefði
ekki getað þetta án þín.
Við eyddum líka ófáum stundunum
í að púsla saman, en þá dellu hef ég
að öllum líkindum fengið frá þér. Ég
man að það var alltaf púsluspil á
borðunum heima á Öldugötunni. Það
var sú afþreying sem þú gast gleymt
þér í tímunum saman. Svo voru það
krossgáturnar sem þú glímdir við. Þá
gafstu út þitt eigið krossgátublað, en
ég og Guðmundur bróðir gengum
hús úr húsi og seldum þessi blöð í
hverfinu heima. Við vorum svo stolt
af að geta sagt að pabbi hefði búið
þetta til þegar fólk spurði okkur fyrir
hvern við værum að selja þessi blöð.
Ég hef reynt að glíma við þessar
krossgátur, en hef ekki orðaforðann
til að ljúka þeim, enda voru þau
nokkur símtölin sem fóru í að hringja
bara í pabba ef ég lenti í vandræðum
með krossgáturnar. Svo vorum við
farin að leysa sudoku-þrautirnar
grimmt síðasta árið. Við vorum fín
saman í einhverju svona, þar sem það
var kannski ekki endilega legið á
spjallinu heilu klukkustundirnar,
heldur fannst okkur bara gott að
vera saman í þögninni og dunda okk-
ur.
Mér þykir alltaf gaman að rifja það
upp þegar þú hringdir reglulega til
að leyfa mér að heyra lag sem mér
þykir alltaf svo gaman að. Það er lag-
ið Still got the blues for you með
Gary More, en ef þú heyrðir lagið í
útvarpinu hringdir þú svo oft í mig.
Það er bara fallegt. Talandi um tón-
list, þá varstu mikill músíkmaður og
hafðir gott eyra fyrir tónlistinni. Þær
voru ófáar vínylplöturnar sem þú átt-
ir, og öllum var þeim raðað eftir
ákveðnu skipulagi. Svo er það lag
Stevie Wonder – Isn’t she lovely, en
þú sagðir alltaf að þetta lag hefði ver-
ið samið um mig. Og alltaf þegar ég
heyri það hugsa ég um þetta, að þú
hafir gefið mér þetta lag. Þetta er
svona einhver æskuminning sem
maður heldur svo fast í og þykir svo
vænt um. Eins og þessi með hvaðan
nafnið mitt kemur, nafnið Ellý Ósk,
en það er frekar fallegt að nafnið mitt
sé komið af því að hafa verið æðsta
óskin hans Ella.
Þú hefur gefið mér svo margt, án
þess að hafa dælt í mig veraldlegum
hlutum sem engu máli skipta.
Þær eru svo skemmtilegar sögurn-
ar sem ég hef heyrt af þér. Ein er til
dæmis sú að þú hafir alveg verið að
rifna úr monti þegar ég fæddist og
farið með myndir af mér í Flensborg-
arskólann og gömlu bæjarútgerðina
og montað þig af því að þú værir orð-
inn pabbi. Þessa sögu hef ég heyrt
frá fleirum en einum. Það er virki-
lega gaman að heyra þessar sögur.
Það er líka svo fyndið, að Guð-
mundur bróðir er svo líkur þér;
göngulagið, og þetta að halla undir
flatt. Taktarnir, og svo margt. Svo
ekki sé talað um útlitið. Það er ótrú-
legt hvað þið feðgarnir eruð líkir.
Ég hryggist yfir því að þú skulir
hafa farið svo snemma frá okkur, það
er svo margt sem við hefðum viljað
gera. En auðvitað hugsar maður allt-
af svona. Það hefði bara verið svo
gaman ef þið Kristófer hefðuð getað
tengst meira. Hann talaði um það á
tímabili að þú hefðir verið svo flinkur
að kubba, en þið voruð duglegir við
að kubba saman þegar þið hittust.
Ég man þegar þú komst til mín og
sagðir mér að þú værir að flytja til
Spánar. Þú komst til mín með teikn-
ingar og ljósmyndir af íbúðinni, og
það var eins og þú værir að biðja mig
um leyfi til að fá að flytja út. En þú
spurðir samt ekki … bara varðst að
fá grænt ljós hjá litlu stelpunni þinni.
Þú komst svo til mín og skilaðir mér
öllum Palla Rós-diskunum mínum,
en við áttum nú líka nokkra klukku-
tímana í það að sitja bara saman yfir
kaffibollanum og hlusta á hann.
Við kysstumst og knúsuðumst, en
þarna varstu að kveðja mig. Þetta
var síðasta skiptið sem ég sá þig.
Sagt er að guð taki þá snemma til
sín sem hann elskar mest, og þú ert
einn af þeim.
Hann hefur eitthvert stærra verk-
efni fyrir þig þarna hinum megin.
Það er líka fullt af fólki sem tekur vel
á móti þér, og ég veit að þú fylgist
með okkur Guðmundi og passar að
allt fari vel hjá okkur. Þú hafðir lítið
færi á því að gæta okkar meðan þú
varst á meðal okkar, en nú þegar þú
ert farinn hefur kraftur þinn aukist
til muna, og ég veit að þú gætir okk-
ar.
Ég ætla að kveðja þig pabbi minn,
og þú veist að ég hugsa ávallt til þín.
Ég kíki yfir til þín í hvert skipti sem
ég fer heim, eða að heiman, en ég bý
bara rétt hjá þér. Þín dóttir
Ellý Ósk Erlingsdóttir.
Nú fel ég allt mitt í hendur Guðs:
Vonbrigði, sorg og söknuð vegna
þess sem að baki er.
Áhyggjur allar og kvíða vegna
þess sem framundan er.
Alla gleði, alla gæfu, alla drauma,
allar vonir, alla fegurð, ást og frið
sem ég þrái og ég nýt, það fel ég þér.
Verkefni öll, skyldur, störf, fullnað
og framið og einnig allt sem ólokið er,
leið það allt til góðra lykta, til heilla
mér og öðrum til góðs og gæfu.
Ástvini mína og allt sem mér er
hjartfólgið fel ég þér.
Lækna, reis upp, gjör heilt.
Bæt og blessa allt.
Allt sem var mér illa gert, allt sem
ég hef brotið, vanrækslu alla, synd,
fyrirgef það allt og lækna.
Allt það þekkir þú, ekkert er þér
hulið, Drottinn minn og Guð minn,
tak það allt að þér, mig og allt mitt,
nú og allar stundir í Jesú nafni.
Amen.
Elsku bróðir minn og vinur.
Nú ert þú loks frjáls og laus undan
þjáningunum. Þungri kápu er af þér
létt og nú finnur þú hinn eilífa frið,
léttir og ást í faðmi hins almáttuga og
fallinna ættingja, vina og vanda-
manna. Við töluðum svo oft saman
um lífið og dauðann og vorum sam-
mála þannig að ég veit nákvæmlega
hvar þú ert núna.
Ég minnist þess hvað við tefldum
óteljandi margar skákir á marmara-
borðinu þínu með flottu skákmönn-
unum. Ég tapaði alltaf enda varstu
eindæma skýr, athugull og gáfaður.
Reyndar gafst ég aldrei upp og upp-
skar loksins vinning og gleymi aldrei
hvað þú varðst hissa. Litli brói vann!
Og það var alveg ógleymanleg stund.
En mikið vatn hefur runnið til
sjávar síðan og um margt hægt að
minnast. En það sem stendur upp úr
á síðustu árum er þvílíkt kraftaverk
sem þú framkvæmdir þegar himn-
arnir hrundu yfir mig og fjölskyldu
mína á árunum frá 1996 til 2000. Þú
komst inn í líf mitt og bauðst fram
krafta þína við endurbyggingu húss
okkar að Langeyrarvegi og þú varst
sá sem sigraði. Óbilandi trú þín,
kraftur og ósérhlífni. Þú hélst öllu
gangandi, varst kletturinn í lífi okkar
og fórnaðir tíma þínum og kröftum til
að verkið gengi áfram. Ég er í huga
og hjarta svo innilega þakklátur fyrir
það.
Mig þykir leitt hvað á þig hefur
dunið í gegnum lífið. É er samt mjög
þakklátur að hafa átt þig að í svo
mörgu. Við áttum góðar stundir sam-
an og gátum alltaf talað opinskátt um
dýpstu mál. Takk, Elli minn.
Ég elska þig að eilífu, amen.
Þinn elskandi bróðir,
Brynjar Ragnarsson.
Elli eins og við kölluðum hann
flutti í Hafnarfjörð þegar við vorum í
þriðja bekk Öldutúnsskóla. Þegar við
fréttum að það væri að koma nýr
drengur í bekkinn vorum við spennt
að hitta hann. Við vorum í mjög sam-
heldnum góðum bekk sem okkur leið
vel í. Þegar Elli bættist í hópinn
small hann inn og var eins og hann
hefði alltaf verið í hópnum. Hann var
hógvær og hlédrægur og gerði ekki
mikið úr sínum hæfileikum.
Elli var einstaklega góður náms-
maður sem hafði lítið fyrir því að
læra. Hann var yfirleitt hæstur í öll-
um prófum. Þegar við lukum 12 ára
bekk, þ.e. barnaskólaprófi, var hann
með hæstu einkunn í Hafnarfirði.
Stundum kom fyrir að haldnar voru
keppnir út frá námsefninu sem verið
var að vinna með hverju sinni. Allir
vildu hafa Ella með sér í liði enda var
hann vel að sér í öllum námsgreinum.
Elli var einstaklega næmur á ís-
lenska tungu og hafði mjög gott sjón-
minni. Þegar hann skrifaði stíl kom
nær aldrei fyrir að hann skrifað staf-
setningarvillur. Hann bjó yfir auðug-
um orðaforða og var einstaklega lag-
inn við að ráða og útbúa krossgátur.
Elli var draumanemandi og einstak-
lega góður félagi og vinur. Hann var
myndarlegur og góður í íþróttum.
Hann gat allt sem hann tók sér fyrir
hendur.
Meðal drengjanna í bekknum var
mikill fótbolta- og handboltaáhugi og
var spilaður bolti í nær öllum frímín-
útum. Á þessum tíma voru margir
nemendur í Öldutúnsskóla og því
margir að berjast um fáa velli. Það
var oft spenna að hlaupa fyrstur út til
að ná í völl. Elli var oft fljótur með
verkefnin sem þurfti að klára í tím-
anum og fékk því oft að hlaupa fyrst-
ur út til að ná velli.
Við þökkum Ella samfylgdina í
gegnum árin. Megi Guð blessa minn-
ingu um góðan dreng.
Ættingjum og vinum sendum við
innilegar samúðarkveðjur.
Vinir og bekkjarfélagar úr
Öldutúnsskóla í Hafnarfirði.
Þegar þú fluttir í Hafnarfjörð 9 ára
gamall tókst strax með okkur góð
vinátta. Þú varst traustur og góður
vinur sem hafðir mikla hæfileika. Þú
varst afburða námsmaður, hvort sem
var á bóklegt, verklegt nám eða
íþróttir. Þú varst hrekklaus og fórn-
fús drengur. Það var svo margt sem
við brölluðum saman. Við vorum
duglegir að hjóla um bæinn, það voru
aldrei vandræði að finna eitthvað að
gera. Guðmundur heitinn, kennarinn
okkar til margra ára, sagðist aldrei
hafa kennt nemanda með eins gott
sjónminni og þú. Þú vissir alltaf
hvernig átti að skrifa orðin, hvort
sem það var í íslensku, ensku eða
dönsku.
Við vorum samferða alla skóla-
gönguna í gegnum barnskóla, Flens-
borg og síðan í Háskólanum.
Þú varst alltaf svo hjálpsamur og
sannur vinur í raun. Ef eitthvað bját-
aði á þá varst þú fyrsti maður að
hjálpa, hvort sem var á degi eða
nóttu. Stuttu eftir að við fengum bíl-
próf var mikið rúntað. Þú varst oft á
bíl og óspar á bíltúrana. Eitt sinn
lenti ég í því að festa bílinn minn í
drullu. Fyrsta nafnið sem kom í huga
minn var Elli. Það voru ekki komnir
gsm-símar þá svo ég hljóp heim til
þín að fá hjálp. Þú brostir, fékkst bíl
lánaðan og hjálpaðir mér í vandræð-
unum.
Við ásamt fleirum vinum sóttum
fundi í K.F.U.M. Ég gleymi því aldr-
ei þegar við í sameiningu ákváðum að
gefa Jesú Kristi líf okkar. Við svifum
heim af þessari samkomu. Við áttum
sameiginlega reynslu og trú á frels-
arann okkar. Leiðir okkar skildu en
við áttum alltaf vináttu hvors annars.
Þú sagðist hafa fundið fyrir nærveru
Drottins í gegnum allt lífið. Þú eign-
aðist tvö börn, Guðmund og Ellý Ósk,
með Guðrúnu Gísladóttur. Þið hófuð
búskap í Mjósundi í Hafnarfirði.
Þangað kom ég oft og við áttum góð-
ar stundir saman. Þér þótti mjög
vænt um börnin þín og varst stoltur
af þeim.
Síðustu árin bjóst þú með Hildi og
þið fluttuð til Spánar þar sem heilsan
gaf sig og þú lést 3. febrúar.
Takk fyrir allt, Elli minn. Guð
geymi þig.
Þinn vinur,
Sveinn.
ERLINGUR
SKÚLASON
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GISSUR ELÍASSON
hljóðfærameistari,
Laufásvegi 18,
Reykjavík,
lést á Landspítala Fossvogi að morgni sunnudags-
ins 7. maí.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðju-
daginn 16. maí kl. 13.00.
Elías Ragnar Gissurarson, Vera Snæhólm,
Þórdís Gissurardóttir, Sverrir Þórólfsson,
Hákon Örn Gissurarson, Valdís Kristinsdóttir,
Hjördís Gissurardóttir, Geir Gunnar Geirsson,
Magnús Þórarinn Gissurarson, Anna Ágústa Hauksdóttir,
Ásdís Gissurardóttir, Ragnar Th. Sigurðsson,
afabörn og langafabörn.