Morgunblaðið - 15.05.2006, Blaðsíða 22

22 MÁNUDAGUR 15. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
HINN 4. maí var tekin sú
ákvörðun að fundum alþingis
skyldi frestað fram yfir sveit-
arstjórnarkosningar. Alþingi tekur
þá ákvörðun að fresta efnahags-
umræðum enn og aftur. Álitið er
að lítill tilgangur felist í því að
halda þingfundum áfram um sinn.
Það er niðurstaða forseta þingsins
eftir fundi sína með
formönnum þing-
flokka og formönnum
stjórnarflokka. Eðli-
legt og sanngjarnt
væri að veita sveit-
arstjórnarmönnum
mikið rými fyrir kosn-
ingabaráttu sína. Mál-
in sem fylgdu í kjöl-
farið ollu því að ég fór
að hugsa enn frekar
um gang mála.
Ekki leið lengri tími
en frá fjögur-fréttum
og fram að umræðum
eftir kvöldfréttir að tónninn varð
annar í stjórnarliðinu en heyrst
hafði fyrr, þeir segjast hafa ávallt
verið til í að ræða efnahagsmálin
en stjórnarandstaðan hamlað fram-
gangi mála. Einungis nokkrum
klukkustundum fyrr var vísað á
bug ósk stjórnarandstöðunnar um
að ræða um efnahagsmál og það
ekki á kurteisan hátt. Já, tíminn
var kannski naumur, þennan loka-
dag þingsins, en hversu oft var
málið ekki tekið fyrir áður?
Það er engin nýjung að menn
skelli skuldinni á einhvern annan í
stað þess að standa við gjörðir sín-
ar. Frá því að ég var barn var mér
kennt að standa við það sem ég
gerði, gott og slæmt, og að horfa
upp á manneskjurnar sem eiga að
bera hagsmuni ríkisins og velferð
fyrir brjósti hlaupast á brott frá
mikilvægum skyldum er mér alveg
óskiljanlegt. Hlaupið er frá hverju
málinu á eftir öðru eða þá að því er
vísað milli ráðherra þvers og
kruss. Það sem mér fannst verst af
öllu var að heyra háttvirtan alþing-
ismann hlæja og sýna mikla léttúð
gagnvart mikilvægu máli sem ligg-
ur nú á herðum þjóð-
arinnar og að fá fleiri
alþingismenn með sér
þótti mér enn verra.
Þetta er ekki húmor.
Mikið er ég búin að
vera að velta stöðu
mála í dag fyrir mér
þar sem ég er ungur
nýliði í því að nenna
að fylgjast með póli-
tík. Það er að mörgu
leyti sérstakt að horfa
upp á stöðu mála í
dag. Skattar hækkaðir
á hina efnaminni og
lækkaðir á hina efnameiri. Lífeyr-
issjóður aldraðra borgara merg-
soginn. Af hverjum, jú ríkinu.
Réttlátt? Nei, langt í frá. Þau sem
hafa borgað skatta allt sitt líf. Mik-
ið er ég fegin að kannski er það
eitthvað sem nær til eyrnanna á
stjórn ríkisins og ef það er „geð-
vonska“ er ég sannur fylgjandi
hennar. Eftir því sem minni pen-
ingur verður í buddunni efast ég
heldur ekki um að geðvonska fer
vaxandi meðal þegna landsins.
Eins og raun bar vitni var horft
upp á ríkisstjórnina hlæja að al-
vöru lífsins. Ég kom varla upp orði
af hneykslun þegar ég heyrði á
hvern hátt efnahagsmálum var vís-
að á bug, þennan síðasta dag
þingsins, og þegar sagt var að geð-
vonska vinstri grænna gætti ýtt
undir verðbólgu. Hvað er að? Allir
sem eru ekki á háum launum gera
sér grein fyrir að verð fer stöðugt
hækkandi í búðum í dag. Mér þyk-
ir stjórnin vera að gera lítið úr sér
með því að hlaupa undan eigin
gjörðum og fresta mikilvægu máli
aftur og aftur, sem snýst um vel-
ferð ríkisins, alþýðunnar og lands-
ins, og skella svo skuldinni á
stjórnarandstöðuna. Kannski svo
að þeir geti predikað um betra fjöl-
skyldulíf og annað eins fyrir kosn-
ingar en ekki um það sem því mið-
ur skiptir máli fyrir velferð
hverrar fjölskyldu og vellíðun, en
það eru m.a. efnahagsmálin á
hverjum bæ, fyrr en eftir kosn-
ingar. Kannski svo að þeir geti
stungið af með skottið milli lapp-
anna í harða kosningabaráttu með
eins mörgum auglýsingum og þeir
geta um velferð fjölskyldna. Mik-
ilvæg og flókin langtímamál er
betra að geyma þar til eftir kosn-
ingar, ekki mega nú þegnar rík-
isins mynda sér ranga skoðun. Hin
vitru orð langafa míns koma mér
oft til hugar um þessar mundir:
Þeir vita vel hvað þeir gera.
Ekki góður húmor
Rut Kaliebsdóttir
fjallar um stjórnmál ’Mikilvæg, flókin oglangtíma mál er betra að
geyma þar til eftir kosn-
ingar, ekki mega nú
þegnar ríkisins mynda
sér ranga skoðun.‘
Rut Kaliebsdóttir
Höfundur er verðandi laganemi.
Í KÍNA hafa fundist yfir 1.000 ára
gömul kort af hvítum augans þar sem
hinar ýmsu æðar og línur hafa verið
teiknaðar til merkis um álag á líffæri
eða líffærakerfi. Hvítan er sann-
arlega lifandi skjár. Nútímavísindi
hvítufræða hafa tekið miklum fram-
förum í gegnum rannsóknir á síðustu
öld en helstu forkólfar
eru í Bandaríkjunum. Í
hvítunni má finna upp-
lýsingar sem bæði eru
aðgengilegar og gagn-
legar. Hæfnina til að
lesa úr litum og merkj-
um hvítunnar geta
flestir tileinkað sér á
góðu námskeiði.
Það krefst ekki sér-
staks tæknibúnaðar að
sjá helstu liti og merki
augans og þeir sem
vilja nota hvítugrein-
ingu sem stuðnings-
tæki geta einfaldlega
gluggað í hvítuna með
eða án stækkunar-
glers. Þeir sem starfa
við augngreiningu nota
þó oftast myndavél sér
til hægðarauka. Staf-
rænar ljósmyndir eru
teknar af litunni og öll-
um fjórum hliðum hvít-
unnar, samtals 10
myndir, sem síðan eru
settar í tölvu þar sem þær eru skoð-
aðar gaumgæfilega. Hvítan er kort-
lögð eins og lithimnan og því skiptir
máli hvar æðar eiga upptök sín, í
hvaða líffærum, hvaða leið þær fara
og hvernig þær líta út; hvort þær eru
hlykkjóttar, beinar, mjóar eða sver-
ar. Einnig skiptir litur æðanna máli,
þær sem liggja dýpra eru dökk-
rauðar og tengjast líffærum en þær
sem eru ljósrauðar og liggja ofar í
hvítunni eru tengdar huglægum og
tilfinningalegum þáttum. Þegar al-
varlegir sjúkdómar eru í uppsiglingu
gefur hvítan einnig alvarleg merki
sem eru öðruvísi en hefðbundin
álagsmerki. Hvítan gefur líka til
kynna áhrif eiturefna á líffæri og ef
aðskotadýr hafa tekið sér bólfestu í
líkamanum.
Hvítugreining er góð viðbót við
aðrar greiningaraðferðir og hentar
öllum sem vinna við heilsu s.s. lækn-
um, nuddurum, kírópraktorum,
hómópötum, grasalæknum og nær-
ingarfræðingum sem og öðrum sem
áhuga hafa.
Dr. Leonard Meh-
mauer mun kenna
hvítugreiningu á Íslandi
nú í maí. Grunnur nám-
skeiðsins er greiningin
sjálf, þ.e. listin og vís-
indin að greina liti og
merki augans. Áherslan
er þó ekki síður á al-
menna heilsugæslu,
hvernig maður kennir
fólki að lifa heilbrigðara
lífi. Leonard hefur sett
fram 7 vegvísa til heil-
brigðis og eru þar efstir
á lista þættir eins og
hreinn ómengaður mat-
ur, nægileg hreyfing og
hvíld. Einnig leggur
hann áherslu á mik-
ilvægi andlegrar iðk-
unar og að sérhver
manneskja hlúi að vel-
líðan og hamingju sinni
m.a. með réttu starfs-
vali.
Það heildarnámskeið
sem nú verður boðið upp á á Íslandi
spannar 60 stundir á 6 dögum. Námið
er sett fram með hágæða nútíma
tækni og er lifandi og skemmtilegt.
Námskeiðið er öllum opið. Þetta er í
annað sinn sem Grand Medicine
kemur til Íslands. Dr. Leonard á að
baki margra áratuga reynslu við
náttúrulækningar. Síðustu tíu ár hef-
ur Grand Medicine einbeitt sér að
rannsóknum og kennslu.
Sjá www.eyology.com
Hvítan er lifandi skjár
Lilja Oddsdóttir fjallar
um lithimnugreiningu
Lilja Oddsdóttir
’Hvítugreininger góð viðbót við
aðrar greining-
araðferðir og
hentar öllum
sem vinna við
heilsu.‘
Höfundur er lithimnufræðingur,
lithimnugreining@gmail.com.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Í ÞJÓÐFÉLAGINU er verið að tala
um að stytta menntaskólann.
Menntaskólanemar eru ekki ánægðir
með það, og ekki ég heldur. Mér
finnst góð hugmynd að stytta skóla-
göngu nemenda, en ekki á þessum
stað. Ég er búin að fara í gegnum
leikskólann og
langt komin með
grunnskólann og
þegar ég fer í
menntaskóla vil
ég fá mín fjögur
ár eins og allir
aðrir sem hafa
verið í honum
hingað til. Það er
oft sagt að árin í
menntaskóla séu skemmtilegasti tími
ævinnar, hvers vegna að stytta
skemmtilegasta tíma ævinnar? Það
er líka oft sagt að í menntaskóla fái
maður meira frelsi um hvað maður
lærir heldur en t.d. í grunnskóla,
maður kynnist krökkum sem hafa
sömu áhugamál og maður sjálfur og
getur lært meira af því sem maður
hefur áhuga á en í t.d. grunnskól-
anum. Í grunnskóla eru allir steyptir
í sama form, allir eiga að læra jafn
mikið af þessu og hinu. En það eru
ekki allir jafn góðir í öllu, en samt
þurfa allir að vera nákvæmlega á
sama stað í náminu. Þeir sem eru
fljótir að læra og gengur vel í grunn-
skólanáminu þurfa alltaf að bíða eftir
hinum sem eru ekki eins fljótir. Það
er eðlilegt að ekki séu allir jafn góðir í
öllu, en hvers vegna ekki að leyfa
þeim sem eru rosalega duglegir í
stærðfræði, svo dæmi sé tekið, að
fara hraðar yfir og fara kannski ein-
um bekk ofar bara í því fagi. Þá væri
líka hægt að gera meira fyrir þá sem
ekki komast jafn hratt yfir. Eins og
kerfið er í dag bitnar það bæði á þeim
sem eru fljótir að læra og hinum sem
eru seinir. Það ætti að spinna námið
meira eftir einstaklingum og færni
þeirra. Börn þurfa meiri tilbreytingu,
meira af verklegum fögum. Það þarf
að læra meira í gegnum verkleg verk-
efni og leyfa sköpunargleðinni að
njóta sín. Krakkar leggja miklu
meira á minnið það sem þau hafa gert
í verkefnum, myndum og upplýs-
ingaleit heldur en það sem er bara
skrifað inn í stílabók. Börnin mættu
vera þátttakendur í að skipuleggja
námið og fá að segja sína skoðun.
Er ekki bara miklu betra að stytta
grunnskólann frekar en mennta-
skólann, byrja að kenna krökkum að
lesa, skrifa og reikna fimm ára í leik-
skólanum þannig að þegar krakk-
arnir koma 6 ára í grunnskólann fara
þau að læra það sem krakkarnir í sjö
ára bekk læra núna? Í leikskólanum
er hægt að læra að lesa, skrifa og
reikna í gegnum leik. Þá er líka hægt
að sleppa tíunda bekk og maður er
komin með stúdentspróf nítján ára,
ef allt gengur vel.
Það er staðreynd að því yngri sem
börn eru því næmari eru þau og fljót-
ari að læra. Þess vegna er skyn-
samlegt að kenna þeim sex ára efnið í
leikskóla. Nú fara næstum allir
krakkar í leikskóla og börn eru líka
miklu lengur á hverjum degi í leik-
skóla núna en fyrir tuttugu árum og
því er miklu meiri tími til að kenna
þeim.
HARPA DÍS
HÁKONARDÓTTIR,
13 ára, Kársnesbraut 99,
Kópavogi.
Hvar á að stytta skólann?
Frá Hörpu Dís Hákonardóttur:
Harpa Dís
Hákonardóttir
MIKIL umræða hefur átt sér
stað um Reykjavíkurflugvöll. Mér
hefur fundist lítið bera á skoðunum
flugmanna til vallarins en þeir virð-
ast flestir hafa skoðun á þessu
máli, enda hags-
munaaðilar. Margur
maðurinn hefur tjáð
sig. Sumir vilja flytja
flugvöllinn, þ.e.a.s.
leggja hann niður og
jafnvel byggja nýjan
flugvöll á meðan aðrir
vilja halda flugvelli í
Vatnsmýrinni í
breyttri eða óbreyttri
mynd. Ég er þeirrar
skoðunar að flugvöll-
urinn eigi að vera í
Vatnsmýrinni en úti-
loka ekki aðra kosti
sem eru þó að mínu mati verri.
Af hverju er staðsetning
flugvallarins ákjósanleg?
1. Veðurfar á flugvellinum er
gott, miðað við nágrenni hans.
Sjávarselta eða ísing á flugbrautum
er ekki til vandræða, sviptivindar í
aðflugi eru litlir sem engir og
landslag í kringum hann tiltölulega
slétt, fyrir utan Öskjuhlíðina og
Kársnesið.
2. Aðflug að vellinum fer að
mestu fram yfir sjó, sem er öruggt
og veldur afar lítilli truflun fyrir
nágranna vallarins.
3. Flugvöllurinn er stutt frá
þeirri þjónustu sem höfuðborgin
veitir landsbyggðinni og allri
stjórnsýslu landsins.
4. Flugvöllurinn er stutt frá full-
komnustu sjúkrahúsum landsins og
styttir það flutningstíma sjúklinga í
neyð.
Af hverju er staðsetning flugvall-
arins óæskileg?
Hann tekur gríðarlega mikið af
verðmætu landsvæði sem hægt
væri að nýta í annað (sjá lið 3 hér
að neðan).
Af hverju er flutningur
flugvallarins æskilegur?
Þá losnar gríðarlega mikið af
verðmætu landsvæði sem hægt
væri að nýta í annað
(sjá lið 3 hér að neð-
an).
Af hverju er
flutningur vallarins
óæskilegur?
1. Með samkomulagi
borgar- og samgöngu-
yfirvalda var ráðist í
endurbætur á vellinum
fyrir milljarða króna,
en sú endurbygging
var nauðsynleg til að
öryggi yrði tryggt.
Slík fjárfesting þarf
tíma til að borga sig þó fram-
kvæmdin sem slík hafi strax skilað
árangri með auknu flugöryggi.
2. Kostnaður sem fylgir bygg-
ingu flugvallar er gríðarlega mikill
eða 11–25 milljarðar króna.
3. Ágóði sem menn ætla sér af
sölu á lóðum á þessu svæði er áætl-
aður skv. gefnum forsendum. Hafa
ber í huga að dýrt getur reynst að
byggja í mýrinni út af mýrlendinu.
Vel má þó vera að hægt sé að
reikna framkvæmdina sér í hag, ef
notast er við algengt fasteignaverð
í dag og sömuleiðis byggingakostn-
að við nýjan flugvöll. En þar sem
við erum að tala um framkvæmdir
upp á tugi milljarða sem spannar
margra ára tímabil, mega for-
sendur lítið breytast til að allt fari í
bullandi tap. Hver er tilbúinn til að
borga fyrir það? Kaffihúsagest-
urinn í Vatnsmýrinni eða kannski
námsmaðurinn í Þekkingarþorp-
inu?
4. Erfitt er að finna jafngott
flugvallarstæði í þessari nánd við
höfuðborgina. Þó má vissulega
hugsa sér Álftanes þar sem lítið er
um hindranir og aðflug ágætt í
flestum skilyrðum. Uppfylling á
Lönguskerjum er fráleit hugmynd
sem er dýr, erfið og vitlaus allt í
senn. Hverjum dettur í hug að fylla
land á skerjum á Íslandi? Eins og
það skorti landrými.
5. Mengun á höfuðborgarsvæðinu
og í kringum miðbæinn myndi stór-
aukast, sem og hávaði og umferð.
Þetta staðfesta mengunar- og há-
vaðamælingar í kringum flugvöll-
inn.
Margir eru eflaust ósammála
mér. Verði þeim að góðu. Reykja-
víkurflugvöllur verður aldrei einka-
mál Reykvíkinga. Hann er sam-
göngutæki allrar þjóðarinnar og
nauðsynlegt mannvirki til að
tryggja jafnræði einstaklinga. Ég
er fylgjandi líflegu samfélagi á Ís-
landi fyrir alla, ekki bara höf-
uðborgarbúa. Ég kýs að allir fái að
njóta jafnréttis til náms og heil-
brigðisþjónustu, ekki bara höf-
uðborgarbúar. Ég óska að öllum
séu tryggðar eðlilegar og greiðar
samgöngur að þessari dýrmætu
þjónustu, ekki bara höfuðborg-
arbúum. Ég vil að við nýtum okkar
miklu þekkingu og vit í góða hluti.
Flutningur Reykjavíkurflugvallar
er ekki einn af þeim.
Reykjavíkurflugvöllur –
hvað er málið?
Kári Kárason fjallar
um flugvallarmálið ’Margir eru eflaustósammála mér. Verði
þeim að góðu. Reykjavík-
urflugvöllur verður aldrei
einkamál Reykvíkinga.‘
Kári Kárason
Höfundur er flugstjóri hjá Icelandair.