Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.2007, Síða 8

Eivör Pálsdóttir er yfir og allt um kring, hún er á myspace, hún er í plötubúðum, hún var á Klam-
bratúni á menningarnótt, hún er í þessu blaði, hún býr í Kaupmannahöfn, hún er með annan fótinn
í Færeyjum. Á nýju plötunni, Mannabarn, syngur hún á ensku og þar með er Eivör kannski líka í
útvarpinu í Nígeríu og á Orkneyjum.
Stúlka með heimþ
Eftir Sigurbjörgu Þrastardóttur
sith@mbl.is
Þ
að er bara nokkurra daga
langt – ellegar stutt – Ís-
landsstoppið að þessu sinni.
Eivör Pálsdóttir hefur búið í
Danmörku í tvö ár og er nú
mætt til Reykjavíkur í tilefni
nýju plötunnar, Mannabarn/
Human Child. Hún gistir á
hóteli og finnst það skrýtið. Eins og hún sé gest-
ur. Um fjögurra ára skeið var Ísland heimili
hennar, á eftir hinum elskuðu Færeyjum, og hún
segist enn búa að þeim tíma. Öll reynsla safnast
upp og skilar sér, segir hún; nýja platan sé
summan af öllu sem hún hafi áður reynt, en samt
öðruvísi.
„Ég fékk allt í einu þessa hugmynd, að vinna
færeysk-írska plötu. Írski hljómurinn hefur allt-
af heillað mig, mér finnst hann vera í fjölskyldu
með færeyskri og íslenskri tónlist. Í fyrndinni
held ég að þetta hafi verið sama músíkin, svo
greindist hún í sundur með tímanum,“ segir Ei-
vör. Hún hefur aldeilis ekki gleymt íslenskunni –
orðaforðinn er frábær – og hún er glaðbeitt og
róleg og örugg. „Sko, konurnar í Færeyjum eru
keltneskar,“ bætir hún við, segir að það hafi ver-
ið sannað með blóðrannsóknum. „Og kallarnir
Norðmenn.“ Hún hlær.
Hvernig er að vera manneskja
Hugmyndin að írsku plötunni tók á sig frekari
mynd þegar hún kynntist írska tónlistarmann-
inum Donal Lunny, í tengslum við tónleika
Listahátíðar í Reykjavík 2004, Ísland-Írland.
„Upp frá því fóru lögin að þróast inni í mér. Svo
hringdi ég í Donal og spurði hvort hann vildi
pródúsera þessa plötu og hann var alveg til í það,
þótt hann búi í Japan og sé mjög bissí gæi.“ Þau
hittust á víxl í Danmörku og á Írlandi og loks var
platan tekin upp í stúdíói Van Morrisons í Dyfl-
inni, Windmill Lane, ásamt írskum tónlist-
armönnum sem þau Lunny völdu í sameiningu.
Og hvernig er svo þessi plata, frá þínum sjón-
arhóli, í hvaða áttir fer hún?
„Oh, mér finnst alltaf erfitt að lýsa tónlistinni
minni því er ég sambland af svo margs konar
stíl. Þetta er blanda af öllu sem ég hef gert, fær-
eysk og írsk þjóðlagatónlist en samt með meira
poppi en áður.“ Hún strandar með frekari lýs-
ingar.
Flest það sem þú hefur áður gert, lög og líka
textar, hafa mikið að gera með rætur. Titlar eins
og Føroyar mín móðir, Í Gøtu ein dag, Trölla-
bundin og svo þessi titill núna, Mannabarn – sem
vísar kannski í að vera ekki einungis mótaður af
náttúru heldur líka af fólki. Eða hvað?
„Einmitt! Þessi plata fjallar mikið um fólk, um
gleði, um grát, ljós og myrkur – um það hvernig
er að vera manneskja. Og lagið Mannabarn, mér
fannst það faðma alla plötuna og þess vegna
gerði ég það að titillaginu.“
Platan kemur út í enskri og færeyskri útgáfu.
Hvora textana samdirðu fyrst?
„Þá færeysku. Upphaflega var planið bara að
gera plötuna á færeysku. En svo prófaði ég einn
daginn að snúa laginu Myrkursins náð yfir á
Eivör „Mér finnst lífið vera algjört ævintýri, þess vegna klæði ég mig litríkt. Það myndi fara mér vel að búa á Indlandi, þá væri ég kannski ekki svona óvenjuleg.“
8 LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
lesbók