Fréttablaðið - 12.05.2009, Side 32
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is PRENTUN: Ísafoldarprentsmiðja
Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is DREIFING: dreifing@posthusid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
BAKÞANKAR
Páls Baldvins
Baldvinssonar
Í dag er þriðjudagurinn 12. maí,
132. dagur ársins.
4.23 13.24 22.28
3.50 13.09 22.31
Meðallestur á tölublað, höfuðborgarsvæðið, 18-49 ára.
Könnun Capacent í febrúar 2009 – apríl 2009.
Hvar er þín auglýsing?
34%
74%
Fyrir nokkrum misserum tók einhver bankinn upp á því að
dreifa til leikskólabarna smokk-
um. Bíddu, ekki verjum, heldur
léreftshólkum með vörumerki
bankans áprentuðu og innan
tíðar voru allar stelpur tekn-
ar að ganga með svona vafning
um hausinn, lifandi Glitnis-aug-
lýsingar. Þetta kom sér svo sem
ágætlega í þrálátum lúsafar-
aldri frá tiltekinni fjölskyldu á
heimilinu. Lengi eftir að óvær-
an var kveðin niður voru mörg
börnin með húfur inni við, nú
eða skuplur.
ALLT var þetta höfuðfatafár
í línu við vaxandi ákafa hatta-
manna við að ganga, sitja og
standa með hattkúfa af ýmsu
tagi sem var ekki hægt að lesa
nema á einn veg: þeir menn
þurftu mikið að styrkja reður-
kennd sína og sanna fyrir sjálf-
um sér og öðrum að þeir væru
barmamiklir á tilteknum stöð-
um. Hattar voru einhvers konar
reðuruppbót. Kóngadýrkun.
Takið bara eftir hverjir eru
helstu hattamenn landsins.
GAMALL maður sagði mér eitt
sinn að á þeim árum þegar allir
voru með hatta eða húfur hafi
verið erfitt hér í þræsingnum
að halda höfuðfötum. Veðrátt-
an bauð ekki upp á pottlok eða
barðahatta nema þeir væru
keyrðir niður fyrir eyru. Kven-
hattar voru sama próblem.
ÞETTA rifjaðist allt upp þegar
íslenskar listakonur á besta
aldri áttu langt samtal í útvarpi
um Laugaveginn, laugarnar
og konur á fyrri tíð. Það kom
þeim mest á óvart og reynd-
ist óskiljanlegt að formæður
þeirra gengu til útiverka með
skuplur, ýmist bundnar í kverk
eða í hnakka. Svo firrist heim-
urinn. Og gleymist hinn upphaf-
legi tilgangur höfuðfats sem úti-
fatnaðar: að veita skjól fyrir sól
og regni.
BROT í uppbundinni skuplu
svo barð myndaðist og slútti
fram yfir ennið var til að verj-
ast bæði regni í andlitið, veita
skjól framhöfði en ekki síst að
vernda andlit fyrir sól því það
er bara í seinni tíð að það er fínt
að vera sólskininn. Allar þjóðir
sem búa við sólfar vita að það
er óhollt – nema bjánarnir við:
fólk á tímum rannsókna og upp-
lýsingar.
Sko skupluna