Skinfaxi - 01.12.1909, Blaðsíða 3

SKINFAXI
19
af veita, eigi jarðræktinni að fara vel fram ?
Hverju eiga þeir að brenna, þegar steinkol
og olía stíga hátt í verði? Óvíst er, að
rafmagnið verði svo í höndum manna, að
það eitt nægi til ljóss og iiita. Mun oss
víst ganga seint að ná því svo og beita,
að ekki þurfi mikið meira með til ijóss og
hita. „Og þeir finna spáný öfl, sem gera
-olíu og kol óþörf." Gott að taka því. En
einn fugl í hendi er betri en tíu á tindi.
Og skógræktina ættum vór að geta haft
svo að segja í hendinni.
Það »tti nú ekki lengur að þurfa að
minna fólk á garðræktina. Mörg eru garð
stæðin í hraunum, hvömmum og öðrum
stöðum, sem lítt eru notaðir. far ætti að
girða ótal friðarreiti handa þeim arðmestu
og þolbestu matjurtum. Er það ætlunar-
verk garðyrkjufræðinganna að þekkja þær,
landvenja þær og útbreiða.
SkrúðblómarœJct er mesta bæjarprýði. En
hvað hún er orðin algeng á Norðurlöndum !
Kerlingar í sveit, sem þiggja af hrepp, prýða
hús sín með blómum bæði úti og inni. Og
engum þykir þetta tiltökumál. En hvað
ætli yrði sagt við hreppslimina á Fróni, ef
þeir íæru að prýða kofa sína með skrúð-
blómum ?
Ekki kostar það þó mikið, sé byrjað með
lítið. Einn ferfaðmur íslenskra skrautblóma
væri nóg byrjun. Helstu íslensk stór skraut-
blóm tel eg: eyrarós, blágresi, gai ðabrúðu,
hvönn, reynir, mjaðarjurt og burnirót.
Ribsber ættu allir að rækta. íað er prýði,
og það er líka gagn. í Hvammi í Land-
sveit' spruttu þau ágætlega í sumar. Og
eins mun víðar vera.
Gleðilegt er að mörg ungmennafólög hafa
þegar faliega byrjað á plönturækt. Til
dæmis: Hafnarfjarðar og Reykjavíkur U.
M. F. Hafnarfjarðarfélagið hefir girt stóran
hraunreit eitthvað um U/2—2 dagsláttur
sýnist mér. Á. tvo vegu er gripheldur og
þykkur grjótgnrður, og á einn veg gaddavír.
Plantað þar furu, lævirkjatré, reyni, axel-
reyni, kartöflur og fleira. Virðast viðar-
plönturnar efnilegar.
Reykjavíkurgarðurinn erlíka hinn myndar-
legasti. Munu fólagsmenn sjálfir best geta
lýst þessum þrekvirkjum sínum — því
þrekvirki eru það af fámennum og fátcek-
um æskulýð. Er vel á vað riðið. Geri
nú öll ungmennafélög eitthvað líkt.
G. H.
; Ávarp
frá Stórstúku íslands.
Ura leið og Stórstúkuþingið árnar Ung-
mennafélögum íslands allra heilla og bless-
unar í störfum þeirra, vottar það þeirn al-
úðlegan samhug og þakkir fyrir mikilsverð-
an stuðning í bindindisbarátfunni og lýsir
ánægju sinni yfir því að mega vænta ör-
uggs fylgis þeirra við bindindismálið í
franrtíð.
Þetta kveðju ávarp vort óskum vér flutt
hinum sérstöku deildum Sambandins.
frettánda þing Stórstúku íslands.
Reykjavík 9. júní 1909.
Virðingarfylst.
Jón Pálsson.
Til
Sambandsstjórnar Ungmennafélaga íslands.
Ávarp þetta barst ritstj. „Skinfaxa" 27.
f. m., og gat það því ekki komið í síðasta
tbl. —
Það mun óefað gleðja alla góða ungm,-
félaga að sjá, að jafngamalt og gott félag
og goodtemlarareglan er hér á Iandi, skuli
fylgja „bernskustörfum “ vorum með at-
hygli og samhug, og megum vér miklast
af því, að hún skuli vænta stuðnings frá
félögum vorum, ungum og lítt reyndum.
Nú um þessar mundir munu goodtempl-
arar sérstaklega þykjast þurfa stuðnings og