Skinfaxi - 01.08.1911, Blaðsíða 3

SKINFAXI
59
á tilgangi og ætlunarverki ungmennafélaganna,
ef þau eiga engin afskifti að hafa af þessu
tvennu — og það í landi, sem er nauðu-
lega statt í báðum þessum atriðum.
Þessir félagsbræður vorir telja, að Skinfaxi
hafi aðallega átt að ræða um skógrœkt og
íþrótdr. Það sé ætlunarverk ungm.félag-
anna. Hér rugla þeir algerlega saman or-
sök og afleiðing. Starf ungm.fél., sem hér
hjá oss hefir, enn sem komið er, aðalega orð-
ið þetta tvent, íþróttir og skógrækt, -— er
aðeins eðlileg afleiðing af áhuga þeim og
andlegri vakning, sem er upphaf og undirrót
ungm.félagsskaparins um öll Norðurlönd. —
Vakning þessi er orsökin. Það er hún,
sem er aðal-atriði ungm.félagsskaparins.
Án hennar eru félögin alls eigi ungmennafé-
lög, þótt þau stundi skógrækt og íþróttir af
kappi og dugnaði. Þau eru þá aðeins íþrótta-
ogskógrœktarfclög,g\iWvægog\>)óQ\iöú í sinni
röð, en ekki ung/nennafélög fyrir það citt!
í þessu er misskilningurinn fólginn. Og
hann virðist algengastur í kaupstöðunum.
Út um sveitir lands virðast félög vor hafa
miklu gleggra auga fyrir því, hvílíkt ómet-
anlegt gagn » vakandi og lifandi« ungmennafé-
lagsskapur er fyrir sveitina, þótt þau standi
langt um ver að vígi með iðkun íþrótta og
skógræktar en kaupstaðarfélögin og geti því
eigi afkastað eins miklu verklega.
Misskilningur þessi er mjög hættulegur, og
hefir fyrverandi sambandsstjórn haft opið
auga fyrir því og vonar að núverandi sam-
bandsstjóri og fjórðungsstjórnirnar gæti al-
varlega að; því það er sj Ifsögð staðhæfing,
en enginn spádómur, að víki félög vor af
þeirri braut, sem þau liófu göngu sína á,
og þeim hefir verið haldið á, þá eru þau
dauðadæmd sem »ungmennafélög*, og fram-
tíðarhorfur þjóðlífs vors stórspiltar um lang-
an aldur. — Þá brestur hljómfegursti streng-
urinn, bliknar bjartasta vonin!
Það er annars alls eigi rétt, að Skinf. hafi
vanrækt að hvetja til skógræktar og íþrótta
og leiðbeina í þeim efnutn. Þarf eigi lengi
að leita að því efni í blaðinu. Þar eru til
dæmis all ítarlegar leiðbeiningar um ræktun
allra þeirra berjategunda, sem hugsanlegt er
að þrifist geti hér á landi, — um skíðafar,
skíðasmíði o. m. fl. Skógræktarpési minn
hefir verið sendur öllum sambandsfélögum
og fjölda mörgum einstaklingum víðsvegar
um land o. s. frv.
*
* *
Hætta þessi keinur annars alls eigi óvænt
(sjá 1. tbl. Skf. I. árg,). Hér hjá oss kom
s/úv/s-hreyfingin á undan vakningunni. Oss
vantaði hinn vel ræktaða jarðveg Iýðháskól-
anna, sem félagshreyfing vor er sprottin úr.
Hættan því afarmikil á því, að áhuginn
reyndist eígi næglega sterkur til þess að skapa
smámsaman þá vakning, er nauðsynleg var
til þess að halda við hreyfingunni á heil-
brigðuin grundvelli. Hjá graimþjóðum vor-
um kom þjóðarvakning þessi eins og sterk-
ur straumur frá lýðháskólunum, og síðan
ungmennafélögin og starf þeirra sem eðlileg
afleiðing þeirrar vakningar: Maður, sem er
andlega vaknaður til meðvitundar um sjálfan
sig og lífið og þekkir hið sanna gildi sitt
sem maður og einstaklingur í jjjóðheildinni,
hann telur skyldu sína að kosta kapps um
að fegra og bæta líkama sinn til þess að
geta unnið landi sínu meira gagn (íþróttir)
— og fegra og bæta landið, sem Guð gaf
honum, og hann ann af alhug (skógrækt). —
Býst eg nú við, að mál þetta taki að ský-
ast fyrir þeim, er skilja vilja, Enda er þetta
þegar full ljóst fjölda ungmennafélaga, og
hefir frá upphafi vakað fyrir forkólfum þess-
arar hreyfingar hér á landi,
— Ungmennafélögin vóru og eru lijart-
fólgnasta hugsun mín. Þau eiga allan hita
hugar míns og ítök alls þess besta, sem í
mér býr. Áhuga minn og þekkingu í þeim
efnum hefi eg fengið úr þeim jarðvegi, þar
sem þau eru rótum runnin, en eigi hér
heima. Því þykist eg þekkja þau á við
flesta hér heima. Eg hefi sjálfur orðið fyrir
vakning þeirri, er eg hér hefi nefnt, og veit
því vel, hvað um er að ræða.
Þyílík andlega þjóðarvakning, auðug og