Skinfaxi - 01.08.1911, Blaðsíða 4

SKINFAXI
o .......................---■== o
S K I N F A X I
—mánaðarblað U. M. F. f.—kemur út í Hafnarfirði
og kostar 1 kr. árgangurinn.
Útgefandi:
Sambandsstjórn U. M. F. I.
Ritst j órn:
Helgi Valtýsson. Guðm. Hjaltason.
Pantanir og blaðgjöld sendist
AFGREIÐSLU „SKINFAXA“, HAFNARFIRÐI
o — ' .....O
sterk, djúp og innileg, yrði þjóðarhamingja
og þjóðarblessun um langan aldur!
Það er hlutverk ungmennafélaganna að
skapa vakning þessa hér í landi!
H. V.
Hugleiðing
um hlutverk æskufélaganna.
Sú þjóð, sem veit sitt hlutverk,
á helgast afl um heim,
eins hátt og lágt má falla
fyrir kraftinum þeim«.
Með þessum orðum endar Jón sagnfræð-
ingur ið ágæta alþýðu rit »íslenskt þjóðerni«,
og þörf væri fyrir oss æskufélagana að hug-
leiða þessi orð. Fallegar eru skuldbinding-
ar vorar æskufél., og falleg er stefnuskrá
vor í heild sinni, víst væri verk fyrir oss að
reyna aö skilja stefnu vora og skuldbind-
ingar. Vér skuldbindum oss til að vera
bindindismenn í anda og sannleika og til
þess að vinna þjóð vorri gagn eftir mætti;
og ennfremur, ef >trúlaus ungmennafélög
eru verri en engin félög« þá er skylda vor
gagnvart trúnni ekki sú Iægsta; því vil eg
segja, að enginn ætti að gerast æskufélagi,
sem ekki skilur tilgang æskufél. samkvæmt
stefnu þeirra og skuldbindingarskrá eða hef-
ir ekki fullan áhuga til að leysa af hendi
skylduverk sín gagnvart félögunuin.
Ef vér skiljum ekki til fulls skuldbind-
ingar vorar og höfum ekki fullan vilja á
að vinna samkvæmt þeim —- með öðrum
orðum skuldbindum oss til þess, er vér ekki
vitum hvað er — hvað erum vér þá? Hræsn-
arar, eg vænti ekki svikarar? Er þó ekki
svo?
Allir sem velja sér eitthvert hlutverk hverju
nafni sem nefnist, hvort heldur er að iðka
og efla trúrækni, æfa íþróttir yrkja landið
eða stunda vísindi, þá verða þeir að gera
sér grein fyrir gildi þess hlutverks, annars
vita þeir ekki, fyrir hvað þeir lifa, því ómögu-
legt er, að vér getum haft áhuga á því hlut-
verki, er vér skiljum ekki, hvað þýðir fyrir
sjálfa oss og heiminn, slíkt hlutverk viljum
vér oss aðeins til að sýnast fyrir mönnum
og erum því hálfvolgir hræsnarar,sem vinnum
einungis fyrir almenningsálitið, en ekki af
eldmóði góðra hvata, til að uppfylla skyldu
vora og lögmál trúar og kærleika. Sá sem
hálfvolgur vinnur sitt verk, efast um gildi
þess, efast um skyldu sína gagnvart því, hon-
um mtm hætta til að draga sig í hlé, eða
jafnvel sinna öðru í sama mund, er honum
samkvæmt skuldbindingum sínum og ytri
e3a innri nauðsynjum ber öllu minni eða eng-
in skylda til að sinna, livað er hann þá orð-
inn? Svikari fyrir Ouði og mönnum. Æsku-
félagar! reynum að vera einlægir og skilja
köllun vora. Vörumst hálfvelgjuna, því hún
elur hræsnina, báðar hjálpast þær aftur að
því að framleiða svikin. Ljótt er að hanga
aftan í þeirri lest. Ef vér erum einlægir,
getur hugurinn öruggur fylgt starfinu, og
»eins hátt og lágt má falla fyrir kraftinum
þeim«. Skyldur vorar gagnvart trúnni cig-
um vér að líkindum örðugast með að fylla,
oss sem ungir erum, hættir til efasemda.
Þó hygg eg, að vér getum flestir verið á
það eitt sáttir, að vér ekki fáum hugsað oss
fegurri eða göfugri trúarlærdóm heldur en
kenningar Krists, því þá ekki að reyna að
fylgja þeim?
Ekki er eg nú fær til að rita um trúmál
og læt því hér staðar numið, hvað það snert-
ir, en fullviss er eg þess, að hefði alment
meira verið gert hingað til, til þess að afla
sér þekkingar á kristindóminum og breyta
eftir honum, þá mundi þurfa færri lagaboð
og lagabönn til þess að geta Iifað án skamm-
ar heldur en nú tíðkast.