Skinfaxi - 01.08.1912, Síða 4
60
SKINFAXI
SKINFAXI
— mánaðarrit U. M F. 1. — kemur út i Reylijavlk
og kostar' 1 kr. árgangurinn, erlendis 1,50 kr.
RITSTJÓRI:
Jónas Jónsson frá Hriflu.
Skólavöröustig 35.
Afgreiðslumaður:
Björn Þórhallsson Lauf&si.
Ritneind:
Agúst Jósefsson, Guðbrondur Magnússon,
Tr. Þórhnllsson.
g-YT—rrr-r-r r":L--=r- '—-—
undantekning ef nokkur á verkfærum aldri
hittist, sem ekki hafði lífsábyrgð. Og þess
utan fjöldi bæði fyrir ofan og neðan það
aldurstakmark.
tslendingar vestan hafs hafa eigi síður
en aðrir notið góðs af lífsábyrgðunum.
Þær hafa í ótal tilfellum auðgað þá að
miklum mun, og í öðrum beint bjargað
þeim frá að þiggja hjálp af öðrum.
Eigi allfáar íslenskar ekkjur vestanhafs
hefðu orðið að biðja um hjálp handa sér
og börnum sínum, ef þær hefðu ekki fengið
háar lífsábyrgðir að mönnum sínum látn-
um. En þær, Iífsábyrgðirnar, hafa ekki
að eins bjargað þeim frá þessu, heldur
einnig hjálpað til, að ala börnin vel upp,
koma þeim vel til manns, og veita þeim
góða mentun þegar á þau árin koma.
Og i mörgum tilfellum var lífsábyrgð-
unum jafnvel neylt uppá mennina, af um-
boðsmönnunum. Svo skilningssljófir eru
sumir menn, eða skeytingarlausir um þetta
nauðsynjamál.
En umboðsmennirnir reyndust þar sem
oftar, þörfustu mennirnir sem töluðu til
fólksins. Eða skyldu ekki ekkjurnar og
börnin sem notið hafa góðs af starfi þeirra
viðurkenna það.
Mér eru altaf tvö dæmi, sem gerðust
vestur í Winnipeg veturinn 1909 og snerta
þetta mál, í fersku minni. Þau eru af
tveimur ungum mönnum íslenskum, báð-
um á besta aldri, lítið yfir tvítugt. Báðir
voru einhleypir, voru vel gefnir og höfðu
atvinnu.
Annar fór mjög vel með fé sitt, og
hafði keypt sér lífsábyrgð strax og hann
kom til landsins.
ílinn eyddi öllu sem hann aflaði jafn-
óðum, og hugsaði ekkert nema um daginn
og veginn. Báðir lögðust veikir um
veturinn á sama tíma, lágu lengi á sjúkra-
húsum — og dóu. Legan og útförin kost-
aði um þúsund dollara. Lifsábyrgðarfé
þess líftrygða borgaði alt og meira tilr
svo vandamenn hans þurftu engan kostn-
að að hafa, en kunningjar hins urðu að
skjóta saman fé til að koma honum í
jörðina.
Dæmin skýra sig sjálf.
En hvor þessara manna á fleiri ítök í
hugum æskulýðs þessa lands?
Það er gáta sem má til að ráða. Og
eg veit að margir Ungmennafélagar vilja
bæta, og vonandi tekst að bæta úr því
sem hér er áfátt í þessu efni.
í Ameríku starfa mörg þúsund félög.
Sum eru bræðrafólög, en önnur ldutafölég.
Mest allra lífsábyrgðarfélaga í heimi er
„New York Life“ félagið.
1908 hafði það yfir miljón líftryggingar
fyrir 2 biljónir og 6 miljónir dollara.
Árlegar tekjur þess voru þá 103 miljónir
og útgjöld um 50 milj. dollar. Eignir þess
voru sama ár um 500 miljónir dollara. Og
þetta risafélag er allaf að stækka hröðum
fetum. I því er fast árlegt gjald, nál. 21
dollar af þúsund dollurum fyrir 25 ára
gamlan mann. í bræðrafélögunum fara
iðgjöldin eftir því hve margir deyja á árinu.
Iðgjöldin eru borguð mánaðarlega, og
og þegar fá dauðsföll eru, hlaupa úr 2—3
mánuðir ársins sem ekkert er borgað. Eg
hefi lífsábyrgð i einu þessu félagi og á að
borga 1 dollara 54 cents (ca. 5 kr. 69 au.)
á mánuði af hverjum þús. dollurum (aldrei
hærra) en undanfarin ár hafa æfinlega 3
mánuðir fallið úr og nú í ár 4, sem ekk-
ert hefir þurft að borga. En 3 dollara
þarf eg að greiða á ári þess utan í gjald