Skinfaxi - 01.10.1912, Blaðsíða 4

76
SKINFAXI

SKINFAXI
— mánaðarrit U. M P. í. — kemur út í Reylijavik
og kostar 1 kr. árgangurinn, erlendis 1,50 kr.
RITSTJÓRI:
Jónas Jónsson frá Hriflu,
Skólavörðustig 35.
Afgreiðslumaður:
Bjarni Þ. Magnússon Skðlavörðustlg 4 B.
R i t n e t n d:
Agúst Jósefsson, Guðbrandur Magnússon,
Tr. Þórhallsson.
Iegrar orku, gallinn að eins sá, að hjá-
trú og bábiljur hafa talið mönnum trú um
þau altof nærri.
Þá er Skinfaxi of lítið keyptur, en fé-
lögin eiga þó best aðstöðu um að útbreiða
hann, og þeim er það skyldast.
Auðsjáanlega eru íþróttirnar ofarlega á
baugi hjá mörgum félögum, og er þar vænst
að sjá það, sem gert er fyrir sundið.
Eþki verður annað séð, en að góð skil
séu á félagsgjöldum, og er það góðs viti.
Að endingu: Látum það, sem þegar er
gert, aðeins vera byrjun, höldum áfram
með vaxandi þreki og vaxandi trú á sigur
hins góða, landinu okkar og okkur sjálfum
til handa. Látum unnin störf færa okkur
heim sanninn um mátt okkar og megin og
mátt samvinnunnar. Okkur langar öll til
þess að verða að nýtum mönnum og við
verðum það, ef við byrjum þegar á þess-
um árum að gera það sem við getum.
G. M.
Nýju skólarnir ensku.
iii.
Þannig er það nú viðurkent af öllum
þeim, sem færir eru um að dæma, og
óhlutdrægir eru, að enski kynþátturinn sé
nú sá voldugasti f heiminum vegna margs-
konar yfirburða, líkamlegra, andlegra og
þó einkum siðferðislegra.
Auðvitað er Englendingum ekki ókunn-
ugt um, hvers þeir eru megnugir. En þó
mikið sé fengið, vilja þeir nieira. Þó að
þjóðlíf þeirra og skólar hafi alið upp dug-
andi kynslóð, vita þó bestu menn þeirra
að miklu mætti enn við bæta, fella úr gam-
alt og úrelt, en auka við hagkvæmum ný-
ungum, sem leiddu til enn meiri fullkomn-
unar.
Hreifing sú, sem stofnað hefir til nýjir
skólanna ensku, er sprottin af þessum skoð-
unarhætti. Leiðtogarnir sameina í stofn-
unum þessum annarsvegar bestu kosti hins
venjulega uppeldis á Englandi: íþróttirnarr
heimilisáhrifin, drengskapinn og sjálfstjórn-
ina, og hinsvegar bendingar uppeldisvís-
indanna, sem eru að skapast nú á dögum.
Ur þessum tveimur áttum rná telja að
runnar séu rætur nýju skólanna.
Fyrsta boðorð Ieiðtoganna erþetta: Við
reisum shólann á fallegum stað í sveit,
all-langt frá bœ eða borg.
Hversvegna það ? Til þess liggja marg-
ar orsakir, og flestar auðskildar. Góður
skóli þarf að hafa rúmt um sig, þarf að
hafa rúmgóða leikvelli, þarf vatn, þarf Ijós-
og loft. I bæunum er þröngt, hver blett-
ur er rándýr; mönnum er þar þjappað
saman eins og síld i tunnu; loftið er þungt
og óholt; ryk og asfalt þrungið reykjarský
liggur yfir bæunum og strýkur af vöngum
æskumannanna heilsu-hreystiroðann, sem
sjá má á flestum þeim, sem aiast upp við
góð kjör í frelsinu, sólskininu og hreina
loftinu í sveitinni.
En hversvegna einangra fólkið í sveitun-
um, og firra það þannig mentandi áhrifum
bæanna ?
Uppeldisvísindin svara þá: Vegna eftir-
líkingarinnar.
Sjálfsagt hafa menn í óralangan tíma
veitt eftirtekt áhrifum fordæmis góðs og
ills; margir málshættir benda á það, ein&
og t. d. „Ulfur er sá er með úlfum venst“,
„hver dregur dám af sínum sessunaut“,
„segðu mér hverja þú umgengst, og eg
skal segja þér, hver þú ert, o. s. frv.