Skinfaxi - 01.10.1912, Blaðsíða 8

80
SKINFAXI
íheim í hlað, en það voru fáir, sem fengu
'iþvi landsjóður bygðir aðeins meginlínuv.
Og þá gerðu nýu vegirnir fyrsta krafta-
verkið: Þeir kendu mönnum að Jijdlpa
sér sjálf um. Bændurnir lögðu á sig þung-
ar byrðar til að „gera akfært“ á aðalveg-
inn. Hreppsjóðir veittu fé, lán voru tekin,
fé var skotið saman og vinna gefin, og
veganetið lengdist meir og meir, uns það
nær nú um alla sléttuna, neðan frá sjó og
upp að Skriðufelli, fast við óbygðina.
Aktiraut ^ mörgum sveitum, t. d.
og- akfær Skagafirði mættti flytja á vögn-
vegur. um ur 0g j kaupstað, með nær
því engri viðgerð. Náttúran liefir þargert ak-
fært sjálf eftir rennisléttum, hörðum grund-
um og árbökkum. En menn hafa ekki notað
það enn, af því sú villa er útbreidd orðin,
að ekki verði ekið eftir öðru en upphleypt-
um vegum, þar sem hver bæarleið kostar
tugi þúsunda. En Sunnlendingar stungu
niður götubakkana, eða plægðu þá sum-
staðar, sem var enn betra, gerðu smábraut-
ir, yfir flóa og mýrarsund og óku svo heim
til sín 4—5 hestburðum með einum hesti..
Afleið- Stórvægilegar framfarir hafa
iugar. haldið innreið sína í Suðurland
aftir nýu vegunum. I stað gömlu, hriðleku
torfbæanna og beru heygarðana má nú Iíta
þar óteljandi, — — — „bygðarbýlin smáu,
dreifð yfir blómguð tún og grænar grundir11,
nú eru þar reisuleg bæaþorp, timbur-
hús járni varin bæði fyrir menn, hey og
fénað, vel séð fyrir birtu og Iofti. Túnin
girt með gaddavír, sumstaðar .engi og bit-
hqgi líka. Einn bóndi kvaðst haf eytt 4000
kr. i girðingar og sat þó á lítilli jörð uppi
við afréttina. Að sama skapi eru breyt-
ingar innanhúss til batnaðar. Bæirnireru
rúmmeiri, meira sundurskiftir, karlar og
konur vandalaus þurfa sjaldan að búa í
sama herbergi. Betri áhöld koma við vinnu
bæði innanbæjar og utan; sumstaðar, hjá
afnameiri mönnum, er nú húsbúnaður engu
iakari en gerist í borgum í stórlöndúnum.
Suður- Ef einhver er vondaufur um:
land nú. framtíð íslands, ef hann efast
um að landið sé að rétta við, eða geti rétt
við, frá því að vera orðtak og viðvörun
annara þjóða, þá ætti sá maður að fara
um Suðurland nú, athuga hvernig þar
var ástatt fyrir 20—30 árum, og hvað þar
hefir gerst síðan, sjá vegina, brýrnar, bæ-
iiia, peningshúsin, jarðabæturnar mjólkur-
búin o. m. fk, sem framfarahugur og at-
orka manna hefir skapað. Slíkt eí hress-
andi, og engan hygg eg muni fara aftur
úr þeirri för, algerlega kvíðandi um fram-
tið Iandsins, því að þar er dæmið deginum
ljósara, að einu héraði hefir fleygt meira
fi-am á 20 árunum siðustu í verklegri menn-
ingu en á þúsund árunum þar næst á
undan. Og lífæðin i þessari endurreisn
eru nýu vegirnir. J.
Hitt og þetta.
Uppeldl í Ameríku.
Mæður í Ameríku, hvort sem þær eru
hátt eða lágt settar, reyna að láta börnin
jijóta þeirra gæða, sem þeim sjálfum féllu
^kki í skaut; þær reyna að líkja eins lítið
ög hægt er eftir heimilum mæðra sinna.
Þær vilja að börnin fái það sem þær þráðu
en fengu ekki, eða það sem þær halda að
sé dýrmætari eign en nokkkuð annað sem
þeim hlotnaðist. Þær vilja ala börnin upp
eftir því sem best sé gert nú á dögum,
en ekki eftir því sem var. (Outlook).
Andvirði Skinfaxa.
má senda í frímerkjum, þar sem ekki
er nema um eina krónu að ræða eða svo
en varlegra er að senda ekki stórar fjár-
hæðir í ótrygðum bréfum.
Yeitið eftirtekt
afgreiðslumannaskiftunum, að Bjarni Þ.
Magnússon er þar tekinn við.
"‘i — - - - ' 1 . f~"........*
j .......
Félagsprentsmiájanj ■i'7