Skinfaxi - 01.07.1914, Síða 1

7. BLAÐ REYKJAVÍK, JÚLÍ 1914. V. ÁR

Stjórnarbreytingin.
Nú í sumar eiga þingskörungar okkar
enn einu sinni að gera verk, sem þeim
mun allgeðfelt, og sem þeir hafa tals-
verða œfingu við. Þeir eiga að fást við
yfirgripsmikla stjórnarskrárbreytingu og
þeir eiga að dubba nýjan ráðherra.
Landsstjórn En við ungmennafélagar
ogr sambauds- höfum líka okkar þing og
stjórn. okkar stjórn. Og eins og
gömlu og reyndu mennirnir skiftum við
um stjórn og lög, eins oft og við getum.
Þingið okkar er nýbúið að ljúka störfum
sínum, og kemur ekki saman aftur fyr
en eftir þrjú ár. Alt gekk eins og von
er til og vera ber í þessu landi. Gamla
stjórnarskráin var tekin til umræðu og
henni breytt. Gamla stjórnin fór frá, og
önnur ný var valin. Og til að gera lík-
inguna enn fullkomnari við stjórnarhætti
þá, sem hér munu brátt komast á, þá höf-
um við fjölgað „ráðherrum“, fengið þrjá
í staðinn fyrir einn.
En þá kemur ýmislegt, sem ólíkt var
á okkar þingi og Alþingi. Hjá okkur var
„stjórnarskráarbreytingin“ ekkert verulegt
bitbein, ekki kosninga-agn, sem mátti nota
eða íleygja eftir vild. Það var alvarleg
tilraun til að bæta og fullkomna sambands-
lögin, lil að létta fyrir útbreiðslu og sannar-
legu gagni félagsskaparins
Meira Og um gamla leiðtogann voru
samlyndi nienn miklu meira samdóma, en
gerist í hinu þinginu, þegar verið er að
breyta um. Á okkar þingi voru allir þakk-
látir fráfarandi sambandsstjóra fyrir það,
hve vel og óeigingjarnt hann hafði unnið
allan sinn valdatíma. Hann gat því mið-
ur ekki verið í sambandsstjórn lengur.
Hann er nú alfluttur úr höfuðstaðnum
austur að Holti undir Eyjafjöllum. Þar
byrja nú búskap i vor einhverir áhuga-
sömustu og atorkumestu ungmennafélagar
sem til eru, fyrv. sambandsstjóri, Guðbrand-
ur Magnússon og sr. Jakob Ó. Lárusson.
Fylgja þeim þangað óskir um heill og ham-
ingju, flestra ef ekki allra, sem þá þekkja.
I nýju stjórninni sitja reyndir og mætir
menn, en þeir eiga erfitt og vandasamt
starf fyrir höndum, það að blása anda
lífsins í bein hinna nýju sambandslaga,
gera að raunveruleika þá hugsjón, að ung-
mennafélögin blómgist sem best, þar sem
þau nú eru komin, og að þau útbreiðist,
uns þau verða starfandi í hverri sveit, og
hverju kauptúni landsins.
Eríitt En það er ekki nóg, að þau út-
verkefui. breiðist og og starfi. Þau verða,
ef blessun á að þeim að verða, að starfa
að því sem gott er og gagnlegt. Þau eiga
að búa ungu kynslóðina undir að berjast
með drengskap og atorku í þessu harða,
en yndislega landi. Og þau eiga ekki að
vera dans- eða drykkjufélög.
Nú stendur svo á, að U. M. F. hafa náð
verulegri útbreiðslu í sumum sýslum, eru
þar í hverju bygðarlagi, hafa gert þar
mikið til gagns og gleði, hafa mjög mörg
þeirra bygt sér samkomuhús, komið upp
gróðurreitum og sundstöðvum, látið halda