Skinfaxi - 01.09.1915, Blaðsíða 6

102
SKINFAXl
eins og bestu skemtibók. Verður unga
íólkið - - einkum í sveitunum — ekki hvatt
um of til að lesa þessa bók í kjölinn, jjví,
„MeS nýrri sjón yfir hauSur og haf
sá horfir, sem blómin skilur“.
(E. B.: í Slútnesi).
Höfundurinn skiftir bók sinni í 16. kafla,
og er 15. kaflinn, um skipulag jurtaríkis-
ins, veigamestur. En maSur getur ekki
notiS hans aS fullu, nema Flóra Islands
sé viS hendina. — Sægur af nýjum orS-
um er í bókinni, og flest góS; svo sem
„smásæjar“ verur o. m. fl. En nafn bók-
arinnar fellur mér ekki viS; mér finst
„planta“ vera á íslensku s. s. ung jurt,
og aS „jurtir“ sé þaS orS sem best svar-
ar til nafnsins. Þá kann eg líka illa viS
„sellu“ (= frumlu) og kím (= frjó, kím-
blöS = frjóblöS o. s. frv.).
Skollafótur (bls. 141) er kallaSur góu-
beitill á SuSurlandi, og svo er hann nefnd-
ur í Landnámu (S. Kr., bls. 162).
Annars tel eg mig ekki færan til aS-
finninga viS höf., en leyfi mér aS þakka
honum sem best fyrir bókina.
— Eg mintist áSan á „Flóru íslands“.
— Hverju sætir það, að hún er ekki gefin
út í annað sinn ? Hún er þó nauðsynleg
hverjum þeim, sem vill kynnast gróðrar-
ríki íslands til hlítar, og eg trúi ekki öðru
en að ný útgáfa seldist vel. Bókin er ger-
sainlega ófáanleg, og verður vöntun henn-
ar þvi tilfmnanlegri, sem fleiri þurfa aS
nota hana. En þeim fer nú óðum fjölg-
andi með hverju ári, sem leggja stund á
grasafræði og vilja fræðast um íslenskt
gróðrarfar.
Siyurður Vigfús'ion.
Jón H. Þorbergsson: Frá
SJcotlandi. Reykjavík. Útgefandi
Fjallkonuútgáfan 1915. Verð kr.
1,50.
I bækling þessum lýsir höf. ferS sinni
til Shetlands og Skotlandseyja og dvöl
sinni þar sumariS 1914. Skýrir hann síð-
an frá búnaðarháttum Skota og kynbóta-
tilraunum þeirra á búpeningi, og hvaða
árangur þær hafa borið. Standa Skotar
framarlega í þeirri grein, enda hafa þeir
lagt mikið fé til þeirra tilrauna. Síðan
lýsir hann landssýningu á búpeningi sem
haldin var þar meðan hann dvaldi þar,
og ennfremur ýmsum búnaðarfélagsskap,
sem mikið er af meðal Skota. Álítur höf.
að við íslendingar gætum lært margt af
búnaðarháttum þeirra, og er eg honum
sammála um það, og vil eg hvetja sem
flesta að eignast ritið og kynna sér það
sem best, og mun enginn iðrast þess. I
kverinu eru 12 myndir af ýmsum búpen-
ingi. J. F.
Goðafoss á Skagaströnd.
Þriðjudaginn 6. júlí 1915 lagði eimskip-
ið Goðafoss fyrsta sinni leið sína inn á
Húnaflóa, í kyrru veðri en fremur dimmu
fyrir þolu sakir.
Margir Skagstrendingar lögðu á liesta
sína og riðu í kaupstaðinn til að sjá og
skoða skipið, og láta allir mikið vel af því
og skipsmönnum.
Þetta eru engin látalæti í fólkinu. ÞaS
voru hlýrri og helgari tilfinningar, er bærð-
ust í hjörtum vorum þennan dag, er vér
litum eimdrekann okkar synda inn fjörð-
inn, en þegar önnur verslunarskip koma
á hafnir vorar, og þykir það þó jafnan
góð sýn. Og með þakklæti minnumst vér
þeirra skipstjóra er kappkostað hafa að
komast inn á hafnir vorar með nauðsynj-
ar til okkar; oft gegnum hafís og storm-
bólgnar öldur.
Eg get þó ekki gleymt því, að eg hefi
þráfalt orðið var við ruddaskap og ógreið-
vikni danskra skipstjóra og skipverja, og
með því meiri gremju hefi eg séð Islend-
inga yfirleitt gera sér það að góðu.
Nú verður samvinnan við islenska menn