Skinfaxi - 01.09.1915, Blaðsíða 7

SKINFAXI
103
SKINFAXI.
Mánaðarrit U. M. F. í.
Terö: 2 krónur.
Ritstjóri: Jónas Jónsson, Skólavörðustíg 35.
Sími 418.
Af'greiðslumaður: Egill Guttormsson.
Skólavörðustig 16. Sími 144.
á íslenskum skipum, og vér efumst ekki
um mikil umskifti til stórra bóta.
* * *
, *
íslendingar hafa nú eignast verslunar-
flota þó enn sé hann ekki nema 2 skip.
Óneitanlega er það eitthvert þýðingarmesta
sporið, er vér höfum stigið í sjálfstæðis-
áttina; en það er að þakka góðum sam-
tökum að skipin eru nú komin upp og
tekin til starfa, og sjáum vér þar eins
greinilega hvað góður vilji getur gert þarft
og gott að verkum, einsog rifrildi og sund-
urlyndi valda- og peninga-gráðugra stjórn-
málamanna getur lamað framsókn vora
og dregið kjark og vit úr þjóðinni.
Allir góðir drengir verða að skilja hversu
áríðandi er að samúðin með flotanum okk-
ar haldist vakandi og að útlend ásælni
verði honum ekki að bráð. Ungmennafé-
Iögin fá hér nýtt verkefni til að beina á-
huga sinum að. Þau þurfa öll að gerast
liluthafar í Eimskipafélaginu. Hluta-
fjársöfnunin verður að halda áfram og
og hvert heimili verður að kaupa að minsta
kosti einn hlut (25 kr.) og efna heimilin
helst árlega. Þannig geta skipin smám-
saman fjölgað og verslun og flutningar
orðið í vorum höndum.
Við hátíðleg tækifæri tiðkast að tala
fyrir minnum. Framvegis verður okkur
einna ljúfast að minnast Eimskipafélags
íslands um leið og vér árnum ættjörðinni
allra heilla, með falslausrí ást og vona-
þrungnum tilfinningum.
Hamingjan fylgi flotanum okkar og gefi
honum gnægðir góðra hluta.
Valdimar Benidiktsson
frá Syðri-Ey.
Eining norrænna þjóða.
Andleg eining og bróðurleg samvinna er
kjörorð stúdentasambandsins norræna, sem
hélt fyrsta ársfund sinn á Eiðsvelli í Nor-
egi í sumar. Stefnuskrá sambandsins er
að búa ungu kynslóðina — fyrst um sinn
einkum mentamennina, — undir það, að
koma á samvinnu meðal allra Norður-
landaþjóðanna, á þeim grundvelli er trygg-
astur reynist til frambúðar. Sambandið
gerir sér því einkum far um, að synda
fyrir þau sker, sem sameiningartilraunir
Norðurlanda hafa strandað á um liðnar
aldir. Innan sambandsins hefir hver þjóð
sína deild, sem starfar inn á við, að þvrr
að vekja athygii manna á menningarstefn-
um frændþjóðanna og fræða um þjóðar-
einkenni þeirra, skapferli og lifnaðarháttu.
Aðalstjórn sambandsins, sem skipuð er 3
mönnum frá hverri þjóð, heldur uppi
samvinnu meðal þjóðdeildanna, og á hverju
sumri er haldin allslierjarsamkoma. Sem
sýnishorn af mótum þessum, ætla eg að
lýsa í fám orðum því síðasta, er háð var
í Noregi í sumar.
Boðsbréf höfðu verið send út til stúdenta
i Noregi, Svíþjóð, Finnlandi, Islandi og
Danmörku. Þann 14. júlí tóku menn svo
að streyma úr öllum áttum, að lýðháskól-
anum á Eiðsvelli, og að morgni þess 15.
var mótið sett. Fánar dregnir á stöng,
með hátíðlegri viðhöfn og þá sungnir þjóð-
söngvar allra þjóðanna. Undir borðum
voru síðan haldnar ræður, ein frá hverri
þjóð. Mótið stóð siðan i 5 daga. Margir
fyrirlestrar voru fluttir um ýmislegt, er of-
arlega eru á dagskrá hjá hverri þjóð fyrir
sig, Meðal fyrirlesara voru tveir Islend-
ingar. Auk þess voru sýndar skugga-
myndir frá Islandi, sem Hulda Garborg
átti í fórum sínum, frá því hún var hér á
ferð. Þá tók og aðalfundur sambandsins
allangan tíma, en tímanum, sem afgangs
var, vörðu menn til þess að kynnast hver