Skinfaxi - 01.11.1915, Page 3
SKINFAXI
123
|>eir þjóðinni, sem elur, þá nokkurt gagn
nieð vinnu sinni, og eiga viðunanlega
■daga sjálfir. Þá vantar ekkert netna frelsi
og því eru ]>eir sviftir, ekki af löngun til
.að kvelja þá, lieldnr til að firra þjóðfé-
lagið vandiæðum.
Áhugamálin.
I heimi þessum er stór flokkkur manna
■sem á engin áhngamál. Þeim er sama
um alt, nema munn og maga og líðan
þeirra á liðandi stund. Það eru ,.mínus“
stærðir í höfðatölu þjóðanna, ekki menn,
rema að nafninu til.
Annar tlokkur manna á málefni, sem
þeim er ekki sama um, en þeir hugsa
lítið um þau, gera sér ekki ljósa grein
fyrir gildi þeirra. og gera þeim ekki gagn
nema þeir séu knúðir til þess af ytri á-
stæðum. Þessir menn eru aldrei nema
brot af því sem þeir gætu verið. Eins-
konar núll, sem eitthvað verður að setja
framan við, til þess að gefa þeim gildi.
I þriðja flokknum eru menn, sem eiga
áhugamál, sem þeir unna og vinna fyrir.
Mál sem eru sjálfum þeim, þjóðfélaginu
sem þeir lifa 1, eða öllu mannkyninu til
velferðar. Það eru hugsjónamenn og
hrautryðjendur þjóðanna, þeim mun stærri
sem þeir eru meiri gáfum gæddir, vinna
fyrir stærri og göfugri rnálum og verður
meira ágengt.
Af hverjum þessara flokka eiga Islend-
ingar mest? Af hverjum eiga ungmenna-
télögin mest? — Best að hver stingi hend-
inni i sinn eiginn barm. Skinfaxi er merkis-
heri ungmennafélagsskaparins og ef hann
hefir fjöldann á bak við sig, þá er vel á
haldið.
Skinfaxi hefir jafnan haft á dagskrá
þýðingarmestu mál íslendinga, þeirra er
Jandið byggja og þjóðinni unna, og þau
mál hefir hann flutt með afli lifandi sann-
færingar og bjártsýni á framtið þjóðarinn-
ar, hvortveggja bygt á raunverulegum
hæfileikum og eðlisfari hennar og á hinum
nothætu öflum og náttúrugæðum] lands-
ins.
í júníhefti Skinfaxa (hvítu kolin) er
minst á einn af þessum möguleikum til
framfara. Það er vatnsaflið i landinu. Sá
tekjuliður í framtíðinni sem aldrei verður
áætlaður of hátt. Og þess verður eflaust
skemra að bíða en margur hyggur, að
allar sveitir og þorp landsiris verði hituð
og lýst með rafmagni, sem þá að sjálf-
sögðu yrði líka notað til allskonar vinnu.
Það er einn aðalkostur rafmagnsins að
því má breyta á ótal vegu, láta það gjöra
svo að segja alt hugsanlegt.
Meðal annars hefir með ýmsu móti verið
reynt að láta það hjálpa jurtagróðri og
siðustu tilraunirnar hafa tekist vel. Sjálfur
hefi ég gert nokkrar tilraunir á ýmsum
tegundum með góðum árangri. Það virðist
því mega ætla bæði af þessu og öðru sem
nýustu rannsóknir hafa leitt í ljós, að raf-
magnið muni einmitt verða bændunum
þarfasti þjónninn, þegar fram líða stundir.
Eg hefi sett þetta fram hér til árétt-
ingar því sem höfundur fyrnefndrar grein-
ar segir í niðurlagi hennar. Hann segir
mikið eri satt eitt og stefnan er rétt.
Sannmentun fólksins er fyrsta málið. 011
hin koma á eftir.
Winnipeg, í sepleinbermánuði 19l5.
Eiríkur Hjartarson.
Heima og erlendis.
Ellitryeging.
Þingið i sumar fól landstjórninni að
láta rannsaka meðalaldur íslendinga, svo
að byggja mætti tryggingarlöggjöf á þeim
skýrslum. Stjórnin hefir falið dr. Ólafi
Daníelssyni að gera þetta verk, enda var