Skinfaxi - 01.11.1915, Page 5

SKINFAXI
125
VorLug-ur og hausthugur.
Það er í frásögur fœrt um einn sónia-
mann í þinginu, að hann er mjög mótfall-
inn því að láta ungmennafélögin hafa fé
handa milli. Er þó öllum kunnugt, sem
rétt vilja á líta, að ungmennafélögin hafa
gert stórgagn hvarvetna þar sem þau
starfa. En fyrir 30 árum var þessi sami
maðurforsprakki einskonar ungmennafélags-
hreyfmgar, sem þá kulnaði út, því jarð-
vegurinn var ekki undirbúinn. C)g það er
meir en undarlegt að árin skuli hafa svona
gagngerða breytingu á hugarfarið, því að
eðlilegra hefði verið, að gamall ungmenna-
félagi gleddist yfir að sjá kynslóðina, er
gekk í spor hans, koma í framkvœnid
nokkru af því, sem hann vildi gera en
gat ekki komið í verk. Áður en langt
um líður hlýtur svo að fara, að ýmsir
Mgamlir“ ungmennafélagar verði áhrifa-
miklir menn í landinu, og þá mun æskan
hiklaust gera þá kröfu til þeirra, að þeir
muni vordagahugsjónirnar, jafnvel þegar
íarið er að hausta.
Eun um þeg'nskylduuH.
í einu vikublaðinu kveður æ við í þeim
tón, að ekki dugi að tala um þegnskylduna
alment, heldur verði meðmælendur hennar
að koma fram með nákvæmar áætlanir.
Þetta er ein hin mesta fjarstæða. Málið
er enn á þvi stigi, að menn fylgja hug-
myndinni eða fjandskapast við hana, ait
eftir því, hvort menn tíma að gefa ættjörð-
inni þrjá mánuði af æfinni eða ekki. Allir
vita þann skildaga, að þeir verða að gefa
þennan tíma, ef þegnskyldan er lögleidd
Hitt er aukaatriði, hvort menn vinna að
vegum, áveitum, varnargörðum o. s. frv.
Atkvæðagreiðslan sem fram fer í haust
verður um tímafórnina en annað ekki
Ef meirihluti manna vill þegnskyldu, þá
verða einhver ráð að finna viðunanlegt
skipulag.
Þjóðgarðuriun.
Ekki mega ungmennafélögin gleyma þeirri
hugmynd. Þjóðgarðinn þurfum við að fá
og engir eru líklegir til að beitast fyjir
málinu, ef við látum það niður falla. Þing-
vellir og bæirnir þar í kring eru þjóðar-
eign, sem betur fer. Þar er búið á þrem
jörðum á þann átt, sem skaðlegt er fyrir
staðinn. Ekkert engi er á neinni þessari
jörð, en útbeit ágæt með því að beita í
skóginn og hraunið. En þessi beit eyðir
gj-óði-inum æ því meir sem tímar llða.
Þessar jarðir þarf að friða. Það má ekki
láta sauðfé eyðileggja staðinn. Með betri
rækt má græða út þrjúþúsund býli í öðr-
um sveitum fyrir þessi þj-jú. Og fjárhags-
lega er gróði fyrir landið að láta þjóð-
garðinn taka við jörðunum i Þingvalla-
hrauni. Eftirgjaldið af þeim öllum mun
varla fara fram úr 300 kr. á ári. Ef Iand-
ið væri girt fyrir 10,000 kr., og snyrti-
legt gistihús reist fyrir 20,000 og 300 kr.
landskuld ætluð fyrir jarðirnar, þá væri samt
leikur fyrir landið að græða á fyrirtækinu,
ENSKUBÁLKUR.
Elegy.
Full many a gem, of purest ray serene,
The dark unfathomed caves of ocean bear,
Full many a ílower is born to blush
unseen,
And waste its sweetness on the desert air.
Thomas Gray.
Kirkjureiturinn (brot).
Svo fjölmörg perlan, hrein sem geislans
glit,
var grafin djúpt í hafsins leyndardóm,
svo fjölmargt blómið átti ilmi og lit
á öræfin að sóa, dauð og tóm.
Einar Benediktsson pýddi.