Skinfaxi - 01.03.1917, Blaðsíða 5

SKINFAXI
21
þjóbfélagsins og láta sér skiljast, að það
er andlegi þroskinn, sem mest ríður á og
að hann eykst með betra uppeldi, betri
heimildum, skólum og félagslífi. Hann
mundi reyna að lækna siðgæðislegu veil-
urnar með þjóðinni, glæða ljósið, sem á
að vera ljós, en er myrkur, efla andlegt
sjálfstæði landsins og sannarlegt frelsi,
tryggja menn gegn andlegri elli og and-
legum hordauða, ef unt er, fjölga fögrnm,
síungum sálum undir silfurhærum.
Jön Kjartansson
íslensk náttúrufræði
00
Eggert Ólafsson.
1 Niðurl.
Upphaílega var svo tilætlast að Náttúru-
fræðisfélagið gæfi út vísindalegar ritgerðir
um íslenska náttúrufræði, en sökum fjár-
skorts, hefir það lítið sem ekkert getað
gert í þá átt. Er það mjög bagalegt.
Flestir sem eitlhvað hafa ritað í þeim
greinum, hafa því nær eingöngu orðið að
rita það á dönsku eða öðrum erlendum
tungumálum, og birta ]>að á víð og dreif
í erlendum timaritum. En það er stór-
skaði fyrir islenska tungu og íslenskar bók-
mentir, auk þess sem það er til mikils
baga fyrir náttúrufræðinga vora að það
sem fyrirrennarar þeirra rita um íslenska
náltúrufræði, skuli vera þannig dreift í
hin og þessi erlend tímarit án þess að
það helsta geti orðið birt í einni heild hér
heima.
Nú eru bráðum (1926) liðin 200 ár frá
fæðingu Eggerts Olafssonar. Þjóðin befir
einróma talið hann meðal sinna ágætustu
manna, mun því óhætt mega treysta )>ví,
að það sé samhuga ósk allra Islendinga,
að hans verði sómasamlega minst á 200
ára aímæli hans,
En þó að Eggert Ólafsson hafi starfað
allmikið 1 ýmsum greinum og orft djörf-
ung og dygðir í þjóðina, hefir hann þó í
engu afkastað eins miklu og i íslenskri
nátlúrufræði. Var hún hans ljúfasta við-
fangsefni og aðalstarf hans, enda varð
hann þar sannur brautryðjandi.
Fyrir þessar sakir hefir „Hið íslenska
náttúrufræðisfélag“ séð sér skylt, að gang-
ast fyrir því, að Eggerts yrði sérstaklega
minst sem náttúrufræðings á 200aðasta
afmælisdegi hans.
Á aðalfundi félagsins 5. febrúar var
því haldið fram:
1. Að það væri vel við eigandi að Al-
þingi og stjórn landsins mintust Eggerts
með því að taka við náttúrugripasafninu
á 200 ára afmæli hans.
2. Að þjóðin sjálf gæti best heiðrað
minningu Eggerts, með því að skjóta sam*
an fé í sjóð til minningar um hann, er
hefði það markmið að efla íslenska pátt-
úrufræði með því að gefa út vísindalegar
ritgerðir um náttúrufræðisleg efni, islensk,
og styðja að rannsóknum á landinu í þeim
greinum. Var talið æskilegt að sjóðurinn
gæti verið orðinn svo öflugur á 200 ára
afmæli Eggerts að þá mætti hefja starf-
semi í þessa átt fyrir vextina af honum,
með því að gefa út myndarlegt minningar-
rit um hið mikla starf Eggerls sem nátt-
úrufræðings.
En með því að þetta þarf allmikinn
undirbúning, þótti fundinum ekki rétt að
fresla þessu máli lengur, og var því sam-
þykt að Náttúrufræðisfélagið tæki þegar í
stað að sér forgöngu þessa máls, og var
kosin nefnd manna til þess að undirbúa
það og standa fyrir fjársöfnun til slíks
sjóðs á næstu árum.
Vér undirritaðir, sem kosnir vorum í
nefnd jiessa, treystum því að minning
]>essa ágæta merkismanns sé mönnum svo
kær, að þeir bregðist vel við þessu máli,
og leyfum vér oss að beina þeirri áskor-
un til landsmanna, að slyðja þetta mál