Skinfaxi - 01.02.1918, Blaðsíða 7

SKINFAXI
15
mennafélaga, ]>ví aS þau vilja efla and-
legan þroska þjóöarinnar, og sú er sann-
færing min, aS þar sé þessi leiö beinust og
öruggust. Þau vilja og hreinsa og vernda
móöunnálib, en hverju fá þau þar áorkaö,
meö ööru móti en því, sem hér er um
rætt? Alls engu.
Eg skora því á sambandsstjórn og öll
ungmennafélög, aö athuga mál þessi vel,
og ræða þau, svo aö sem fyrst komi til
þeirra framkvæmda, sem æskilegar þykja.
Þaö keniur mér ekki á óvart, þótt til-
lögur mínar mæti mótspyrnu nokkurri,
eöa veröi jafnvel drepnar, þvi a'8 margir
virðast hræddir viö allar framkvæmdir. En
hvað hefir orðiö ungmennafélögunum aö
bana, þeim sem dáin eru? Deyfö og fram-
kvæmdaleysi, en aldrei starfsþreyta. Svo
mun og sambandinu veröa, sé þaö ekki
ófeigt, eins og eg vona.
Ungmennafélagar! Athugiö þessar til-
lögur mínar, en drepiö þær ekki meö þögn-
inni. Falli þær fyrir rökstuddum andmæl-
um, mun eg sætta mig viö þaö, þó erfitt sé.
Oddfinnur.
•>
Bókafregn
Freyjukettir og Freyjufár. Reykjavík
l9l7-
Bækligur þessi er, eins og margt fleira,
frá sama höf. ljóst og skemtilega ritaður.
Fjallar um samræöissjúkdómana. Aukna
íræöslu um þá hyggja margir til bóta,
en ekki vildi eg fá hana börnum i hendur.
En skýrslur lækna eru talandi vottur um
mikla útbreiðslu „fárs“ þessa, meöan sam-
göngur vorar voru sæmilega greiðar við
umheiminn.Má aljjýöavera þakklát þessum
höfundi fyrir það, hversu hann lætur sér
ant um að auka þekkingtt hennar á heil-
brigðismálum. Bókmentir þjóðariiinar eru
alt of fátækar af alþýölegum fræöiritum,
og væri vel, ef fleiri læröir menn vildu
leggjast á sveif meö Steingrimi, aö bæta
úr þessum skorti. Bæklingttr þessi er hinn
4. i rööinni af alþýöufyrirlestrum, sem
Guöm. Gamalíelsson hefir gefiö út. Ættu
slík smárit aö hafa fasta áskrifendur og
koma út einu sinni i mánuöi eða oftar og
vera sem ódýrust. Nóg eru efnin, verkleg,
heilsufræðisleg og félagsleg. Höf. tileink-
ar Ungmennafélögttnum erindiö og má því
vel finnast staður, þvi aö þeim er ætlaö aö
standa á verði gegn þeim „læpuskaps“-
ódygðum, er hann gerir að umræðuefni.
Schiller: Ljóð. Dr. Alexander Jóhannesson
bjó undir prentun. Guöm. Gamalielsson
gaf út. Rvík 1917.
í kveri þessu, sem er 10 arkir aö stærö,
er safnaö i eitt flestum þýöingum nokk-
urra íslendinga á ljóöum eftir þýska stór-
skáldið Schiller. Eru flest þeirra áöur kunn,
en ánægjulegt aö fá þau i einu safni. Sum
ágæt kvæði Schillers eru þarna, t. d. „Kaf-
arinn“ og „Klukkuhljóð“. Mun „Kafarinn"
hér vera með vinsælustu kvæðum erlendum.
Ljóð þessi eru í sama broti og „Manfred",
sem Guðm. Gamalíelsson gaf út i fyrra.
Er það ætlun hans að halda þannig fram
útgáfu á þýddum ljóðum eftir erlenda snill-
inga. En ljóðaskyn þjóðarinnar og þroska
má nokkuð sjá af því, hvernig hún tekur
slíkum úrvalsbókunt.
J. K.
Félagsmál.
Guðmundur Hjaltason
fór eins og til var ætlast af stað í byrjun
febrúar í fyrirlestraferð ttm Skaftafells-
sýslur. Byrjar hann fyrirlestra sína í Mýr-
dalnum og heldur alla leið austur í Horna-
fjörð. Mttntt allir óska honum góðrar
ferðar.