Skinfaxi - 01.10.1922, Blaðsíða 8

8o
SKINFAXI
að aíia sér, á ótal sviðum. Nú á dögúm
viðurkenna ílestir, að því víðtækari sem
ræktunin er, ]>ví tryggari framfarir og
hoilari menning jfestir rætur lrjá þjóðinrii.
Sundrung og flokkadrættir hafa löngum
þrifist vel hjá oss íslendingum. Nábúakritur,
hreppapólitík og landspóiitík hefir að jafn-
aði komið af stað illindum. Ogætilegt orð,
talað eða ritað, hefir stundum verið nóg
til þess, að sundra friðinum og hleypa öllu
samkomulagi í bál og brand. Það er síður
en svo að ]>etta hatt hjálpað til að rækta
landið og halda nátturugæðunum við, heldur
hvert á móti. Það sem framar öllu öðru
orkar því, að endurreisa jurtagróðurinn á
landinu, og halda dýralíttnu við, er félags-
skapur, samtök og sámvinna.
-----o-----
Fyrirlestrastarf. Stefán Jónsson skóia-
stjóri í Stykkishólmi ferðaðist í haust um
Snæfellsnes- og Hnappadalssýslu og hélt
þar fyrirlestra lijá ungmennafélögunum.
Hann sendi Sambandsstjóminni skýrslu um
ferð sína. Ber lmn það með sér að mikill
áhugi er hjá æskulýðnum þar vestra, á
ungmennafélagsmálum. Meðal annars segir
hann þetta um U. M. F. Eldborg:
„Fólagatála um 40. Félagslíf líflegt.
Fundir reglulégir og haldið úti rituðu blaði.
I sumar liafa félagsmenn hjálpað tveiniur
fáliðuðum bændum til við slátt og rakstur
í eftirvinnu, á laugardagskvöldum, og út-
vegað ])eim þriðja kaupamann í viku á fé-
lagsins kostnað. Einnig hefir félagið —
með styrk úr sýslusjóði, haldið uppi sund-
kenslu, og sömuleiðis haft giímuæfingar.
Var kept í hvorutveggju á leikmóti í sum-
ar 23. júií. Fyriiiestrar hafa verið lialdnir
af félagsmönnum“.
Það má segja um ungmennafélag þetta,
að hjá því fari saman bæði drenglyndi og
dugnaður. Og heill sé félaginu fyrir fyrir-
mynd þá er það liettr með störfum sínum
gefið öðrum til eftirbreytnis.
Hjálparstarfsemi þess — og margra ann-
ara IT. M. F. — er sýnishorn af því, hvað
góður félagsskapur getur áorkað, þar sem
viljaþrek og starfskraftar sameinast í eitt,
og stefna að göfugu takmarki.
Vér höfum engin dæmí til þess, áður en
ungmennafélögin komu til sögunnar í sveit-
unum, að karlar og konur hafi safnast
saman hjá elnhverjum íátækum einyrkja,
á laugardagskvöldum, eftir erttða, og oft
mæðusama, vikuvinnu, að sumriuu, til þess
að starfa hjá lionum endurgjaldslaust að
heyvinnu, í því slcyni að bjarga skepnum
hans undan hnífnum að haustinu eða hor-
dauða að vorinu. En dæmi voru tit þess
liér áður fyr, og þau eigi all fá,að sumir
ungu mennirnir, sem lokið höfðu vikuverk-
inu, riðu út á laugardagskvöldum með flösk-
una upp á vasann, og komu ekki heim
fyr en á sunnudagskvöldin ölóðir og viti
sínu fjær.
Þessi breyting, sem nú er orðin á hugs-
unarhætti manna, má segja að aðallega sé
að þakka ungmennafélagsskapnum.
Fyrverandi landsstjórn lagði það til á
síðasta þingi að styrkurinn til ungmenna-
félaganna yrði lækkaður að mun. Og á
sama þingi var samþykt að veita áfenginu
aftur inn í landið, eftir tillögum sömu stjórn-
ar. Þetta gaf ungmennafélögunum óbeinlínis
bendingu um að þau skyldu hafa hægt um
sig, því nú yrðu „fyliiríisreiðtúramir11 teknir
upp aftur út um sveitir landsins.
Þó að aðrir ljái sig til þess að sá út íll-
gresinu má vænta þess að ungmennafélög-
in reyni, hér eftir sem lringað til, að uppræta
það. G. I).
Ungmennafélagar! Skinfaxi er blaðið
yklcar. Borgið hann og útvegið honum skil-
vísa kaupendur. Blaðið liettr -engar aug-
lýsingatekjur eins og mörg önnur blöð,
tilvera þess er því bundin við skilvísa
borgun áskrifendanna.
Prentsmiöjan Acta.