Skinfaxi - 01.02.1930, Qupperneq 16

40
SKINFAXI
Þrastaskógur.
Allir ungmennafélagar á Islandi
liafa liejTt Þrastaskógar getið að
nokkru. Flestir vita þeir, livar lion-
um er í svcit komið, og að hann er
eini blettur á landinu, sem er óskift
eign þeirra allra.
Tryggvi Gunnarsson bar mikið
traust til ungmennafélaga; það
sýndi liann, er hann gaf oss reitinn. Og vér meguin
einkis láta ófreistað, til þess að bregðast ekki trausti
slíks dánumanns.
Þrastaskógur liefir verið lengi i eign ungmenna-
fólaga. Mætlum vér ekki vona, að árið 1930 auðnist
oss að sjá verulegar vaxtaliræringar i skóginum sjálf-
um, og félagslegum þroslca þeirra ungmenna, er eiga
hann.
í fyrstu liafa menn, er hlut haí'a átl að máli, von-
azt eftir, að nóg væri að gert, ef skógarleifar þær,
sem reitinn klæddu, væru friðaðar fyrir ágangi
manna og dýra. Þá mundi gróðurinn sigra, og upp
vaxa fagur hirkiskógur, slíkur sem á Vöglum eða á
Hallormsstað. En nú höfum vjer beðið nógu lengi til
að öðlast þau rök, er vér þörfnumst, til að sjá, að
hér þarf meira að gcra en að friða og vernda.
Hér skal eg leyfa mér að víkja að hinu helzta, er
U. M. F. þurfa að gera fyrir reitinn, og á hvern hátt
þau verk skulu framkvæmd.
Eftir að allt landið licfir verið girt rambyggilega,
verður að land- og hallamæla svæðið, og gera af
þvi góðan uppdrátt.
Þar verður að áætla, hvar vegir skulu liggja um
skóginn, hvar græðireitur skógarins skal vera og hvar
leikvelli skal ætlað rúm í skóginum.