Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1945, Blaðsíða 3

Henry Hálfdansson:
Fleetwood og
íslenzku fiskimennirnir
Tvisvar í tveimur heimsstyrjöldum, hafa ís-
lenzku fiskiskipin gert Fleetwood að höfuð-
bækistöð við sölu á afla sínum erlendis. í bæði
skiftin hafa íslenzku fiskimennirnir fært borg-
arbúum rífandi atvinnu ásamt kærkomnum
matvælum og sjálfum sér og þjoð sinni aro af
þeim viðskiptum.
Nú, þegar hinni síðari heimsstyrjöld er lokið,
hvað tekur þá við fyrir íslenzka fiskiflotann,
með öllum þeim lífsvenjubreytingum, sem
stríðslokin hljóta að liafa í för með sér? Munu
íslenzku fiskiskipin aftur snúa baki við Fleet-
wood eins og þau gerðu eftir fyrri heimsstyrj-
öld og munu þau halda sér eingöngu að austur-
ströndinni eins og þau liafa gert? Eða munu ís-
lenzku sjómennirnir og útgerðarmennirnir liafa
lært bað af biturri reynslu millistríðsáranna, er
amast vár við skipunum og þau landrekin lrá
Hull, að það er óskynsamt að brenna brýrnar að
baki sér. Miklu viturlegra er að ætla sér sem
lestar útgöngu- eða inngöngudyr fyrir afla smn,
og gera ekkert til að hrinda þe'im frá sér, sem
fúsir vilja við taka og liðsinni veita. Láta einsk-
is ófreistað til að festa sig í sessi og gera sig
velkomnastan þar sem vel er tekið á móti manni.
Blöðin í Fleetwood ræða nú mjög hið breytta
viðhorf og hvað við muni taka í fiskverzlun
bæjarins að styrjöldinni lokinni.
Hin fjölmörgu og aðkomnu fiskiskip, sem gert
hafa Fleetwood að bækistöð sinni ófriðaráriii,
eru nú sem óðast að hverfa heim til áttiiaga
sinna. Af 22 belgiskum togurum sem höfðu að-
setur í Fleetwood, eru nú aðeins tveir eftir og
munu þeir alveg á förum. Dönsku skipin höfðu
uppsátur hjá mörgum félögum. Hjá The Iago
Company lönduðu tveir togarar og 13 smærri
vélbátar; annar togarinn og allir vélbátarnir
eru farnir. Hollenzku togararnir sem lönduðu í
Fleetwood voru 18 talsins, þeir eru nú allir farn-
ir að einum undanteknum. Af 15 frönskum tog-
urum er aðeins einn eftir.
í staðinn hafa svo komið heimaskipin, sem
hernaðaryfirvöldin hafa leyst úr þjónustu sinni.
Iago félagið hefur nú aftur fengið til umráða
7 af 11 togurum sínum. Hina er verið að iáta
lausa. Clifton Trawlers Ltd. hafa einnig fengið
7 af sínum togurum. J. Marr & Son er að láta
umbreyta 6 af sínum togurum. Þannig koma
gömlu togararnir smátt og smátt í gagnið til að
fylla upp rúm þeirra erlendu skipa sem nú eru
farin.
Ef til vill má segja að þessi umskipti hafi
ekki valdið neinni fiskvöntun, því að meiri fisk-
ur hefur borizt að en hægt hefur verið að gera
mat úr. En það hefur meira verið að kenna
flutningaerfiðleikum og vöntun á verkafólki
en of miklum fiski. Hitt er sönnu nær, að af
þeim ástæðum og af ógreiðu skipulagi, hefur
ckki tckizt að svara eftirspurninni eftir fiskin-
um. Meðan hundruðum líitta af góðum íslands-
fiski er fleygt eða ekið í fiskimjölsverksmiðjur,
kvarta þúsundir manna inni í landinu undan því
að geta ekki fengið neinn fisk, hvernig sem þeir
bera sig eftir honum. Landsmenn hafa því meiri
áhyggjur af fiskleysi en því að of mikið berist
af honum. Fleetwood-búar kvíða líka því að
minni fiskur muni koma þangað hér eftir en
áður hefur verið. Þeir óttast að þeirra eigin út-
gerðarmenn verði ekki nógu framsýnir og stór-
huga til að fá sér betri skip til'að standast hina
fyrirsjáanlegu hörðu samkeppni frá öðrum út-
gerðarbæjum, þeir draga. enga dul á það í blöð-
um sínum að þeir eru fegnir því að íslending-
arnir eru ekki hættir að koma og að þeir halda
áfram að flytja inn hina miklu veiði sína og
færa íbúunum með því vinnu og peninga.
fslenzku sjómennirnir og útgerðarmennirnir
mega ekki bregðast Fleetwood, þótt aðrar leiðir
virðist opnar um stundarsakir. Heldur eiga
þeir að lialda áfram að gera Fleetwood að þeirri
fiskimiðstöð, sem íbúana dreymir um. En þá
verður líka að vinna að því að gera Fleetwood
að öðru heimili fyrir sjómennina. Sú skömm má
ekki viðgangast, að þeir hafi ekki í aðra staði að
venda en „Stóra-Helvíti“ í Grimsby og „Rörið“
í Fleetwood, þegar þeir koma til þessara staða
með afla sinn. Það þarf að skapa þeim viðun-
andi samastað á þessum stöðurn, heimili, sem
VÍKINGUR
199