Náttúrufræðingurinn - 1936, Blaðsíða 14

8 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiiiiiiiiimmimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiimmimmiiimmimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiK
unga í senn, hvað móðirin verður að sjá mörgum fyrir mjólk í
einu. Þannig hefir svínið til dæmis tíu til tólf spena, kindurnar
fjóra, sex eða átta, en manneskjan aðeins tvo. Á þeim spendýr-
um, sem hafa marga spena, eru þeir í röðum neðan á kviðnum, en
hjá hinum, sem færri hafa, verða ýmist þeir aftari eða fremri
eftir og framleiða mjólk, en hinir hverfa. Stundum eru allir
spenarnir á kviðnum, eins og hjá hestum, kúm og hvölum,
en stundum á brjóstinu, eins og hjá fílum, leðurblökum, hálf-
öpum, öpum og mönnum. En það kemur líka fyrir, að dýr, sem
vanalega hafa ekki nema fáa spena, geta haft marga, og þessir
6. mynd. Þessi mynd sýnir aukageirvörtur hjá 22 ára gömlum karlmanni.
aukaspenar verða þá að skoðast sem úrelt líffæri. Þannig hefir
oft komið fyrir að manneskjan, bæði karlar og konur, hafi all-
margar auka-geirvörtur, sem minjar frá þeim tíma, þegar margir
einstaklingar komu í heiminn í einu, en ekki aðeins einn eða tveir
í senn,— til minningar um spendýrið. Stundum koma fram einstakl-
ingar með einum tíu geirvörtum, sem þá er raðað alveg á sama
hátt eins og hjá dýrum þeim, sem hafa marga spena, stundum
eru geirvörturnar aðeins átta og talan getur meira að segja ver-
ið stök. Spyrjum við nú fósturfræðina um það, hvort þetta eigi
að skilja þannig, að maðurinn eigi meðal forfeðra sinna dýr, sem