Náttúrufræðingurinn - 1972, Síða 30

150
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
m dýpi. Nánari rannsókn þessarar undirtegundar gæti e£ til vill
leitt til þess, að réttmætast teldist að skoða hana sem sjálfstæða
tegund.
Nökkvar Loricata
Flekkunökkvaætt Lepidochitonidae
Lepidochiton cinereus (L.) Víkurnökkvi.
1970 fékk ég til ákvörðunar nökkva, sem talið var að fundizt
hefði í innanverðum Eyjafirði. Við athugun kom í ljós, að tegund
þessi hafði ekki áður fundizt hér við
„ —land. Hið fundna eintak (þurrkað) er
10 mm á lengd og 6 mm á breidd.
Skeljarnar eru fremur rislitlar og lítið
gljáandi, og virðist yfirborðið (án
stækkunar) vera slétt. En sé það stækk-
að 12—25 sinnum, kemur í ljós, að
það er sett þéttstæðum kornum, að
mæninum undanskildum, en hann er
alveg sléttur. Mænihorn eru lítið áber-
andi. Þakhyrnur ógreinilegar. Litur-
inn rauðgulur á íslenzka eintakinu.
Annars er litur tegundarinnar breyti-
legur — er oft blendingur af gulu,
rauðbrúnu og grænu. Möttulfaldur í
breiðara lagi, fínkornóttur.
Tegundin hefur fundizt við strend-
ur Noregs, við Færeyjar og við Bret-
landseyjar, svo og við austurströnd
Norður-Ameríku. Annars hefur víkur-
2 mrn nökkvanum oft verið ruglað saman
9. mynd. Vikurnökkvi (5). við breiðnökkva (Lepidopleurus asella
Spengler), svo að sumir uppgefnir
fundarstaðir þessarar nýju tegundar geta orkað tvímælis.
Umrætt eintak er varðveitt í Náttúrugripasafninu á Akureyri.
- », |
1 --...............- - ---