Neisti - 23.04.1978, Blaðsíða 5

NEISTI 4. tbl 1978 /5
EFLUM ALÞYÐUHREYFINGUNA-EFLUM FYLKINGUNA
FYLKINGIN ER VALKOSTURINN
Sá misskilningur er útbreiddari en frá þurfi að segja
aS bylting og vopnaskak sé eitt og hið sama. Bylting-
arstefna er þá sama sem vopnbeitingarstefna, og
allir a.ndbyltingarsinnar verða 1 ljósi þess háttar
fræða að friðarsinnum.
Ýmist fælist fólk, sem annars er hlynnt róttækum
þjóðfélagsbreytingum, byltingarstefnuna vegna fyrr-
nefndrar kenningar eða hitt, að gripið er til vopna
og vopnbeitingin - strfðið gegn auðvaldinu - er gerð
að alfa og omega byltingarstarfsins. Hvorutveggja er
það sameiginlegt að stuðla ekki að gagngerri þjóðfél-
agsbyltingu.
Þvi er fitjað upp á þessu,
að einmitt byltingarstefnan
er það sem greinir Fylkingun
una frá öðrum stjórnmála-
samtökum hérlendis. Hér
er auðvitað ekki átt við þá
"byltingarstefnu" sem felst í
hátfðlegum heitstrengingum á
tyllidögum, og er praktíser-
uð af furðu mörgum miðað
við þær litlu vinsældir sem
byltingin á að fagna, þegar
hún skýtur upp kollinum
svona hvunndags og f vinnu-
fötum.
Fylkingin er samtök þeirra
sem aðhyllast byltingarsinn-
aðan marxisma. Það má
að visu til Sanns vegar færa
að allur marxismi er bylt-
ingarsinnaður. Marxisminn
er jú ekkert annað en kenn
ing um orsakir og vinnubrögð
sósxaliskrar byltingar.
Orðið byltingarsinnaður er
þvi 1 teoriunni óþarft á und-
an marxismanum f fullu
nafni eða auðkenni Fylking-
arinnar. Hins vegar er það
nauðsynlegt vegna þeirra,
sem skreyta sig marxisma-
eða kommúnistatitlinum án
þess að vera vitund bylting-
arsinnaðir, rétt eins og
marxisminn í nafni samtak-
anna greinir okkur frá um-
bótasinnum og menntamanna-*
anarkistum, og hvort tveggja
frá þvi sem okkur er mest-
ur þyrnir í augum - stétta-
samvinnustefnunni.
HORNSTE INN STEFNU
FBK ER STÉTTARLEGT
SJALFSTÆÐI VERKA-
LÝÐSHREYFINGARINNAR
Vegna þess að við erum
fylgjandi gagngerri þjóðfél-
agsbyltingu, leggjum við
megináhe rslu á baráttu gegn
stéttasamvinnustefnunni í
röðum verkalýðsins. Sam-
vinna við burgeisanna hefur
alltaf verið sá þröskuldur,
sem alþýðuhreyfingar, sem
hafa stigið fyrstu skrefin
til byltingar, hafa hnotið
um og stundum - raunar
oftast - hafa þaer ekki risið
upp aftur fyrr en að mörgum
árum liðnum. Hér er ekki
tóm til þess að rekja sögu-
leg dæmi þessa, enda les-
endum í lófa lagið að kynna
sér þau uppá eigin spýtur.
En það þarf engin að undrast
það að stéttasamvinnan,
samvinna við sjálfa kúgar-
ana, sé alþýðuhreyfingunni
þung í skauti.
Hið undraverða er að jafn
fráleit hugmynd og stétta-
samvinna skuli eiga svo
marga fylgjendur sem raun
ber vitni. Mér er sjálfum
minnistætt þegar róttækur
baráttumaður i Samtökum
herstöðvaandstæðinga lýsti
þeirri hugmynd sinni, að
okkur tækist ekki að losna
við herinn, nema í samvinnu
við "framsæknari" hluta
borgarastéttarinnar, og gott
ef þessi hluti átti ekki að
vera " þjóðlegur" líka.
Þetta dæmi sýnir annars
mætavel hvernig stéttasam-
vinnuhugmyndirnar halda
velli í verkal-ýðshreyfingunni
- frasar sem svifa í lausu
lofti eru einfaldlega tuggnir
upp aftur og aftur, og þess
gætt að aðrir komist ekki að,
og þannig er fólki t. d. talin
trú um að til sé hópur bur-
geisa, sem er svo ósamkvæm-
ur sjálfum sér að því marki
að vera "framsækinn" í aug-
um alþýðufólks og útfrá bar-
áttumálum þess, og til að
taka steininn úr er þvf svo
haldið fram, að verkalyðs-
hreyfingin þurfi að miða
starf sitt við að ná saman
við þennan hóp, sem er ekki
til nema í hausnum á ruglu-
kollu.
VERKEFNI FBK f DAG
En„afstrakt prinsipp”einsog
"stéttarlegt sjálfstæði" er til
litils, nema reynt sé að
holdgera það í daglegu starfi.
Það bæri enda ekki neina
nauðsyn til þess fyrir bylt-
ingarsinnaða marxista að efna
til sérstakrar samtakamynd-
unar, ef verkefni þeirra
væri aðeins að berja sér a
brjóst á ritvellinum og biða
þess svo að byltingin kæmi
á vettvang. Verkéfni Fylk-
ingarinnar er einmitt að gera
byltingarstefnuna og starfs-
aðferðir sem af henni leiða,
- alger höfnun a steftasam-
vinnu, lýðræðisleg vinnu-
brögð innan verkalýðsfélag-
anna o. sv. fr. - samgróin
daglegri baráttu verkafólks
fyrir brýnustu þörfum sin-
um.
Rétt eins og það er breyt-
ingum undirorpið, hvað er
brynast að berjast fyrir
hverju sinni, er það líka
breytilegt, hvernig best er
unnið að markmiðum bylt-
ingarsinna. Fylkingin hefur
komist að þeirri niðurstöðu,
andstætt ýmsum öðrum
sem kenna sig við sósial-
isma, að brýnasta verkefnið
nu se að sameina alla verka-
lýðsstéttina um að verja þau
lífskjör sem nú eru skotmark
burgeisanna, og ennfremur
að þessi sameining geti ekki
orðið nema að starfsemi
1974 hófst útgáfa á vegum framkvæmdanefndar IV. Alþjóðasambandsins á blaði sem kallaðist
INPRECOR. Var það gefið út hálfsmánaðarlega á fjórum tungumálum, - já fjórum tungumál-
um (ensku, frönsku, spænsku og þýsku). Þetta blað flytur reglulega greinar um baráttuna
í öllum heimshlutum iðulega skrifaðar af mönnum x hita dagsins á hverjum stað. Nú er
Inprecor aðeins gefið út á frönsku og þýsku. f staðinn fyrir spænsku útgáfuna, gefur spænská
deild IV. Alþjoðasambandsins út vikublað, Perspectiva Mundual og nú snemma á þessu ári
sameinaðist enska útgáfan af Inprecor bandarxska vikuritinu Intercontinental Press, sem
Socialist Workers Party í Bandaríkjunum hefur staðið að og gefið út vikulega. Nú kemur
enska eintakið af Inprecor því” út vikulega sameinað bandaríska vikuritinu. Öll þessi blöð,
þótt tvær útgáfur hafi breytt um mynd, eru meira og minna samræmd, þannig að askrif-
andi af einu blaoinu missir ekki af neinu mjög markverðu sem hinir hafa aðgang að. En
það verður þó að segjast að enska útgáfan er stærst og hún ber með sér miklu meira af
reglulegum fréttum auk hinna skínandi góðu og ítarlegu fréttaskýringa. A skriftargjaldið af
þessum timaritum er tiltölulega ódýrt og getur Fylkingin haft milligöngu um það (hægt er
t.d. að vera með í bunkaáksriftinni okkar sem er ódýrara en eitt eintak í pósti). Intercont-
inentalpress combined with Inprecor kemur algerlega í staðinn fyrir það að eltast viö hin
ymsu borgaralegu frettablöð auk þess sem oftlega eru góðar klausur þýddar úr vinstripress-
unni hvaðanæfa úr heiminum þegar eitthvað sérstakt er að gerast (t. d. fékk maður álit allrar
frönsku vinstripressunnar a einu bretti um kosningarnar þar f landi f mars). Haldiði að
það sé munur..... GERIST ASKRIFENDUR.
verkalýðsfélaganna verði
aukin, og jjrundvöllur lajjður
að virku lyðræði með stor-
aukinni fræðslu- og áróðurs-
starfsemi fyrir málstað
hreyfingarinnar og um bar-
áttuskilyrði hennar. Við höf-
um ekki talið rétt að yfirgefa
verkalýðsfélögin, eins og
sumir byltingarsinnar, eða
leggja ofurkapp á að rægja
allt sem núverandi stétta-
samvinnuforysta tekur sér
fyrir hendur, bæði jákvætt
og neikvætt.
A,nnars staðar þar sem
alþýðufólk á í baráttu - í
Rauðsokkahreyfingunni,
Samtökum herstöðvaandstæð)
inga, innan námsmannahreyf-
ingarinnar og leigjendasam-
takanna, - höfum við einnig
tekið þátt 1 starfinu og deilt
þeim erfiðleikum sem þvf
fylgja með fólki úr öðrum
stjórnmálaflokkum en I'ylk-
ingunni eða óflokksbundnu
fólki, einmitt vegna þess að
við álitum að brýnast sé nu
að skapa málstað þessara
hreyfinga fjöldafylgi og
virkja svo stuðningsmenn
þeirra í starfi, en ekki að
balda endilega sjálfum okkur
á lofti við öll tækifæri.
En okkur er hins vegar
engin launung á þvi, að við
erum þess fullviss að í og
með að þessi samtök eflast
og virkum þátttakendum
þeirra fjölgar, þá mun þeim
og fjölga sem efast um
stéttasamvinnuhugmyndirnar
og halla sér siðan að hinum
byltingarsinnaða málstað.
EN AF HVERJU EKKI
ALÞÝÐUBANDA LAGIÐ ?
En þvi ekki að, starfa í
Alþýðubandalaginu? Þvi ekki
að deila erfiðleikum þeirra
sem starfa þar ng ganga í
flokkinn. Fjölmargir félaga
hans eru jú í hæsta máta
gagnrýnir á flokksstarfið og
það ætti að vera hægt að
vinna með þeim?
Þessu er að visu ekki auð-
svarað, enda ekki við þvi að
búast að lesendur NEISTA
viti yfirleitt hvilíkt fen og
dragbít ur á allar framfarir
innan alþýðuhreyfingarinnar
Alb. er. Þátttaka f starfi
Alb. þýddi að við yrðum
framvegis háð duttlungum for-
ystumannanna um það, hvort
við gætum komið okkar sjón-
armiðum á framfæri. Við
gætum ekki hist lengur og
rætt okkar mál, nema með
leynd og alls kyns veseni,
j auk þess sem við yrðum auð-
;vitað að þola þátttöku alls
kyns stéttasamvinnubesefa
!- sem þá yrðu flokksbræður
jokkar. Þetta mundi auðvitað
i koma niður á starfi okkar í
fjöldasamtökunum en það er
sannast sagna ekki svo beys-
ið að það megi við þvf að
verða minna og ómarkviss-
ara en nú er.
En e.t.v. er þó sú ástæða
þyngst á metunum, að við
viljum enga ábyrgð taka á
stöðugum svikum Alþýðu-
bandalagsforystunnar við
málstað verkafólks og alþýðu
annarrar, Við kærum okkur
ekki um að ljá þessu úldnandi
hræi, sem flokksklik: ■ og lið-
ið f kringum hana er, eitt-
hvert vinstra andlit. Við kær-
um okkur ekki um að undir-
byggja þá ranghugmynd, að
það sem ritstjórar Þjóðviljans
sleppa inn á sfður smar se
allt það sem um málin sé að
segja. Við álftum það reynd-
ar vera ræfildóm f meira
lagi að geta verið f Alb. og
jafnframt kallað sig róttækan
baráttumann eða jafnvel bylt-
ingarsinna.
Svo er þess að gæta f viðbót
að með þvf að vera til utan
Alþýðubandalagsins, álftum
við að við hjálpum þvf fólki
betur sem er að gera góða
hluti f Alb. , en með þvf að
ganga þar inn og brjótast um
f sama feninu. Hins vegar er
klíkumökkurum lftil stoð f
okkur, því þeir makka sig
innf alls konar nefndir,
smala á fundi o. sv. fr. f stfl
við forystuklíkuna, án þess
þó að þora nokkru sinni að
taka á kjarna málsins. Við
erum hins vegar að hugsa
um pólitfk.
STARFIÐ MEÐ FBKf
Fylkingarfélagar vita af
dýrmætri reynslu - vel að
merkja - að þeir geta starf-
að með fjölda fólks, sem
er hins vegar ekki fyllilega
sammála okkur. En við vit-
um líka til þess, að ýmis-
legt fólk er sammála okkur
og tekur undir öll okkar
stefnumál en hikar við að
taka til starfa með samtök-
unum, með það fyrir augum
að ganga f þau. Þetta fólk
hugsar sem svo, að Fylking-
in séu fámenn samtök og
þvf ekki við þvf að búast að
starf hennar valdi breyting-
um á einu eða öðru.
En þetta er mikill mis-
skilningur. Þess er vissu-
lega ekki að vænta, að
starfið beri mikinn ávöxt
undir eins, enda verkefnið
- grundvallarbreyting þjóð-
félagsins - ekkert smáræði.
En það miðar seinna en
það þyrfti að gera, vegna
hinna mörgu, sem eru treg-
ir til að leggja eitthvað af
frfstundum sfnum frá dag-
F rh. bls 11.