Andvari - 01.01.1896, Side 39

5
verpum milli hnúkanna reuna margir smálækir vest-
ur úr til Jökulkvíslar; gróður er enginn i hnúkun-
um nema einstöku strjálar plöntur milli steina; snjór
er þar heldur ekki, þó hnúkarnir liggi hátt og svo
nærri Vatnajökli. Þegar neðar dregur í hálsinn,
sem hnúkarnir standa á, þá fer gróðurinn að verða
meiri, og á sléttunum beggja megin er alstaðar mik-
ill gróður, sumstaðar mýrar, sumstaðar sauðgróður;
hvergi annarsstaðar ganga mikil graslendi alveg
upp að Vatnajökli nema hér. Milli Þjófahnúkanna
ofan til sáum við mörg hreindýraspor; þeirra aðal-
aðsetur er einmitt á þessum öræfum; nú voru þau
þó flestöll á vestari öræfunum við Jökulsá á Brú.
Hreindýr synda ágætlega og leggja út í hverja jök-
ulá, sem fyrir verður. Aðalstöðvar þeirra eru í
þessuin héruðum, af því hér hafa þau töluvert æti,
alstaðar fjallagrös og kræðu; þó allir hagar séu af
uiðri í fjörðum eystra, þá eru opt hagar hér upp
um hálendi og hreindýrin full og feit; raki loptsins
er minni, er dregur frá sjó, og með hafátt hrúg-
ast snjórinn mestur niður í dalina milli hinna háu
fjarðafjalla. Optast falla þó einhver hreindýr á
vetrum, í hörðum vetrum mörg. Þegar illt er til
bjargar, koma þau fram undir byggð; hlaupa þau
þá út um alla Fljótsdalsheiði og alveg fram á brún-
iu; stundum flækjast þau suður á bóginn, koma t. d.
stunduin í Víðidal og Staðarlambatungur. Fyrir
uokkrum árum fannst dautt hreindýr ungt á áliðn-
um vetri á Breiðamerkursandi; þá sáust líka 2
breindýr í Öræfasveit; dýr þessi hafa eflaust hlaup-
ið suður jökul af Fljótsdalsöræfum.
Næsta morgun (20. ágúst) var þokufýla og suddi,
kalt og hráslagalegt, en um nóttina hafði rignt tölu-
výrt. Um kl. 9 birti dálítið til, tókum við okkur þá
upp og f'órum af stað fram með fellunum; þar eru