Andvari - 01.01.1896, Síða 48
14
inn alla leið upp undir Úlfstaði; í dalbotninum eru
sléttar engjar, dálitlar menjar malarhjalla sunnan í
dalnum, og svo hafa við greptrun á Klyppstað fund-
izt skeljabrot undir jarðvegi í kirkjugarðinum.
Einna einkennilegastar jarðmyndauir í þessari
sveit eru hin svoköiluðu »hraun«, er uá alla leið
frá Sævarenda þvers yfir mynni Bárðarstaðadals
yfir bungurnar út af Karlfelli fyrir ofan Stakkahlíð,
yíir mynni Hraundals og upp í fjallið vestan við
Skúmhött. Hjá Sævarenda eru hraun þessi einna
mjóst og tyrirferðarminnst, þar er garður af topp-
mynduðum hólum með skálum og lautum innan um,
og brýzt áin þar gegn um hólana; í hólum þessum
er mestmegnis liparit-rusl. Fyrir innan hólagarðinn
eru rennisléttar engjar og liðast áin gegn um þær
í stórum hlykkjum. Um morguninn 1. ágúst fórum
við frá Sævarenda til þess að skoða »hraunin« og
Sigurður Einarsson með okkur, hann var áður á
Möðruvallaskóla og síðan mörg ár í Vesturheimi.
Riðum við fyrst yfir dalinn að Stakkahlíð, svo um
hálsinn út af Karifelli og upp í Hraundal upp á
Fitjar, grassléttu litla fyrir ofan hraunið; var dá-
lítil rigning stundum og snjóaði í efstu eggjar;
dalur þessi er æði-hrjóstrugur og kaldranalegur og
eru þar víða stórir skaflar langt niður eptir hlíðum,
enda er dalurinn krappur og fjöllin há, svo ákaflega
snjóþungt er þar á vetrum. Upp úr Hraundal er
skarð upp í Hérað og norðan við það lokuð dal-
skora, er heitir Kerlingardalur, og tindur á milli.
Hálsendinn út af Karltelli er allur þakinn stóreflis-
lausagrjótsholtum, sem liklega hafa myndazt á is-
öldinni, er skriðjöklar úr báðum dölunum mættust
fyrir fjallsendanum, malarkambarnir við fjarðarhornið
eru áframhald af þessum jökulmokstri, en »hraunin«