Andvari - 01.01.1896, Blaðsíða 179
U6
fyrir þá, heldur og fyrir oss, ef vjer líka legðum
stund á þær, *þ. e. s. kola- og heilagfiskisveiðarn-
ar. Iijer við land er koli og heilagfiski, margra
miljón króna virði, sem vjer notum oss mjög litið,
sjerstaklega kolann, en útlendingar leggja mikið i
sölurnar fyrir að ná 1 þenna fisk. Dani og vist
aðra útlendinga furðar á því, að vjer skulum ekki
færa oss þetta betur i nyt. En það er ekki óeðii-
legt, því vjer höt'um hingað til ekki vitað, hvernig
oss mætti verða þetta bezt að notum. En nú vit-
um vjer, hvernig útlendingar fara að, þeir not.a ís-
inn. Og þar sem vjer nú erum að komast á lagið
með að nota ísinn, þá er eitt skilyrðið komið. Svo
er næst að gjöra tilrauu til að veiða þenna fisk,
svo nokkru nemi, og reyna að fá öruggan markað
fyrir aflann og liagfelldan flutning á honum til
markaðar. Danir hafa látið í ljósi, að þeir gjarnan
vildu vinna í fjelagi við oss og vjer ættum að i-
huga, hvort ekki væri vert að gjöra það. C.
Mikkelsen í Fridrikshöfn endar skýrslu sína um
kolaveiðina við ísland í Fiskeriberetn. 1891—92 með
þessum orðum: »Það væri óneitanlega æskilegt, að
tekið væri af alefli að stunda allskonar fiskiveiðar
við -ísland frá hálfu Dana, og ef til vill í fjelagi
við íslendinga. Þessar veiðar hafa töluverö skil-
yu-ði fyrir góðum þrifum og eru nú stundaðar mjög
af' Norðmönnum, Ameríkumönnum og Enleuding-
um«.
Danir sendu í fyrra mann að nafni Sölling til
Englands, til þess að greiða fyrir sölu á dönskum
fiski. í skýrslu siuni til ráðaneytisins (Fiskeribe-
retn. 1894—95 bls. 156) talar hann mjög liklega um
söluhorfur á fiiski, fluttum í ís frá íslandi; hann seg-
ir svo: »Fjarlægðin frá íslandi er að vísu mjög mik-
10