Stúdentablaðið - 01.12.1934, Blaðsíða 23

STÚDENTABLAÐ
19
Nokkrir þankar
Eftir Pétur T. Oddsson stud. theol.
Grátur og g-nístran tanna hergmálar í
stálheimi vísindanna, heiminum, sem við
lifum í og' eins og hann er árið 1934.
Innan um glymjandi vopnabrak stórveld-
anna blandast æpandi gífuryrði stjórnmála-
leiðtoganna, sem hafa í heitorðum hvor við
aðra, en undir niðri drynja þung og ]mr-
kverka andvöi*p fjöldans alls, sem í svita
síns andlitis stritar fyrir afkomu sinni, því
að áhyggjur eru það andrúmsloft, sem fjöld-
inn fæðist, lifir og deyr i, og líkt og hin
eyðandi öfl náttúrunnar hafi rumskað við
þessi ferlegu óhljóð, hafa þau hafið útrás
í jarðskjálftum, eldgosum, kulda. og hita-
b.vljum eða æstri veðráttu.
Sú hugsun brýzt því með ómótstæðileg-
um krafti fram í hugskoti margra: Ves-
lings við — við mennirnir! Er þetta þá
árangurinn af látlausri baráttu undangeng-
inna kynslóða, baráttu fyrir æðra, fegurra
lífi?
Er hópur þeirra, er líða af skorti út-
vortis, nokkrum mun minni nú en áður fyr,
þrátt fyrir liina aflþrungnu getu, sem
aldrei hefir verið jafnmikil og nú til þess
að afla viðurværis?
Hvar er þá öll okkar vísindi — töfra-
sprotinn, sem breytt getur steinum í brauð?
Hvert er þá starf stjórnmálaflokkanna
frá þvi fyrsta, er þeir hófu göngu sína og
öll þeirra loforð um gull og græna skóga7
Hvað víðvíkur vísindunum, þá hafa þau
verið dáð og dýrkuð og það að makleikum.
— Mannsandinn hefir verið þar að verki
og afkastað sannnefndum kraftaverkum.
Kvert náttúruaflið hefir verið beizlað á fæt-
ur öðru og er það aukin orka í mannshönd-
ina. Afrek þeirra eru svo stórkostleg, að
eigi er að undra þótt þeir, sem hjá standa
og á horfa, dáleiðist af hrifningu yfir þess-
um glæsilegu vottum um aflcastagetu mlaim-
Núverandi formaður
Stúdentaráðsins
Eggert Steinþórsson
legs anda. Fer þá og einnig að verða eðli-
legra og skiljanlegra, að allt til þessa hafa
\isindin verið átrúnaðargoð fjöldans og
jafnvel drottnað yfir lífsskoðunum tveggja
kynslóða.
En því meiri vonir, sem eru bundnar við
vísindin, ]iví meiri og fleiri mög-uleika, sem
þau skapa til þess að létta lífsbaráttu manna
og fylla lífið unaðssemdum því átakanlegri
verður sú staðreynd, sem allur heimurinn
verður að horfast í augu við í dag, þegar
þetta aukna vald, allir töfrasprotarnir í
mannshendinni, verða til þess, að særa fram
liungurvofur og æsa í mönnum blóðþorsta.
Nær því öll hin vélrænu vísindi hafa
þannig snúizt gegn farsæld okkar mann-
anna. Þau eru tekin í þjónustu morðvopna,
og morðvopn eru eigi aðeins brynvarin
beitiskip, útbúin sí-stórvirkari og gereyð-
andi manndrápsvélum — eigi aðeins hertæki
á landi, í sjó og lofti, heldur einnig vélamar
í verksmiðjunum, verkstæðum og á ber-