Fálkinn - 05.05.1928, Síða 4
4
F Á L K I N N
Skrápurinn cr verkaður.
skó þektu menn áður l'vr hjer
á landi. Ekkert nýtt undir sól-
inni.
()g nú er fólk líka farið að
jeta hákarl erlendis. í Englandi
hafa síðustu vikurnar verið seld-
ar að jafnaði 250 smálestir á
dag al' þessari vöru og eftir-
spurnin er altaf að aukast. IJað
sem nota niá lil þess að súta
skrápinn, úr gallinu eru unnin
litarefni, og úrgangurinn er not-
aður í linsterkju, lím og fleira.
Bcinin eru möluð, og mjelið er
ágætt til hænsnafóðurs, því það
er fitulaust. Ýms önnur efni má
vinna úr hákarlinum, cn þau
verða ekki talin hjer.
Hákarl ocj sagfiskur á þilfarinu á „Istar“.
hefir komið upp úr dúrnum að
hákarl hefir verið jetinn þar áð-
ur, án þess fólk vissi af, því ein-
hver hugvitssamur maðíir, hafði
um langt skeið selt hann sem
— lax!
Garnirnar úr hákarlinum eru
einnig notaðar, í hanska og
handtöskur handa kvenfólki. Úr
kirtlunum eru unnin ýms efni,
Aumingja Paasche!
Rithöfundafjelagið norska scndi ný-
lega áskorun til ])ingsins um a'ð skipa
kcnnara i norðurálfúbókmentum við
háskólann i Osló. itithöfundaf jelagið
hafði alveg gleymt ]>ví, að prófessor
Paasche liefir konunglega útnefningu
fyrir sliku emhætti og her þannig tit-
ilinn, sein háskólakennari i bókment-
um norðurálfunnar. „En ]>eir sáu
máske ckki norðurálfubókmentakenn-
arinn fyrir tómum fornaldasögum“,
segir „Osló Aftenavis".
Svo mikið þykir mega full-
yrða, að hákarlaveiðar verði á
komandi timuni sjerstaklega
arðmikill atvinnuvegur. Hjer á
landi hefir þótt horga sig að
veiða hann vegna lifrarinnar
einnar. Hvað mun þá, þegar
hægt verður að koma svo að
segja öllum hákarlinum í pen-
inga.
Maðurinn konunnar sinnar.
Venjulegt liefir ]>að verið tii þessa,
að konurnar sjeu kendar við mann-
inn sinn en ekki maðurinn við kon-
una. Það er lielst ef iitilsigldir menn
eru kvæntir kvenskörungum að það
siðarnefnda getur komið fyrir.
En þetta er alt nð breytast, sem
ekki er nema eðlilegt á kvenrjcttinda-
öldinni. Má nefna þetta til dœmis: —
Koria, sem nefnist frú Elder, gerði i
vetur tilraun tii að fljúga yfir At-
lantsliafið og fórst. Eider var skirnar-
nafn hennar en liún var gift manni
sem lieitir Womack. Hann kom til
New Yorlc þegar frúin var iögð af
stað frá Evrópu og blöðin höfðu vit-
anlega viðtal við hann. Einuin blaða-
manninum varð það á, að kalla hann
herra Elder.
I’ranski greifinn de ia Falaye, sem
Gloria Swanson giftist fyrir fáum ár-
um fór nýlega til Frakklands. Sum
lilöðin sögðu frá því á þessa leið:
lierra Gloria Swanson er nýlega farinn
snögga ferð til áttliaganna!
Dúfurnar i London eru orðnar svo
margar, að til vandræða horfir. Hefir
bæjarstjórnin látið veiða þær undan-
farið. A einum degi skaut einn veiði-
manna 2000 dúfur á þaki St. Pauls-
dómkirk j unnar.
býskur verfræðingur hefir smiðað
pianohljóðfæri úr alúminium. Það
kvað ekki vera þyngra en cello — og
mikiu ódýrara i smiði en venjuleg
hljóðfæri.
Um daginn var reist minnismerki
yfir belju í Ameríku. En þetta var
líka einhver hin bezta mjólkurkýr í
heimi. Hún hafði mjólkað 16,932 lítra
á einu ári. Einn daginn mjólkaði hún
53 lítra.
Arið 1914 voru 18,517 gistihús i
París, en 1927 voru þau 33,519.
Söguminjasafnið í London liefir ný-
lega fengið merkilega gjörf. Það voru
glófar og hattur Karls fyrsta. Þegar
hann steig upp á höggstokkinn rjetti
hann þessa muni þcim, sem næstur
stóð, en af tilviljun fanst þetta einn
daginn grandgæfilega merlit á lierra-
setri nálægt I.ondon — og er nú kom-
ið á safnið.
I samkvæmi hjá auðmanni einum
i Aþenuborg hvarl' skyndilega dýr-
indis hálsmen, sem frúin bar. Hús-
ráðandi vildi umfram alt komast hjá
óþægindum og bar því fram silfur-
skál á mitt stofuborðið. Siðan slökti
hann ljósið og bað þann, sem tekið
liefði hálsmcnið, að skila því tafar-
laust í skálina. Þegar kveikt var aft-
ur, lá menið í skálinni — og gleð-
skapurinn hjelt áfrain eins og ekk-
ert hefði í skorist.
sr
l
Veggfóðm
nýkomið.
,Málarinn“.
Það er sagt að Bretar hafi smiðað
kafbát, sem getur hafið sig til flugs
og hægt er að nota sem flugvjel ef
vill.
Ameriskir kaupsýslumenn liafa tek-
ið sig saman um að banna skrifstofu-
stúlkunum að farða sig, fága á sjer
neglurnar, lita á sjer varirnar og
augriabrúnirnar i skrifstofutimanum.
1929 verður haldin stór landssýning
í Póllandi, sem sýna á hve langt Pól-
verjum liefir miðað áfram á nær öll-
um sviðum þau 10 ár, sem landið
hefir verið sjálfstætt.
í sænsku blaði stóð nýlega: Ung
ekkja vill selja fötin eftir manninn
sinn. Ef ske kynni að þau væru við
hæfi kaupandans, er hjónaband ekki
óhugsandi.
Tvítug stúlka í Frakklandi bað ný-
lega ungs pilts. Hann sagði nei, en
liún dróg fram skammbyssu og skaut
iiann i lijartað. Siðan drekti hún sjer
í Signufljótinu.
Aandlitsmynd eftir Diirer ,var ný-
lega seld til Ameriku fyrir 720,00
krónur. Eigandinn var sænskur auð-
maður, Bonde barón.
Um daginn var veðhlaupahcstur
fluttur í flugvjel frá London til Par-
isarborgar. Það kvað vera i fyrsta
Sldfti að hestur er fluttur i flugvjel.
Það var álitið tryggara en flytja hann
á járnbraut og skipi.
----o----