Fálkinn - 16.11.1929, Blaðsíða 12

12
FALKINM
$krítlur.
— Daö hljóta að vcra einhverjir
ókunnugir inni. Mamma segir „góði
minn“ við hann pabba.
— /j egar húsfregjan hafði gleymt
að afbiðja mjólkina, áður en hún fór
i sveitina.
— Faðirinn (sem heimsœkir son
sinn, ■ gisliliúseigandann) : Bjeuð vand-
rœði. Jeg vil ekki sofna ftjr en jeg
hefi sjeð jiann, sem á að sofa i liinu
rúminu.
— Ilvað mundir j)ú gera, ef Jm ættir
hcila miljón?
— Bað er nú margt. Fgrst mundi
jeg gifta mig.
— Nú, jiá jjarftu ekki að nefna
fleira.
kegpt rauðan bíl.
Adamson
hefir keypt sjer
kartöflur til
vetrarins.

inm

"|V "V I
COMSIQHT e.1.8. BOXS.OOPiHHMEN
Maðurinn (við flugmanninn, sem
skrifar reijkstafi i loftinu): Vilduð
]>jer ekki fljúga og skrifa fyrir mig:
Komdu aflur, Anna, alt er fijrirgefið.
sorgum.
Lœlcnirinn: — Farið varlega, segi
jcg yður, kaffi er seigdrepandi citur.
— Jalia, jeg er hræddur um að erf-
ingjum mínum finnist jjað alt of
seigdrepandi.
HUGVIT.
— Heijrðu, Brandsi. Klóraðu mjer á
númer þrjú.
— Ó, komið þjer á morgun og borð-
ið hjá okkur.
— Get ]>að ju)í miður ekki, jeg ætla
að sjá Hamlet.
— Ilvað er ]>ctta? I>jcr skuluð bara
koma með liann með yður.
* • •
STAÐBEYND.
— Konan yðar hefir lagt af, sýnist
mjer.
— Jú, nú kemst lnín inn uin livaða
dyr sem vera skal.
— Mafnma, jeg ]>arf að segja jijer
dálitið.
— Ilvað er það, elskan mln.
— Mjer varð á að gleypa tieyring.
Ileldurðu að ]>ú viljir ekki gefa mjer
annan?
* • •
Bandarfkjamaðurinn Smith er á
leið til Evrópu með frú sinni. Hann
situr liðlangan daginn og liorfir út á
hafið gegnum stóran kíkir.
— Hvers vegna értu altaf að horfa
í klkirinn? spyr frú Smith.
— Vegna þess að jeg get ekki notað
liann á heimleiðinni. Þá verður liann
fullur af wisky!
* * »
— Á rannsóknarstofunni hjá okkur
gerum við daglega tilraunir með eit-
ur, sem er svo sterkt að nokkrir drop-
ar af þvi nægja til að drepa hundrað
menn.
— En livaðan úr ósköpunum fáið
[lið alla mennina?
* * *
— Jeg setti hjúslcaparaugjýsingu i
blaðið um daginn.
— Og kom nokkuð svar?
— Já, rúmlega liundrað. Og ]iau
hljóðuðu öll eins: Yður er velkomið
að fá konuna mína.
* * *
— J’jer gerið ekkert nema betla,
Lárus. í garrila daga tókuð Jijer ])ó
stundum hendinni til einhvers.
— Já, en maður verður hvggnari
með aldrinum.