Fálkinn


Fálkinn - 29.03.1930, Síða 14

Fálkinn - 29.03.1930, Síða 14
14 P X L K I N N Áteiknaðar hannyrðir fyrir hálfvirði. Til þess að auglýsa verslun vora og gera áteiknaðar vörur vorar kunnar um alt ísland á sem skjót- astan hátt bjóðum vjer öllu ís- lensku kvenfólki eftirtaldar vörur 1 áteikn. kaffidúk .. 130xl30cm. 1 — ljósadúk .. 65 x 65 — 1 — „löber“ ... 35 X100 — 1 — pyntehandkl. 65x100 — 1 — „toiletgarniture" (4 stk.) fyrir danskar kr. 6,85 auk burð- argjalds. Við ábyrgjumst að bannyrðirnar sjeu úr 1. fl. ljerepti og með feg- urstu nýtisku niunstrum. Aðeins vegna mikillar framleiðlsu getum við gert þetta tilboð, sem er hafið yfir alla samkepni. Sjerstök trygging vor: kf þjer eruð óánœgð sendum við pen- ingana til baka. Pöntunarseðill: Fálkinn. Nafn .......................... Hc'mili ....................... Póststöð ...................... Undirrituð pantar hjermeð gegn eftirkröfu og burðargjaldi .......... sett hannyrðaefni á danskar kr. 6,85 settið, 3 sett send burðargjaldsfritt. Skandinavisk Broderifabrik, Herluf Trollesgade 6, Köbenhavn K. KROSSGÁTA nr. 56 1 2 3 m 4 5 G 7 8 9 m 10 11 12 13 14 m 15 m. 10 17 18 .yk/v m. m 19 <s>. 20 21 m 22 ■<s>: 23 24 25 m 2G 27 m 28 20 30 m. 31 m m 32 33 34 | ■ m. 35 3G 37 m W>| m m m m m 38 39 40 41 13*]42 43 44 m m 45 <$> m 40 m 47 48 m 49 50 51 m 5$ :>2 w 53 m 54 55 :>G ||g m í3> 57 58 59 m 00 G1 02 ÍH G3 64 M 05 m GG V. B. K. selur „ÓÐINN“ teikniblýantinn. Krossgáta nr. 56. Skýring lárjett. 1 reiðskjoti. 4 sp.Tuaður. 10 lík. 13 fjöldi. 15 dáin. 16 gegnsætt efni. 17 sljett. 19 liná á. 20 viður. 21 slæmt. 22 húsdýr. 24 eftirnafn þjóðböfðingja. 26 ásýndum. 29 smáagnir. 31 fatan. 32 býli (þf.). 33 fornafn. 34 lár. 35 geð- góð. 37 flas. 38 tónn. 39 bæta, 42 fugl. 44 fje. 45 símtal. 46 guð. 47 hraukur. 49 sífelt. 52 spónn. 53 tunga. 54 breyf- ist. 56 fjörugt. 57 randir. 59 koma upp. 60 vatt. 63 suða. 64 mynnis. 65 gang- ur. 66 leifar. Skýring lóðrjett. 1 bókstafur. 2 krydd. 3 bljóð. 5 bor (þf.)*6 kerlingarbók. 7 litur. 8 hirsla. 9 eir. 10 mælieining. 11 búsábald. 12 sómi. 14 tróð. 16 glampi. 18 bangsa. 19 feldur. 23 fje. 25 er gott á bjarni. 27 leyndarmál. 28 íþróttainenn. 30 let- ur. 32 börundskvilli. 34 dráttur. 36 fá- mál. 40 verða leiknari. 41 eldstæðið. 42 nema staðar, 43 veitir eftirför. 47 vagnfarmur. 48 sjá. 50 skelin. 51 skyldmenni. 52 spíta. 55 skjálfa. 56 visir til plöntu. 58 vísaði á brott. 60 samarium. 61 fornafn. 62 á fæti. Fálkinn fæst eflirleiðis keypt- ur á Hotel Borg (tóbakssölunni)- en ekki ávarpaði hann Hugh einu orði. Samt sem áður liafði Hugh það á tilfinningunni, að vandlega væri eftir sjer tekið. Síðan var haldið af stað, og Hugh tók upp skeyti For- seta og fór að lesa úr því. Það var all-langt og hljóðaði þannig: „Segið Radicati, að sölcum veikinda vis- indamannsins, sem í hlut á, hafi orðið leið- inlegur dráttur á málinu, en algjörlega óum- flýjanlegur. Innan viku er alt tilbúið til af- hendingar. Fara verður sjerlega varlega, þar eð njósnarar eru á hverju strái, sem hafa fregnir af síðustu ferð yðar til Latiniu, og mjer er ómögulegt að komast til vísinda- mannsins nema eftir krókaleiðum. Þótt jeg sje, í aðalatriðum fús til að halda áfram á þeim grundvelli, sem um hefir verið rætt, verða þó að koma eftirtaldar breytingar: I viðbót við eina miljón sterlingspunda, sem greiðist þegar eitt þúsund áhöld eru fullgerð og prófuð í Latiniu, áskil jeg mjer árlegt gjald æfilangt og 100000 pund nú, handa vísindamanninum áður en lengra er haldið. Þetta er óhjákvæmilegt. Jeg er í klóm vís- indamannsins, sem segir að þetta sje æfi- starf sitt, og hann hefir verið hlektur áður. Loforð mín nægja honum ekki, heldur heimtar hann upphæðina út í hönd. Þjer verðið ])ví að fá ríkisskuldabrjef í Latiniu upp á 100000 pund, sem greiðisL í London eftir þrjá daga. Jeg mun gefa yður frekari skipanir, er þjer símið til mín. Forseti yðar.“ Hugh varð órótt í skapi við þetta skeyti. Hundrað þúsund pund höfðu þegar flutst úr fjárhirslu Latiniu til Forseta og nú var farið fram á sömu upphæð aftur, einmitt á þeim tima er stjórnarvöld Latiniu voru sem óró- legust vegna brigðmælgi Forseta livað það snerti að enda loforð sín, sem svo Ilugh sjálfur hafði ábyrgst, að væru áreiðanleg. Hann kveið fyrir að hitta Radicati greifa. Þegar annar áfanginn var á enda var Hugh enn að hugsa um þetta leiðinlega mál. Er þeir ætluðu að fara að hefja sig á loft aftur, vakti flugmaðurinn athygli Huglis á lítilli vjel, sem var þá rjett að lenda. — Þetta er vjelin, sem lcom til Parísar þegar við vorum að fara þaðan, sagði hann. Hugh leit við og sá þá sama útlendinginn, sem hafði veitt honum svo mikla athygli á síðustu stöð. IJann fann þegar á sjer að ver- ið var að elta liann. Flugmaðurinn var sá sami, sem hafði flutt hann til Mosul forðum og virtist vera svo að segja eingöngu í þjón- ustu Forseta, svo Hugh ásetti sjer að gera hann að trúnaðarmanni sínum að nokkru leyti. Sjáið þjer til, sagði hann, — jeg hefi ástæðu til að lialda, að verið sje að veita mjer eftirför á þessari litlu vjel, og jeg er hinsvegar að ljúka áríðandi erindi. Það gæti orðið Forseta bagalegt, ef við værum eltir. — Það datt mjer einmitt í lnig líka, og þessvegua sagði jeg yður til, svaraði flug- maðurinn. — Jeg er líka meðlimur Múr- brotaklúbbsins. Hugh leit forvitnislega á manninn, er hann mætli þessi orð, — þó var ekkcrt við það að athuga, að hann skyldi vera meðlimur klúbbsins, er hann var í þjónustu Forseta að staðaldri. Hann hafði tekið þátt í svo mörgum kynlegum ævin- týrum, að ])etta var í rauninni ekki nema sjálfsagt. Samt gat það verið betra að vera viss um þagmælsku hans. - Ilvað haldið þjer að við getum gert til að losna við hann? spurði Hugh. — Ekki skal mjer verða skotaskuld úr því, svaraði hinn, og í sama bili voru þeir komnir á loft aftur og af stað. Sömu stefn- unni var haldið um stundarsakir, en þá virt- ist Hugli sem þeir sneru aftur og flýgju yfir land í staðinn fyrir Miðjarðarhafið. Nóttin kom og Hugh fór að móka, enda var hann orðinn afar þreyttur. IJann liafði ekki sofið nema þrjá klukkutíma nóttina áður, og um daginn hafði hann orðið fyrir vonbrigðum og kvíða. Hann vaknaði aftur við það, að vjelin lækkaði í lofti, og er liann lcit út, sá hann ljósin á flugstöðinni. Þeir voru komn- ir til höfuðborgar Latiniu, Hugh steig út og gekk inn í tollskúrinn, en þar voru tveir toll- þjónar, er spurðu eftir vegabrjefi lians. Er þeir höfðu lesið það, tók annar til húfunnar og mælti: — Það hefir verið vonast eftir yð- ur í nokkra klukkutíma, og vagn bíður yðar. Maðurinn talaði ensku svo að segja galla- laust þótt þarlendur væri. Hann fylgdi síð- an Hugli að stórum vagni þar sem tveir menn biðu hans. Annar var í einlcennisbún- ingi majórs, en hinn var í venjulegum l'öl- um. Tollþjónninn sagði við þá nokkur orð, og annar þeirra tók ofan kurteislega. — Þjer eruð signor Valentroyd? spurði hann. — Já, svaraði Hugh. — Leyfið mjer, signore, að kynna yður Coderna majór, og mitt nafn er Victor Rieciocci, og jer er ritari í utanríkisráðu- neytinu. Við bjóðum yður velkominn, sig- nore, og liöfum skipanir um að fara með yður þegar í stað til Palazzo Radicati. Hugh þakkaði þeim og steig upp í vagn- inn, sem ók burt með miklum hraða, og án þess að nokkur tollskoðun færi fram áður. A leiðinni var herforinginn þögull mjög, en ráðuneytisritarinn ljet dæluna ganga, og kom þá í ljós, að hann þelcti vel til Eng- lands og málefna þess, og sjerstaklega var liann vel lieima livað allar íþróttir snerti þær er þar eru mest iðkaðar. Það koin i Ijós, að þessi alúðlegi ungi maður hafði um eitt skeið verið ritari við sendisveit Latiniu í London, og liafði þá fengið sjerlega mik- inn áliuga á Rugby-knattspyrnu, og liafði síðan unnið að því af mildu kappi að ryðja lienni braut í ættlandi sínu, — en að því er virtisl — með litlum árangri. Rrátt var komið að liinum skraullegn liliðum hallarinnar. Þar staðnæmdist vagn- inn og herforinginn steig út. Hugli fór á eft- ir og þeir gengu síðan þrír saman upp tröpp' urnar. Afarstór vængjahurð opnaðist og þeir komu inn í geysistóran forsal, sem var skreyttur á Latiniu vísu. Gamlar brynjur og hertýgi hengu alt um kring í forsalnuin, og þar eð rafmagnsljósin gáfu ekki mikla

x

Fálkinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.