Fálkinn


Fálkinn - 03.05.1930, Blaðsíða 12

Fálkinn - 03.05.1930, Blaðsíða 12
12 FÍLKINN Skrítlur. — Arthúr! Arthúr! Hjerna er maður, sem vill tala við þig! — Segðu honum þá að koma upp. — Jeg hegrði klukkuna slá tvö, þegar þú komst heim í nótt. — Já hún byrjaði að siá ellefu, en svo stansaði jeg liana svo að hún skyldi ekki vekja þig, góða mín. — Ileyrið þjer. Jeg man alt í einu, að jeg hefi steingleymt að loka hlið- inul Betlarinn: Ekki vilduð þjer gera svo vel, að gefa mjer fimtíu aura. Jeg hefi ekki bragðað mat i dag. Kaupmaðurinn: Það er svo. Hjerna eru 50 aurar, og ef til vill get jeg látið yður hafa eitthvað að gera lika. Betlarinn: Þakka yður fyrir. En við skuluin nú láta aurana duga. Jég vil ekki sýna af mjer neina frekju. _ Adam- son. 93 Snjórínn hrellir Adamson í skiðaferðinni. í sjúlcraheimsókn: — Hvernig líður þjer í dag? — Sæmilega, jeg er betri. — Það er gott að heyra, að þú ert betri. — Já, en það væri betra að heyra, að jeg væri góður. Jrnf srJi — Ert það þú? — Já, gæskan mín. — Maðurirtn minn segir aldrei „gœskan min“ við mig. — Þeir segja að mestur hluti hit- ans fari út um reykháfinn. Nú er best við athugum hvort það er rjett. Læknirinn: Þjer hafið tekið alt of mikið af þesu meðali, sem jeg sagði fyrir um handa yður. Þjer áttuð að taka eina matskeið þegar þjer vökn- uðuð. Sjúklingurinn: Já, en jeg vakn- aði fimm sinnum, læknir góður. -----------------x---- Frúin: Heyrðu Pjetur, jeg hefi svo margt, sem jeg þarf að tala við Jiig um. Bóndinn: Það var skrítið. Annars erlu vön að þurfa að tala við mig um svo margt, sem þú ekki hefir. -----------------x---- Ungur maður, sem átli laglega elj ljettlynda kærustu, skrifaði manI1 sem hann var hræddur um bar>a fyrir: — Af því að jeg hefi fengið að vita, að þjer hafið sjest kyssa urU^ ustu mína, bið jeg yður hjer með a^ finna mig á skrifstofu minni á mái»u daginn kl. 11 f. li. Daginn eftir fjekk liann svolátai1^’ svar: — Jeg hefi móttekið heiðra^, umburðarbrjef yðar og skal koina tilsettum tíma. — Segðu honum Magnúsi að ef hann skili ekki aftur færinu, seni jeg lánaði honum um daginn, þá skuli hann eiga mig á fæti. — Hann segist hafa mist það í sjóinn. — Segðu honnm þá, að jeg skuli hengja hann í því, ef hann skili því ekki.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.