Fálkinn - 10.05.1930, Blaðsíða 4

4
FALSINN
Hótel
Fyrir rúmu dri flutti Fálkinn
teikningu af gistihúsinu Borg,
scm þá var í smíðum. Nú er
húsið risið upp og hafa veitinga-
satir þess verið í notkunínokkra
rnánuði, en á næstunni verður
gistihúsið alt fullgert og fer þá
að taka á móti gestum. Til þessa
gistihús hefir verið vel vandað
og í hvívetna fullnægt nútíma
kröfum um vandaðan frágang á
öllu. Er bænum það mikil bót
að hafa eignast svo fullkomið
gistihús, sem Borg er. — Mynd-
ir þær sem hjer birtast gefa
hugmynd um, hvernig umhorfs
sje í veitingasölunum. Sýnir ein
þeirra aðalveitingasalinn og
danssalinn, önnur er af dans-
salnum („gylta salnum“) ein-
um, þriðja af litlum sal innan
við danssalinn og sú fjórðareyk-
ingaherbergi. — Gestaherbergin
eru 44 auk 6 sjerstalcra her-
bergja, en af þessum 44 eru 21
eins manns herbergi og 23
tveggja manna, er þannig liægt
að hýsa yfir 60 manns. Fjórtán
herbergjum fylgir kerlaug og
auk þess nokkrum herbergjum
steypibað. ■— Ilerbergin eru öll
á þremur efri hæðum aðalhúss-
ins, en á stofuhæð er veitinga-
salurinn og að norðanverðu
móttökusalur gistihússins. í
kjallara er aðallega geymsla og
hafa meðal annars verið settir
þar frystiklefar til matvæla-
maður gesta verður Tómas Hall'
grímsson.
(Myndirnar teknar af Lofti).
Borg.
geymslu, með mismunandi kæl-
ingu, þannig að hver matvæla-
tegund er geymd í þeim kulda,
sem lienni hentar best. Umsjón-
armaður veitinga er Jónas Lár-
usson, áður bryti, en móttöku-
Iívikmyndahúsið á ísafirði brann iil kaldra kola 23. apríl síðast-
liðinn. Leikfjelag kaupstaðarins átti alt sitt í húsinu, en mun hafa
vátryggt tjöld, búninga og bækur fyrir 5000 kr.
Myndina tók Hreiðdal.
TVÍVEGIS DAUÐUR.
Nýlega dó í Priení Þýskalandi trje-
smiður, Stocker að nafni — var það
í annað sinn, seni þetta skeði. Hjer
um bil 40 árum áður, þegar hann
var 23. ára að aldri var nærri búið
að grafa hann lifandi. Hann hafði ver-
ið að höggva og meiddi sig illilega,
Meðal annars fjekk hann mikið sár
á höfuðið. Var hann þá fluttur á há-
skólaskurðstofuna í Múnchen og gerð-
ur á honum mikill skurður. Fjekk
hann stivkrampa meðan á þvi stóð
og áleit læknirinn hann dauðann,
enda þótt hann væri með fullri rænu
allan tímann.
Honum sagðist svo frá á eftir:
— Jeg lá kaldur og stirður i rúm-
inu, gat hvorki hreyft legg nje lið
eða sagt eitt einasta orð, en jeg heyrði
og sá alt, sem gerðist i kringum mig.
Hræðileg angist gagntók mig þegar
Jónatan Þorsteinsson kaupm.
verður fimtugur Í4. þ. m.
jeg heyrði hjúkrunarkonurnar vera
að tala um það að læknirinn hefði
sagt að jeg væri dauður. Um sjö leit-
ið um kvöldið var jeg kistulagður og
flutttur út í líkhús. Blómvöndur var
lagður á brjóst mitt og hendurnar
krosslagðar. Sumir vorkendu mjer en
aðrir kváðu mig heppinn að vera
lausan við þessar voðalegu þjáningar.
Jeg heyrði eina hjúkrunarkonuna
lesa bæn, jeg lá og óskaði að jeg gæti
öskrað eða sagt eitthvað, en jeg gat
ekki hreyft varirnar. Hugur minn var
á reiki, jeg leit á krossinn á veggnum
og bað innilegar en jeg liafði gert
nokkurntíma áður.
En eftir langan, langan tíma kom
ungur læknir inn í líkhúsið til mín.
Hann hafði verið viðstaddur upp-
skurðinn og vildi ekki trúa þvi að
Ekkjan Björg Guðmundsdótth'
Barónsstíg Í4, varð 85 ára
mars síðast liðinn.
jeg væri dauður. Hann fór að nudda
mig og tók liart á mjer. Alt í ei»^
fjekk jeg ógurleg uppköst. Eftir þaS
fór jeg að ranka við mjer, kramph1’1
leið hjá og jeg gat sagt nokkur orð.
Sama daginn átti að grafa mig svo
það var eingöngu unga lækninum a®
þakka að jeg var ekki kviksettur.
------------------x-----
Kirkjurnar í Berlín eru farnar
taka ljósaauglýsingarnar i þjónustú
sína. Yfir dyrum Humboldtshaif1'
kirkjunnar sjást á liverju kvöldi rith'
ingarstaðir með upplýstum bókstöf'
um.
-----x----