Fálkinn - 14.06.1930, Síða 5

5
Snnnudagshagleidino.
----x----
Tekstinn Lúk. 7. 11—17.
Dauðinn gerir ekki boð á und-
an sjer, hann getur ráðist jafnt
á þanri unga og gamla, á hinn
hrausta og veika. Þar, sem liann
ber að dyrum getur enginn neit-
að að vera lieima. Og fjöldanum
er dauðinn ókær gestur, menn
telja liann óvin — geigvænlegan
óvin, sem þeir hræðast.
Sá maður, sem ekki á trúna á
annað lif, hlýtur að telja dauð-
ann óvin sinn. Frá haps sjónar-
iniði er hann útgöngudyr út í
myrkur og algerða tortímingu
mannsins. En hinum, sem trúa,
er dauðinn ekki eins ægilegur.
Þeim er dauðinn aðein's útgöngu-
dyr af einu tilverustiginu á ann-
að: inngangur til nýs betra lífs,
i samfjelagi við Guð og hans út-
völdu. Með dauðanum liefst
sælulif hiris trúaða manns, eða
hið eiginlega líf, eftir líf ófull-
komlegleikans hjer á jörðu.
Vjer inegum ekkilátablekkjast
af þvi, að sumir menn lifa á-
riægjulegu lífi að þvi er virðist,
án þess að hugsa nokurntíma um
dauðann og dóminn. Því þeim fer
líkt eins og skipstjóranum, sem
i viðtali við aðra talaði um dauða
og dóm eins og vantrúarmaður,
en i einrúmi sat liann með bibl-
íuna og las og braut lieilann um
ráðgátur tilverunnar og bað Guð
um að hjálpa trúleysi sínu. Mörg-
um er likt farið; á yfirborðinu
hafna þeir trúnni á Guð en í sál-
arfylgsnum þeirra berst hin á-
skapaða trúhneigð við að slíta
af sjer hinn falska búning. Og
mörg eru dæmin til þess, að ein-
mitt þegar dauðinn liefir nálg-
ast, þá fyrst nær hin innri hugs-
un, sem legið hefir í leyni, fram
á yfirborðið og skynsemistrúin
verður að þoka fyrir dýpstu og
instu hugrenningum.
Við eigum huggun gegn dauð-
anum hjer í lífi. Dauði, hvar er
broddur þinn, dauði, livar er sig-
ur þinn, segir Páll postuli. Og
þessi orð eru ekki komin fram
sem óhugsuð orð, og ekki af van-
þekkingu. Hann vissi að broddur
dauðans var syndin. Og liann
vissi, að Kristur hafði með fórn-
ardauða sínum numið á burt
brodd syndarinnar og opnað
lærisveinum sinum leiðina til ei-
hfa lífsins.
Eins og Jesús vakti son ekkj-
unnar i Nain upp frá dauðurn,
svo liefir liann gefið oss fyrir-
lieitið um, að vjer munum aftur
vakna frá líkamans dauða til nýs
og betra lífs. Orðin hans: hver,
sem á inig trúir mun lifa þótt
hann deyi, eru oss fvrirheit um
það.
HLKINN
Fæðingarstaður Napóleons.
Margir vita lítið annað um
eyjuna Korsíku en að þar fædd-
ist Napóleon mikli. Hún Jiefir
setið á hakanum fvrir stærri
svstrum sínum, Sikiley og Sar-
diníu og verið meira úrleiðis en
þær, svo að liún á ekki eins mik-
illi frægð að fagna. En eigi að
síður er margt merkilegt um
þessa ey. Hú er alls ekki eins lítil
og margur kynni að lialda, nfl.
Ung stúlka ú Korsíka.
um ellefu sinnum minni en ís-
land, en þjettbýli er þar nálægt
34 sinnum meira, og eyjaskeggj-
ar því um 300.000 alls. Og þó er
þess að goeta, að eyjan er liálend
og því ekki eins fólksmörg og
ella gæti. Hæstu fjöllin eru
Monto Cinto, 2710 metrar og
Monte Rotonde, 2625 metrar á
hæð.
Korsika á sjer einkennilega
sögu, sem liægt er að rekja nokk-
urnveginn greinilega síðustu 1400
árin, Þessar aldir liafa verið tími
hyltinga og óróa, því Korsíkubú-
a eru blóðlieitir merin. í forn-
öld deildu Rómverjar og Karþa-
góborgarmenn um eyna og Sara-
senar fóru þangað þrásinnis með
lier manns og rændu fólkið og
drápu, ef andstaða var sýnd, en
á najstu öldum varð Korsíka
þrætuepli itölsku lýðveldanna og
rjeðu þau Jiar lögum og lofum til
skiftis. KorsíkUmenn urðu oftast
að lúta lægra Jialdi og höfðu því
tekið til liragðs að leita á náðir
páfans og fela sig forsjá lians,
en liann afhenti þá lýðveldinu
Pisa, til „eignar og umráða“ eða
að minsta kosti þess siðarnefnda.
En þessu kunnu Genúabúar illa,
veldi þeirra var mildð á miðöld-
um og náðu þeir eynni undir sig,
um árið 1300 og hafði þá Pisa
liaft þar töglin og liagldirnar í
300 ár.
En þó Genúabúar væri voldug-
ir, geldc þeim illa að friða Kor-
síku. Nú rak livert uppþotið ann-
að, og mátti svo heita, að sjaldan
væri flóafriður næstu aldir. For-
Strœti i elsta bæjarhlutamim í
Bastia, sem er éinn af verslimar-
biejnm Korsika.
ingjar cyjaskeggja gripu jafnan
lil vopna eftir liverja óför og ár-
ið 1735 gerðu þeir einn aðalfor-
ingja sinn í baráttunni gegn
Genúa að konungi sínum, og gáfu
honúm heitið Theodor I., en
rjettú nafni hjet hann Tlieodor
Neulioff. Þá var það að Genúa-
búar flýðu á náðir Frakka og
báðust lijálpar til þess að ná Kor-
síku aftur; sendu Frakkar þá
lier manns til Korsíku en Tlieo-
dor konungur varð að flýja land,
árið 1738. Tlieodor þessi var alls
ekki Korsíkubúi lieldur land-
liornamaður og æfintýra, —
þýskur barón, sem einn góðan
veðurdag hafði komið til Korsíku
með skip, hlaðið vopnum lianda
uppreisnarmönnum. En undir
eins og franski herinn hafði sigr-
að uppreisnarmenn og var far-
inn á burt aítur, liófst uppreisnin
að nýju undir forustu innlends
manns, sem var dugandi hermað-
ur og lijet Pasquale Paoli. Loks
gerðu Frakka og Genúamenn
Hi'ts i Ajácco, með minningarspjaldi
sem segir frá, að mánudaginn 8.
apríl 1792 hafi kona ein í Ajoccio
bjargað lifi liðsforingjans Napoleons
Bonaparte, i blóðugum róstum milli
uppreisnarmanna og franskra liðs-
sveita.