Fálkinn - 23.08.1930, Qupperneq 12

12
F A h R J N N
Skrítlur.
X-
'tMU. 3 __________________*,
— Gœtuð þjer hugsað yður að
hjálpa fátækum manni, sem ekki á
neitt nema garmana sem hann stend-
ur í og svo skamrnbyssu hlaðna, i
vasanum.
Heyrnarlaust gamalmenni:
— Vagnstjóri, hversvegna stöðv-
lun vlð hjerna.
— Jeg get þvl miður ekki ákvarð-
að mig í dag. Jeg œtia að koma til
yðar aftur, þegar þjer hafið fengið
stærra tirval.
—■ íVií er bráðum komið ár, síðan
jeg hafði skyrtuskifti.
— Jœja, elgum við þá ekki að hafa
skifti á skyrtum, svo að það verðl
skyrtuskiftl.
Adam-
son.
106
Adamson hefir
\gleymt bað-
’ klœðnaðinum,
en uerður ekki
skotaskuld úr
þui.
mmmm

' ' '+ ■
MMll
_
.<5)wni<iHT p t,t>. copenwwtt*

■■
• .
,/!íi , v ;
iWMs

mmmm

í :
mmm

/ sumarfrlinu.
Sundmaður, (sem hitlir ferða-
mann, sem er að taka sjer fótabað).
Segið þjer mjer, — œtlið þjer að
flytja úr landi?
— lleyrðu, Adolf. Eitt finst mjer
heimskulegt við þeasa nf/tísku vjel-
báta, og það er að stefntð skuli standa
beint upp i loftið.
livað elga þessar járnstengur fVr'
ir gluggunum að þf/ða. Eruð
hrœdd við innbrotsþjófa.
ilvað eruð þjer að gera hjer'
fíróðursetja lauka, frú.
— Notar þú þjóninn þinn fyrir
regnhlífagrind?
Já, hann hefir áður fyr verið
spjólagleypir á fjölleikahúsum.
— Hvernig i rækallinum stóS
að þau fóru að gifta sig.
— Heyrlð þjer tónatyrðill. Þjer
verðið að splla svolilið hraðar. Við
höfum fjóra kassa *af öli hjer, sem
við eigum eftlr að drekka.
— Jeg neitaði sjö mönnum, 'bara
síðustu viku.
— Er það mögulegt, ungfrú. Koma
svo margir betlarar hjer.
— Það stóð svo á þvi, að Þ0°
voru búin að vera trúlofuð i \>rití
ár og voru orðin hundJeið á þvi.
sjást á hverjum degi.