Fálkinn - 25.10.1930, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Bla'ði'ð kemur út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
á þeirri vegalengd átti áður Jón
Ingi Guðmundsson 1,35.5 mín). f|
Sundið var þreytt við Örfirisey.
Báðir eru þeir methafar á öðr-
um vegalengdum. Jón á 100 m.
stakkasundi 2,39 mín, og Þórð-
ur á !t00 m. frjálsri aðferð á
7,10.8 mín. — Ljósmynd Alfred.
sýnist mjer? Áttu þennan bíl? — „Já“.
Allan, sjálfur? — „Hvernig spyrðu
maðurl“ — „Nú, — það gengur vist
bærilega hjá þjer verslunin! — Hvað
er það helzt sem þú selur núna? —
„Það eru niðursoðnir lævirkjar". Beer
sýnir svo kunningja sínum dálitla
blikkdós, 20 sm. háa og 10 sm. viða.
„Hvað selurðu nú þetta dýrt“, spyr
Bloch. „Jeg sel dósina á 3 kr. 50 au.“.
— „Ertu að draga dár að mjer?“ —
„Nei, jeg get ekki sannara orð talað.
— Jeg get svarið það“. — „Selurðu
niðursoðna lævirkja á 3.50 dósina?"
„Já, sem jeg er lifandi maður“. — „Þú
hcldur vist að jeg sje einhver krist-
inn fáráðlingur, sem öllu megi ljúga
i. — Það er eitthvað annað i dósinni
en lævirkjar, það þarf enginn mér að
segja“.. — „Nei, uppá mína æru, ekk-
ert annað en lævirkjar". „Heyrðu nú,
Beer! Jeg ælla ekkert að kaupa af
þjer hvort sem er, svo að þú getur
vel sagt mjer eins og er. Það hlýtur
að vera eitthvað annað i dósinni en
eintómir lævirkjar“. — „Ja-ah, eh-jú“.
„En hvað er það?“ ,Það er hrossaket".
„Mikið?“ „O-nei nei“. „Svo sem hvað
mikið?“ — „Ja, svona dálítið, — svona
kannske allt að helming, eða kannske
liðlega það. Það er svona: lævirkja-
læri — hrossaket — hálf lævirkja-
bringa — hrossaket — bak af læ-
virkja — hrossaket, — ja, svona eitt-
hvað þessu likt?“
----x-----
■ Sj
| Hráslagaleot ‘ veður [
orsakar gjarnan ofkæling. ■
Notið því kveflinunar og ■
varnarmeðalið
I tormatnitit j
gegn særindum i munni og ■
hálsi. Yfir 13000 meðmæli ■
frá kunnum læknum.
Fæst i öllum lyfjabúðum i ■
glösuin með 50 og rörum ■
með 20 töflum.
■ Sje itarlegri upplýsnga óskað, ■
■ þá útfyllið miðann og sendið til: ■
■ A/S Wiilfing Co., Köbenhavn V. ■
■ St.Jörgensallé 7.
S Sendið mjer ókeypis og burðar- S
S gjaldsfritt:
S Formamintsýnishorn og bækling S
S Nafn ............................S
5 Staða............................3
s Heimili..........................S
■ ■
Skraddaraþankar.
Síðustu árin bera greinilegan vitn-
isburð um, að íslendingar sjeu nú
loksins farnir að trúa á landið, en
ekki eingöngu á sjóinn. Þar sýna
verkin merkin.
í smáriti, sem gefið var út í vor
er lýst að nokkru helstu nýjun'gum
í búnaði hjer sunnanlands. þar er
sagt frá mjólkurbúunum stóru við
Ölfusá og í Hveragerði, þar er lýst
áveitunum miklu í Flóanum og á
Skeiðunum, stórbúunum á Korp-
ólfsstöðum og Vífilstöðum og viðar,
grænmetisræktuninni á Reykjum,
ræktuninni í Fossvogi, sandgræðsl-
unn'i í Gunnarsholti og þvi um líku.
Furðulegt má heita, að þessu öllu
skuli hafa verið hrint í framkvæmd
á minna en tíu árum og víst er um
það, að sá, sem hefði sagt það fyrir
1920, að alt þetta yrði komið í fram-
kvæmd 1930, hefði ekki þótt spá-
manlega vaxinn en liklega verið kall
aður skýjaglópur. En nú hefir við-
spáhorfið bréyst og menn þora að
spá framförum í landbúnaði nú, án
þess að vera kallaðir afglapar.
Það er í rauninni eftirtektarvert
hve þessi breyting hefir orðið hrað-
skreið þegar hún loksins byrjaði.
Heilan mannsaldur höfðu menn ver-
ið að gera tilraunir með fálmandi
höndum og í smáum stíl en svo hefst
alt í einu fullkomin bylting, sem
nú breiðist út um landið — þrátt
fyrir alt fólksleysi og erfiða tíma
hjá bændum. Nú er meira land
ræktað og unnið í einum hreppi en
áður var á öllu landinu, tún, sem
öldum saman höfðu staðið i stað að
stærðinni til tvöfaldast skyndilega
á fáum árum og suma bændur fer
að dreyma um að taka allan hey-
feng sin á ræktuðu landi í stað þess
að þurfa að elta stráin út um mýr-
ar og móa.
T>etta er i raun og veru ein hin
mesta bylting, sem orðið liefir í
búnaðarháttum íslendinga frá Land-
námstíð. Með ræktun einni hefir
smájörð verið gerð að búskapar-
jörðinni á landinu og kalla á einni
svipstundu og aðrar jarðir hafa ver-
ið margfaldaðar að afköstum. Og
austur i Fljótshlið sjest að maður
sem fer að rækta korn, lætur rækt-
unina borga sig þegar á tilrauna-
stiginu. Og fleira mætti telja.
Er þá furða þó að menn sjeu farn-
ir að trúa á landið?
Jónas Jónasson fyrv. lögreglu-
þjónn verður 75 ára á morgun.
Sunnudaginn Ih. sept. settu þeir
Jón D. Jónsson og Þórður Guð-
mundsson (báðir úr Sundf jelag-
inu Ægir) tvö ný met. Jón D.
Jónsson á 50 m. frjálsri aðferð
31,6 sek. (Met þetta átti áður
Friðrik Eyfjörð 33 sek.) og
Þórður Guðmundsson á 100 m.
bringusundi á l,3ft.2 mín (Met
ar greinar er bók sr. Gunnars Bene-
diktssonar í Saurbæ: Æfisaga Jesú
frá Nazaret. Tvö lög eru i ritinu eftir
Björgvin Guðmundsson tónskáld í
Vesturheimi.
Auk þess sem hjer hefir verið nefnt
er fjöldi smærri greina, og má af
þessu marka nokkuð fjölbreytni rits-
ins.
Frágangur allur er hin besti, og
er rilstjóra og öðrum, sem að ritinu
standa til hins mesta sóma.
----x----
ÍSLENSKU
GRAMMAFONPLÖTURNAR
í sumar sendi liið heimsfræga
grammófónfjelag Columbia menn
hingað til Reykjavíkur til þess að
taka á plötur islenskan söng og hljóð-
færaslált. Er þetta i fyrsta sinn sem
plötur hafa verið hljóðritaðar hjer
á landi, en áður hafa íslendingar
sungið fyrir grammófónfjelög er-
lendis.
Þessar nýju plötur eru nú komn-
ar hingað og hefir verið tekið svo
vel, að sumar þeirra eru uppseldar
í bili. Þarna eru plötur sungnar af
Einari og Maríu Markan, Hreini
Pálssyni frú Dóru Sigurðsson, Sig.
Markan, Karlakóri K. F. U. M., Karla-
kórinu Geysir á Akureyri, Landskór-
inu, einnig hafa kvæðamenn kveðið
rímur og Hljómsveit Reykjavíkur
spilað. Frú Martha Iíalman segir
æfintýri eftir Jónas Hallgrímsson.
Og fleira mætti nefna.
Með þesu plötusafni hefir feng-
ist gott og fjölbreytt úrval af is-
lenskri músík, eitthvað við allra
hæfi. Og plötur þessar eru einkar
vel teknar og skýrar, lausar við alla
þá galla sem fylgja óvönduðum plöt-
um enda er Columbia löngu heims-
frægt fyrir vandaðar plötur.
Það er verksmiðjan Fálkinn hjer
í hænum sem hefir gengist fyrir
þessari hljóðritun og komið henni
í framkvæmd. Er firmað umboðs-
menn Columbía hjer á landi. Vænt-
anlega verður reynslan af þessu fyr-
irtæki sú, að nýjar íslenskar plötur
verði jafnan hljóðritaðar hjer við
og við.
----x----
Júðasaga.
Skömmu eftir ófriðinn mætir Bloch
kunningja sínum Beer i splunkur nýj-
«m og skrautlegum bil. — „Sæll vertu,
Beer, — Það liggur bærilega á þjer,
Prestaíjelaflsriíið 1930.
----x----
Prestafjelagsritið — 12. árgangur —
er nýkomið út. Er þetta stórt rit 272
bls og af þeim eru nálæg 50 síður með
smáu letri. Ritið er vandað í alla
staði, og má að vissu leyti telja það
hátíðarrit. — Það hefst með nokkr-
um fallegum orðum um Alþingishá-
tiðina og mynd frá guðsþjónustunni
í Aalmannagjá, 26. júní. Á eftir eru
birtir lofsöngvarnir úr kantötum
Davíðs frá Fagraskógi og Jóhannes-
ar úr ICötlum. Hefur Sigvaldi Kalda-
Ións samið lag við Iofsöng Jóhannes-
ar, og er það birt í ritinu. Næst kem-
ur synodus-erindi ritstjórans, Sig. P.
Sivertsen prófessors, er hann flutti
í dómkirkjunni 19. júní í vor, og
heitir: Bjartsýni á sigur hins góða.
Trú framtíðarinnar heitir grein eftir
Sir F'rancis Younghusband, Sem Ás-
mundur dósent Guðmundsson hefur
þýtt. Næst er grein eftir Kristinn F.
Slefánsson cand theol, sem heitir:
Kirkjan og þjóðfjelagsvandamálin.
Þá er grein eftir sr. Helga Konráðs-
son í Bíldudal: Eining kirkjunnar.
Jón hiskup Helgason birtir hjer
ræðu sína, er hann flutti yfir þeim
Núpsfeðgum látnum, Valdimari vígslu
biskupi og sr. Ólafi syni hans í maí
í vor. Ennfremur langa og fróðlega
ritgerð, sem heitir: Rómversk kat-
ólska kirkjan á 19. öld.
Þá er erindi Ásmundar dósents, er
hann flutti á Prestafjelagsfundi í vor,
og heitir: Framtið þjóðkirkjunnar.
Hefur erindið nú verið sjerprentað
og sent til safnaða út um land. Sjera
Sigurður Einarsson á langa grein í
ritinu, Trúarbragðafræðslu í skólum.
Næst er synoduserindi sr. Friðriks
Hallgrímssonar, Þjóðin og kirkjan.
— Þá enn minningarorð sr. Þorsteins
Briem yfir Eiriki Briem prófessor,
föðurbróður hans, voru þau flutt í
dómkirkjunni við útför prófessorsins
27. nóv. 1929.
Næst er stutt ritgerð eftir Ásmund
Gislason prófast. Heitir hún altaris-
töflur. Tveir sálmar eru í ritinu auk
lofsöngva þeirra, er áður eru taldir:
Iíristur, eftir Jón skáld Magnússon,
og Bænarstef, eftir sr. Gunnar Árna-
son frá Skútustöðum.
Næst er fyrirlestur, eftir Jóhannes
Sigurðsson, forstöðumann Sjómanna-
stofunnar i Reykjavík, og er hann
um kirkjulegt starf meðal sjómanna.
Ásmundur Guðmundsson skrifar
um Ólafshátíðina miklu í Noregi, aft-
an við greinina er litprentað ávarp
íslensku guðfræðideildarinnar til
kirkju Noregs við þetta tækifæri.
Ritstjórinn á næstu grein. — Að
hverju beindist æfistarf Jesú? Hver
var lífshugsjón hans? Tilefni þeirr-