Fálkinn - 06.12.1930, Blaðsíða 12

12
P A L K I N N
Skrítlur.
— Hvar i ósköpunum er peninga-
skápurinn minn?
Þvottakonun: — Hað kom hinpað
maður og sótti hann. Hann sagðist
eiga að smíða ngja Igkla að honum.
— Þjer hafið engann hita i dag!
— Nei, hjúkrunarkonan tók hann
í gær.
______ ,ni , ii i --- - '7
— Jœja, nú loka jeg garðinum.
— Gerið jijer svo vel. En skellið
þjer ekki hurðinni svo að jeg trufl-
ist ekki.
— Nýi leigjandinn: — Ja, svona
bókstaflega megið þjer ekki skilja
bón mína um að fá morgunkaffið í
rúmiðl
Adam
son.
121
Adumson fœr
enn að sanna
að heimsins laui
eru uanþakklœt
— Það getur vel verið að jeg taki íbúðina, en jeg ætla að tala vitf
konuna mína fgrst.
— Blessaður verið þjerl Það er miklu hægra að ná sjer í nýja konú
en nýja ibúðl
— Þau hljóta að vera stór eplin,
sem maðurinn þinn er að hrista nið-
ur. Iiegrðirðu hvernig hlunkctði i
þeim?
Maður nokkur spurði Guðjón um
skoðun hans á lífi og dauða.
— .Ta, ef það væri til land, þar sem
menn væri ódauðlegir, vildi jeg gjarn-
an lifa seinustu árin mín þarl
-----------------x-----
Archibald McCarthy var sparsam-
asti maður í Skotiandi. Hann notaði
sama hattinn í fimtán ár samfleytt.
Sextánda árið kom hann andvarp-
andi inn í hattaverslunina og sagði:
— Jæja þá er jeg kominn afturl
------------------x----
Gína var gift miklum listavin Þeg-
ar hann dó giftist hún bróður hans.
Þegar gestir voru hjá henni, sem
Daginn eftir.
— llvernig i ósköpunum hefi jeg
komist upp í loftbelg?
voru að dáðst að málverkunum í
stofuimi var hún vön að segja: — Já,
hann mágur minn hafði góðan
smekk!
----x----