Fálkinn - 21.02.1931, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
Ingimar Jónsson skólastjóri,
varð kO ára 15. þ.m.
Alþingi og þjððin.
Af því að „Fálkinn“ er eina al-
menna blaðið, sem viða fer og enga
flokkapólitík flytur leyfi jeg mjer aS
biðja hann fyrir þessar línur.
Jeg var að koma úr kirkju, þar sein
sjera Þorsteinn Briem flutti ágæta
ræðu við alþingissetningu. En sjer-
staklega vegna þess að henni var út-
varpað, langaði mig til að bæta við
hana fáeinum orðum.
Of mörgum er svo farið meðal
barna þjóðar vorrar, að þeir ýmist
heimta ait af þinginu eða álasa þvi
harðlega fyrir alt, sem aflaga þykir
fara, eða í 3. lagi líta á alt með ein-
hliða flokksaugum, er sjá gott eitt hjá
sínum flokk en ilt eitt hjá hinum. —
Væri ekki rjettara og heillavænlegra
að góðir menn um land alt gerðu
sjer far um að hugsa með samúð og
fyrirbænarhug um alt þingið? Al-
þingismenn eru, hvaða flokk sem
fylla, hvorki betri nje verri en kjós-
endur alment, og eru i því efni al-
veg sem aðrir menn, að þeir eru
meir en litið háðir umhverfi sínu
og hugarstraumum þeim, sem að
þeim berast.
Fylkjum oss þvi allir, sem unnum
fyrst og fremst landi voru og allri
þjóðinni, um að hugsa hlýlega um
Alþingi og biðja Guð að blessa störf
þess.
Það er enginn, sem getur reiknað
út fyrir fram hvað rnikil áhrif og
góð sú samúð getur haft. Guð blessi
Alþingi íslendinga.
14. febr. 1931.
íslandsvinur.
Um víða veröld.
Nýi Barnaskólinn.
LISTIN AÐ GETA ORÐIÐ
HUNDRAÐ ÁRA.
Prófessor Gueniot, fyrverandi for-
seti við læknadeild háskólans í París
hefir gefið út bók fyrir al.menning
um það hvernig hægt sje að verða
hundrað ára. Sjálfur er Gueniot nú
99 ára gamall, svo hann ætti að vita
það.
Gengur hann út frá því að menn-
irnir geti vel orðið hundrað ára ef
ekki komi nein slys fyrir þá áður
en þeir eru orðnir svo gamlir. Hann
segir að ástæðan til þess að fólk al-
ment nú á tímum ekki nær hundrað
ára aldri sje sú að það iifi gagn-
stætt lögmál.um náttúrunnar. Sú lifs-
aðferð, sem prófessor Gueniot mælir
með, er hvorki óþægileg nje erfið
til eftirbreytni. Það er um að gera
að lifa rólegu og friðsömu lifi og
forðast alla misnotkun. Það er ekki
nauðsynlegt að drekka ekkert ann-
að en vatn. Nautn víns og öls sje
það mátulega mikið er á engan hátt
skaðleg heldur þvert á móti. Það
gerir heldur ekkert til þó menn fái
sjer svolitinn „strammara“ með
matnum. Tóbak gerir ekkert til ef
þess er neytt i hófi. Aðalatriðið er
að taka öndunaræfingar á hverjum
degi, þvo sjer daglega um skrokkinn
og vera mikið úti í hreinu lofti og
sólskini.
----x---
BÓK BYRDS PÓLFARA MEÐ
BLINDRALETRI.
Ferðasaga Byrds aðmíráls um
flugleiðangurinn til Suðurheims-
skautsins hefir nú verið gefin út á
blindra letri að tilhlutun blindrafje-
lagsins ameríska. Myndin sýnir tvo
blinda með bókina. Er það fyrsta
pólferðasaga, sem gefin hefir verið
út á blindra máli.
-----x----
Barnaskólinn við Vitastíg er
uú svo langt kominn að i vetur
hefir farið fram kensla í 22
kenslustofum, en svo mikil er að-
sóknin, að tvísett er í allar stof-
urnar nema eina, sem Jirísett er
i og eru deildirnar Jivi 45. Má
Jiannig segja, að skólaliúsið sje
orðið of lítið, áður en Jiað er full-
gert — svo mikil er barnafjölg-
unin í Reykjavík. Eru rúm 1250
börn i nýja skólanum, en kenn-
arar eru þar rúmir 40 að með-
töldum stundakennurum.
Vegna þess að húsið er eigi
fullgert verður eigi skrifuð ítar-
leg lýsing í þetta sinn á þessu
merkasta skólahúsi á landinu.
En með því að húsið hefir þegar
verið tekið til notkunar þykir
eigi rjett að láta dragast lengur
að birta nokkrar myndir þaðan
og segja svolítið frá búsinu i fá~
um dráttum.
Aðalliúsið liggur frá norðri til
suðurs meðfram Vitastíg sem
beygir nokkuð til vesturs, Jiegar
að skólahúsinu er komið. En úr
aðalhúsinu ganga tvær álmur til
norðvesturs, og suðausturs og
myndast stórt svæði austan við
aðalhúsið. Húsið er alt Jirilyft. A
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Aiiton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skraddaraþankar.
Það er komist þannig að orði, að
hugurinn beri menn hálfa leið þeg-
ar þeir eru að framkvæma eitthvað,
sem þeir hafa hlakkað til og þeir
þrá að koma í framkvæmd. Gamlir
menn geta orðið eins og börn af til-
hlökkun og það er aldrei eins gam-
an að börnum eins og þegar þau eru
að hlakka til einhvers.
En það liggur við, að tilhlökkunin
sje ríkust hjá börnunum og gamal-
inennunum. Fólk á miðjum aldri tal-
ar miklu sjaldnar um, að það hlakki
til þessa og þessa, og leynir jafnvel
þessari kend, þó að hún búi hjá þvi.
Það þykir ekki fínt að hlakka til
hlutanna, alveg eins og það þykir
ekki viðeigandi, að fullorðið fólk
láti gleði sína eða tilhlökkun of á-
berandi í ljósi.
En er það ekki golt og fallegt að
hlakka til eins og barnið og gamal-
mennið og draga ekki dul á. Maður-
inn hlakkar að jafnaði til þess helst
sem gott er, svo að það ætti ekki
að vera skömm að segja frá því. Til-
hlökkunarefnin ættu ekki að vera
lakari samræðuefni en hvað annað.
En þó er það svo, að þegar ung-
lingurinn fer að fullorðnðsat hættir
hann smám saman að minnast á, að
hann eigi tilhlökkunarefni. Annað-
hvort af því að hann er hættur að
hlakka til — eða af því að enginn
má vita af því.
Og svo lifir maðurinn í þessu á
standi þangað til hann fer að hrörna
aftur — þangað til að hugurinn fer
að bljúgna. „Hann hlakkar til eins
og barn“, segir fólkið um gamal-
mennin, sem hafa öðlast þessa bayns-
tilfinningu á ný.
En hversu mikils fer maðurinn
ekki á mis við þetta, öll mestu mann-
dómsár æfi sinnar? Hann hefir ef til
vill fengið annað i staðinn: látið
kvíðann ná tangarhaldi á sjer og æft
sig á því, að festa hugann jafnan við
það sem miður getur farið, i stað
þess að hugsa til þess, sem honum
má verða til gleði, og hlakka til þess.
Það er eigi langt á milli bjartsýni
og tilhlökkunar nje heldur á milli
bölsýni og kviða. En þetta eru and-
stæður eins og dagur og nótt og á-
hrifiná einstaklinginn verða lík á-
hrifum ljóss eða dimmu.