Fálkinn - 28.03.1931, Blaðsíða 8
8
F A L K I N N
Það kynni að fara hrollur um suma, þegar þeir líia á myndina
hjer að ofan, af skíðamanninum, sem er alstrípaður í snjón-
um. En það er engin ástæða til að vorkenna honum, því að loft-
ið er svo hlýtt í svissnesku Ölpunum, að honum líður vel í
sólbaðinu sínu.
Myndin hjer að ofan er af einni höfninni við Eystrasalt. Þar
er alt orðið fult af ís, svo að samgöngur mega heita teplar, en
reynt er í lengstu lög að láta ísbrjóta halda opnum rennum í
ísnum, svo að skipin komist út og inn. En ísþoka hvílir yfir
höfninni.
í Ástralíu eru margar nvljónir ekra
alvaxnar kaktusjurtinni, sem var
flutt til álfunnar fyrir nálægl 150
árum frái Suður-Ameríku. Breiddist
kaktusinn svo óðfluga út, að menn
urðu hræddir um, að hann mundi
drepa annan jurtagróður og verða
illgresi, sem enginn mannlegur
máttur gæti hamlað á móti. Loks
komust menn að rann um, hvers-
vegna það var sem kaktusinn óx
svona ákaft í Ástralíu. Þar vantaði
sem sje náttúruafl, sem hjett honum
í skefjum í Ameríku. En þar hafði
hann ekki vuxið nærri eins hratt.
Komust menn að þeirri niðursloðu,
að lítil skordýrategund, sem er mjög
útbreidd i Suður-Ameríku, væri
alls ekki til í Eyjaálfunni og þess-
vegna var nú það ráð tekið, að flytja
þétta skordýr til Ástralíu og láta
það breiðast þar út. Þetta dugði.
Þetta örlitla skordýr gat það, sem
mennirnir með öllu síiiu hugviti
gátu ekki áiorkað, og nú er búið að
stemma stigu fyrir útbreiðslu kakt-
ussins. Og meira en það. Honum
hefir verið útrýmt á stórum land-
svæðum, sem nú er unt að taka til
annarar ræktunar. En hinsvegar
hefir kaktusinn ekki orðið gagns-
laus, því að hann hefir hjálpað til
að mynda friósamt moldarlag, sem
greiðir fyrir annari ræktun.Ámynd-
unum hjer til vinstri sjest öðru meg-
in kaktus í blóma, áður en skordýr-
ið kom til sögunnar, og er hún tekin
1925, en hinumegin sjest sami teig-
urinn árið 1930, eftir að skordýrin
höfðn unnið verk sitt.
Það sem mest setur svipinn á stór-
borgirnar um þessar mundir er hið
geigvænlega atvinnuleysi, sem nú er
að kalla um allan heim en lwergi er
eins mikið og í verksmiðjuhjeruð-
um og borgum. Alstaðar er reynt að
líkna atvinnuleysingjunum, sem
líða sult, en hjálpin nær slmmt.
Myndin hjer til vinstri er frá Mad-
ríd. Er verið að útbýta mat til bág-
staddra. Stúlkurnar tvær eru dætur
konungsins, Beatrice og Christine.