Fálkinn - 30.07.1932, Qupperneq 5

F Á L K I N N
ákaflega yfirlætislaust“.
„Faðir hans var skólakennari
npp í sveit“, hjelt Leif áfram.
„Ekkjan hefir víst ofan af fvr-
ir sjer með því að sauma fvrir
fátæklinga“.
„Er það satt?“ svaraði hún
og varð undrandi, og á næsta
augnabliki sagði hún orð, sem
liöfðu þau áhrif á Leif að hann
kiptist við:
„Jeg' ætla að fara inn og
heilsa upp á liana! Ef.þú
vilt getur þú beðið min“, sagði
hún um leið og hún hvarf inn
í húsið.
Móðir Claus Graae var vin-
gjarnleg gömul kona. Hún varð
mjög glöð heimsókninni að
ung stúllca, sem hefði unnið
með syni hennar skyldi láta svo
lítið að heimsækja sig, og talið
harst vitanlega undir eins að
Claus.
„Já“, sagði hún og brosti
raunalega. „Jeg get verið ánægð
með drenginn minn. Það var
leitt að hann faðir hans skyldi
ekki lifa það að sjá hann upp-
kominn. En leiðast þykir mjer
þó að vita, að við erum honum
til byrði, jeg og' han'n bróðir
hans, sem er nýbyrjaður á nám-
inu. Hann vinnur baki brotnu
til þess að sjá okkur farborða.
Hann Knut — það er yngri
sonur minn - hefir sagt mjer,
að Claus hafi horfið frá merki-
legu starfi til þess að gela tekið
uemendur og unnið sjer meiri
peninga“. —
Þarna var þá ástæðan. Það
var vegna peningavandræða, að
' Jaus liaf.ði slitið sig frá við-
fangsefninu mikla, sem gaf svo
mikil fyrirheit, en tók langan
tíma. Þrátt fyrir það, þó varla
væri liægt að efast um árang-
urinn hafði hann liætt við það,
en lagt á sig lýjandi leiðbein-
ingastarf til þess að sjá móður
sinni og bróður farborða. Hann
hafði þóst of góður til þess að
segja Ruth hver ástæðan var í
raun og veru, henni sem svo vel
gat hlaupið undir bagga. Nú
loks skildi hún ýmislegt, sem
hún hafði ekki skilið áður, eða
hugsað út í áður.
Og síðdegis sama daginn sagði
hún stiftamtmannsfólkinu, að
þvi miður yrði hún að fara til
höfuðstaðarins þegar í dag.
Undir eins og hún var komin
heim átti hún langt tal við
frænda sinn og morguninn eft-
ir leitaði liann kandídat Claus
Graae uppi.
Gamli maðurinn hafði fengið
nákvæmar fyrirskipanir hjá
frænku sinni og það sem hann
sagði við Graae var eins og
þruinándi skammaræða.
„Er nokkuð vit í því“, kallaði
hann, „að frænka mín skuli
eiga að fara á mis við mikinn
heiður vegna þess að yður vant-
ar nokkur þúsund krónur?
Starf yðar, ungi maður, er
margfaldlega þeirra peninga
virði, og gerið þjer nú svo vel
að koma með mjer í bankann
Um daginn. var opnaður nýr veð-
hlaupavöllur í nánd við Oslo og
eiga þar fram að fara kappreiðar
Undir eins. . . . það er engan
tima að missa“.
Þannig atvikaðist það, að til-
raunirnar með c-gerilinn voru
byrjaðar á ný og að það voru
Ruth og Claus, sem unnu að
þeim án minstu aðstoðar hins
óvísindalega stiftamtmannsson-
ar.
Þegar Riitli og Claus Graae
stóðu fvrir utan háskóladyrnar
eftir að þau höfðu í sameiningu
tekið við æðsta virðingarmerki
hinnar fornfrægu stofnunar,
sagði Ruth:
„Það var góður g'erill, sem við
fundum þarna, Claus!“
Hann leit á hana og hló.
„Jeg hefi aldrei verið eins
glaður og jeg' er núna ungfrú
Ruth“.
Hún bjóst við að hann mundi
segja eitthvað meira, en úr þvi
að hann gerði það ekki hjelt
hún áfram:
„Það eru óleljandi gerlar til.
Jeg hefi til dæmis verið smituð
af hugsunarleysis-gerlinum
og Leif Ramming af fordildar-
gerlinum — en það er jeg að
vísu þakklát honum fyrir að
nokkru leyti! — Þjer, Claus
viðurkennið sjálfsagt ef þjer
viljið vera hreinskilinn, að það
er dálítið af þrákelknisgerlin-
um í yður!“
„Nei, nei“, ahdæfði hann.
„Það var ekki ástæðan. Jeg er
alls ekki þrár í þeirri merk-
ingu, það megið þjer ekki
lialda".
„Það var vegna þess, að jeg
hafði smitast af öðrum gerli“,
sagði hann og tók um liönd
hennar. „Þeim einkennilegasta
af öllum, - ástarinnar -^.
llvernig gat jeg, sem elskaði
v'ður, sagt yður, sem eru vön
að álíta auðæfi sjálfsagðan
ldut, frá fjárliagsvandræðum
mínum?“
„Claus, ertu viss um, að þú
sjert alvarlega smitaður af
þessum gerli, sem þú varst að
lala um?“
„Rutli!“
Annað sagði liann ekki, en
frændi stúlkunnar og aðrir ætt-
ingjar, sem höfðu verið við-
tvisvar i viku. Hefir fjelag það, sem
gert hefir völlinn fengið teyfi yfir-
vatdanna til þess að láta fram fara
Tryggvi Arnason útfararstjóri
hefir jnýlega keypt vanda'ðaTi iík-
vagn, sem hjer birtist mynd af. Vagn
inn sjálfur er Buickgerð þessa árs
en að öðru leyti gerður lijer í
Reykjavík og her smíði hans og frá-
gangur allur því vitni hve fjölhæfir
iðnaðarmenn eru ti! hjer á landi,
jafnvel í þeim greinum er síst skyldi
staddir athöfnina á háskólan-
um komu út um dyrnar í sama
bili og það var ekki laust við,
að þeim brygði í brún. En bros
ljek um varir þeirra, er þau
sáu unglingana tvo, sem stóðu
þarna úti fyrir aðaldyrum há-
skólans í innilegum faðmlög-
um.
í Grænlandi kemur út mánaðar-
btað, sem heitir „Atuagagdliutit",
sem kvað þýða „ókeypis lestur".
veðmál (totalisator) og rikið fser af
því miklar tekjur.
ælla, enda hefir eigandinn ekkért
til þess sparað að gera vagninn sem
vandaðastan og smekklegastan. Það
er nýmæli um þennan likvagn, að
hann er nær hvítur á lit en ekki
svartur eins og tíðkast hefir og er
þetta í samræmi við hitt, að svartar
líkkistur sjást mjög sjaldan nú orðið.
Það er sagt að Kristina Nilsson,
hin heimsfræga sænska söngkona,
tiafi fóðrað herbergið sitt með nót-
um að þeim sönglögum, sem hún
þótti syngja best. En borðstofaii
hennar var fóðruð hótelreikningum
úr flestum stórborgum heims — og
þeir voru ekki litlir, reikningarnir
hennar. Það kvað vera alvanalegt, áð
frægir söngmenn klæði veggina sína
með blaðaúrklippum um þá sjálfa.
Kongurinn í Kamboðsja ljet taka
tjósmyndina af 8000 fegurstu konun-
um i kvennabúri sinu — og ljet fóðra
svefnherbergið sitt með myndunum
svo hann svæfi betur!
NÝ BÓK!_______________
ENSK-ÍSLENZK ORÐABÓK
EFTIR G. T. ZOÉGA — ÞRIÐJA ÚTGÁFA AUKIN
17X14 CM. - 712 BLAÐSÍÐUR - VERÐ KR. 18.00 INNB.
FÆST HJÁ BÓKSÖLUM OG
BÓKAVERSLUN SIG. KRISTJÁNSSONAR
BANKASTRÆTI 3 - SÍMI 635