Fálkinn - 11.03.1933, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
BanKastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Vskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
ir. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Ular áskriftanir greiðist fyrirfram.
1 uglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skíðafjelag Reykjavíkur hefir lengi
haft i huga, að koma sjer upp skiða-
skála á hentugum stað hjer nær-
lendis til þess að skiðafólk gæti haft
þar athvarf. Nú er kominn nokkur
skriður á málið, fyrir atbeina hins
álnigasama formanns fjelagsins, L.
H. Miiller kaupmanns. Hefir verið
gerð teikning af skálanum og verður
liann smiðaður i Noregi og með
fornlegu norsku skálasniði. Stærðin
er 18 VL> sinnum 9 metrar og er gerl
ráð fvrir að fimtíu gestarúm verði
í skálanum. I>að hefir eigi verið á-
kveðið enn hvar skálinn á að standa,
en vaka mun fyrir stjórn fjelagsins
að koma honum upp einliversstaðar
j)ar, sem jarðliiti er, t. d. í Hvera-
dölum.
Talsvert fje hefir safnast i hús-
hyggingarsjóð og þessa dagana eru
seld nierki lil ágóða fyrir húsið.
Ættu sem flestir að kaupa þau
og flýta þannig fyrir framkvæmd
þessa nauðsynjamáls. Það má full-
yrða, að ef skíðaskáli kemur upp á
hentugum stað verður það til mik-
illar eflingar skíðaíþróttinni í
Reykjavík. Á myndunum, sem hjer
fylgja má sjá hvernig hinn væntan-
lcgi skíðaskáli lítur út og ennfrem-
ur sjest horn úr arinstofunni.
Skraddaraþankar.
Samkvæmt bráðahirgðaáætlun um
verslun íslands árið sem leið hefir
andvirði útfluttrar vöru orðið tnn
10 miljón krónum meira en innfluttr-
ar. Það, er efamál hvort nokkur þjóð
í Evrópu getur sýnt svo hagstæða
verslunarveltu á árinu 1932. — En
þeim gaf sem þurfti.
Útkoma ])essi byggist á því, að
minna hefir verið gert að verkleg
um framkvæmdum á árinu en venja
er til. Það sem vinst á þessu er ekki
unnið fje, því að framkvæmdunum
hefir aðeins verið frestað og þær
konia síðar. En að miklu leyti liefir
þessi útkoma fengist fyrir áhrif inn-
flutningshaftanna. Ýmiskonar óþarfa
innflutningur hefir verið heftur —
og mætti þó betur vera, og nauð-
synjavörum sem áður hafa haldið
innlendri frainleiðslu sömu tegundar
niðri hefir verið gert þröngt.um inn-
göngu. Mun því mega fullyrða, að
aldrei liafi verið notað eins mikið
af innlendri framleiðslu ýmiskonar
á þessari öld en einmitt nú. Og er
gott að vita lil þess og betur að svo
gæti haldist.
Innflutningshöflin eru að vonum
illa sjeð hjá ýmsum. Þau hækka
sumum tilfellmn vöruverð, en hjá
því mætti komast með ákvæðum um
hámarksverð og eftirlit. Þau hefta
alment frjálsræði og þaðan sprettur
einkmn andúðin gegn þeim. En það
er atliugandi að þau eru neyðarráð-
stöfun, gerð til þess að afstýra voða.
Vilja menn liugleiða, livar íslendingar
síæðu í dag með álíka verslunarhalla
og 1. d. árið 1930. Mundu þeir ekki
stah.da á barmi gjaldþrotsins, hlekkj-
aðir á klafann gjörsneyddir tiltrú
annara þjóða. Og hvar væri þá bless-
að sjálfstæðið, sem allir vilja?
Það er vitanlega besl og hollast
til þroska, að menn hafi vit fyrir
sjer sjálfráðir, svo að ekki þurfi að
taka af þeim „fjárforræðið“ — ef
svo mætti segja. En íslendingar hafa
ekki viljað hafa vit fyrir sjálfum sjer.
Þeir hafa jetið upp arð góðu áranna
jafnóðum og svo þegar vondu árin
koma finsl þeim sjálfsagt að taka
lán meðan nokkur vill veita lán og
það jafnvel þó lánin sjeu dýr. En
allir vita hvernig fer þegar alt láns-
traust er búið. þá getur að vísu alt
slampast af, ef nýtt góðæri er svo
vingjarnlegt að berja að dyrum, en
ef það gerir það ekki, þá er ekki
um annað að gera en „leggjast fyr-
ir og fara að deyja“ eða selja sig
í ánauð annara þjóða og gefa þeim
liúsbóndarjettinn, — alveg eins og
þegar lnisskrokkur er seldur á nau'ð-
ungaruppboði.
Knattspyrnufjelagið „Fram“ átti
25 ára afmæli nýlega Er að næst-
elsta knattspyrnufjelag bæjarins og
var í upphafi stofnað af kornungum
piltum. Fjelaginu óx brátl styrkur og
bar um mörg ár ægishjálm yfir öðr-
um knattspyrnufjelögum hjer og.var
einna vinsælasta fjelagið hjer í bæn-
um þær mundir. Eru mönnum enn
í minni menn eins og Friðþjófur
Thorsteinsson sem óefað var einna
besti knattspyrnumaður landsins,
Pjetur Sigurðsson, Tryggvi Magnús-
son, Gunnar Thorsteinsson og mætti
fleiri nefna. Þessir gömlu „Framm-
arar“ eru nú komnir á þau árin að
þeir eru hættir að iðka knattspyrnu
og um sinn bar litið á fjelaginu því
að það hafði vanrækl að koma sjer
upp nýliðum. En nú er úr ])essu
bætt og hefir nýtt fjör færst í fje-
lagið núna fyrir afinælið. Stjórn
fjelagsins skipa nú þessir: Ólafur
K. Þorvarðsson (form.), Guðmund-
ur Halldórsson, Harry Frederiksen,
Kjartan Þorvarðsson og Lúðvík Þor-
geirsson, en formenn hafa verið frá
byrjun Pjetur M. Hoffmann, Gúnn-
ar Halldórsson, Arreboe Clausen,
Gunnar Thorsteinsson, Friðþjófur
Thörsteinsson, Tryggvi JMagnússon
og Stefán Pálsson. Myndin hjer að
ofan er af kappliðinu frá 1911 og
sýnir ýmsa kunna Reykvíkinga, eins
og þeir voru fyrir 18 árum. Þeir
eru (talið frá vinstri): Pjétur M.
Hoffmann, Ágúst Ármann, Kjartan
Ólafsson, Rrynjólfur Kjartansson,
Gunnar Halldórsson, Hinrik Thor-
arensen, Gunnar Thorsteinsson,
Haukur Thors, Magnús Björnsson,
Tryggvi Magnússon, Geir H. Zoega,
Gunnar Kvaran, Sigurður Lárusson,
Karl Magnússon og Ólafur Magnús-
son.
Kaupm. Sigvaldi E. S. Þorsteins-
son, Akureyri, nú til heimilis í
Markmandsgade 1-t, Khöfn,
verður sextugur l't. þ. m.
Kauplð GLERAUGU yðar
á Laugaveg 2.
ÓKEYPIS gleraugnamátun GLER-
AUGNABÍJÐIN á LAUGAVEG 2.
Verslunin hefir engin útbú, þar eð
sjerfræðiugurlnn BRUUN annast ná-
kvæmlega hverja afgreiðslu sjálfur.
Enginn skyldi draga að fá sjer
lestrar,- vinnu- eða hvildar-
gleraugu.
Takið eftir þessu TVÍBURA-
merki á framhlið hússins.
Jens fí. Waage fyrv. bankast j.
verður sextugur H. þ. m.
Jún Sigurðsson bóndi að Reyni-
stað verður 45 ára 13 þ. m.